Παρά τις προαναφερμένες μελέτες που είχε πραγματοποιήσει στην Ακαδημία Επιστημών της Μόσχας, την ευνοϊκή υποδοχή εκ μέρους των Μ.Μ.Ε, το ψήφισμα του 3ου Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου Ανθρωπολογίας, καθώς και την ανωτέρω πρωθυπουργική επιστολή, πιθανόν κι επειδή κάτι ανάλογο ήταν ήδη δρομολογημένο, ήτοι ν' αναλάβουν το χώρο άνθρωποι του απόλυτου ελέγχου εκ μέρους τού τότε μεσουρανούντος, αλλά και τηλεκατευθυνόμενου "σοσιαλιστικού" πολιτικού κόμματος, αυτά στο σύνολό τους δεν εμπόδισαν το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο ένα μήνα μετά το Πανευρωπαϊκό Συνέδριο να εκδώσει την υπ. αρ. 16 / 1-11-1982 πράξη του. Έτσι, το Κ.Α.Σ. γνωμοδότησε υπέρ της κήρυξης του Σπηλαίου Πετραλώνων ως αρχαιολογικού χώρου, διότι κατά τις ανασκαφές που έγιναν ανευρέθησαν σ’ αυτό αντικείμενα (κρανίο ανθρώπου, υπολείμματα πυρών κλπ) που μαρτυρούν ότι αποτελούσε κατοικία ανθρώπινων υπάρξεων και συνεπώς πολιτισμού άλλης αρχαιότερης εποχής. Ακολούθως, 30-5-1983 εκδόθηκε η παρεπόμενη υπουργική απόφαση της Μ. Μερκούρη κηρύσσοντας το Σπήλαιο Πετραλώνων ως αρχαιολογικό χώρο (!!!)... Δηλ. στην προ-Ανδρέα εποχή τι ήταν άραγε αν όχι χώρος με σημαντικότατα ευρήματα όχι μόνο για την ελληνική, αλλά και την παγκόσμια πολιτισμική κληρονομιά, όταν δηλ. από το 1974 κι επί μια 10ετία το Κ.Α.Σ. γνωμοδοτούσε και ο Δ-ρ Άρης Πουλιανός ελάμβανε κάθε χρόνο άδεια ανασκαφών από το ΥΠ.ΠΟ; Εξάλλου, με βάση τις προηγηθείσες ανθρωπολογικές δημοσιεύσεις και τις ανακαλύψεις του Δ-ρα Άρη Πουλιανού, το Κ.Α.Σ. γνωμοδότησε την κήρυξη του Σπηλαίου Πετραλώνων, με απώτερο όμως στόχο, όπως έχει πλέον σήμερα καταφανεί, όχι για να προστατευθεί καλύτερα ο χώρος, αλλά για να διώξει από εκεί τον ανασκαφέα και να οικειοποιηθεί ως «μεσάζων» η Αρχαιολογική Υπηρεσία τις μελέτες και τα ευρήματά του, προκειμένου ν' αποστείλει ως "αντικαταστάτη" όχι κάποιον ειδικότερο, αλλά απλώς έναν "ημέτερο", αδιαφορώντας αν είναι κάποιος μαθητευόμενος ή / και λίγο έως πολύ άσχετος με την εξειδίκευση της παλαιοανθρωπολογίας (Σημ: Εξάλλου το Α.Π.Θ. "διαρρηγνύει τα ιμάτιά του", πρβλ. π.χ. ΓΤΑΠΘ 2007, πως ουδέποτε το σπήλαιο Πετραλώνων υπήρξε ανθρώπινη κατοικία, γεγονός που δείχνει είτε ότι το Κ.Α.Σ. συμφωνούσε με τον Δ-ρα Άρη Πουλιανό, είτε απλά το βόλευαν οι αντίστοιχες επιστημονικές δημοσιεύσεις του ανθρωπολόγου ανασκαφέα).
Μια παρόμοιας υφής "σατανική" στρατηγική πιθανότατα εδράζεται στο ότι πλείστα όσα από τα στελέχη της ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας θεωρούν εαυτόν ως υπέρτατο αρμόδιο αντιπρόσωπο επί της Γης «πάντων των τε ορατών και αοράτων». Ενδεχομένως θεωρούσαν επίσης πως ο Δ-ρ Άρης Πουλιανός είχε μάλλον λαθέψει στα συμπεράσματά του (επικαλούμενοι ακόμα και ψευδόμενοι δήθεν ακροδεξιές προσεγγίσεις επί τη βάση κάποιων τάχα απόψεων καθηγητών "ελληνικών" Πανεπιστημίων) και συνεπώς υποτίθεται πως είχαν «χρέος» έναντι... της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας να τον απομακρύνουν από τις έρευνές του στο Σπήλαιο Πετραλώνων. Αξιοπερίεργο επίσης είναι πως ουδείς από το 1983 και μετά μπήκε ποτέ στον κόπο να διερευνηθεί η πιθανότητα ο Πουλιανός να είχε δίκιο. Αυτό εξάλλου υποδηλώνει η προσχεδιασμένη αντιπουλιανική πορεία που ακολούθησαν διάφορα στελέχη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας τις τελευταίες 10ετίες, της υφαρπαγής δηλ. και της ληστείας της υλικής και πνευματικής του περιουσίας, όσο και γενικότερα της ΑΕΕ.
Προτού παρατεθούν ορισμένα επιπλέον αντίστοιχα παραδείγματα, δέον είναι όπως εξεταστεί η σύνθεση των συμμετεχόντων και το σκεπτικό τής ως άνω πράξης 16 του Κ.Α.Σ., ενώπιον των μελών του οποίου δεν κλήθηκε ούτε καν να μιλήσει ο Δ-ρ Άρης Πουλιανός (αλλ’ ούτε βεβαίως και κανένας άλλος παλαιοανθρωπολόγος... έστω και για τα μάτια του κόσμου). Παρόντες ήσαν μόνο αρχαιολόγοι, αρχιτέκτονες-μηχανικοί και συντηρητές. Η κήρυξη πάντως του Σπηλαίου Πετραλώνων ως αρχαιολογικού χώρου άνοιγε το δρόμο της απομάκρυνσης Πουλιανού από το έργο του, καθώς και της ανάθεσης την εποχή εκείνη της επανέκθεσης των ευρημάτων του σπηλαίου... σε μια επιτροπή, η οποία επιχορηγήθηκε το 1990 με 120 εκ. δραχμές, δίχως να παράξει κανένα έργο, σύμφωνα και με πόρισμα-καταπέλτη ΕΔΕ του Διευθυντή του ΥΠΠΟ κ. Α. Κεραμίδα, που παρά τις φοβερές διαπιστώσεις σκανδάλων οικονομικής φύσεως, η υπόθεση "κουκουλώθηκε" δεόντως από τους τότε κρατούντες και προφανώς δεν αποδόθηκαν ποτέ, μέχρι και σήμερα, οιεσδήποτε ευθύνες.
Αυτή είναι η κατάσταση που σαν κατάρα - κατάντια κατατρέχει τη χώρας μας. Αρχαιολόγοι κι αρχιτέκτονες συνεχίζουν να γνωμοδοτούν ενώ δεν είναι καν ειδικοί στο αντικείμενο πάνω σε παλαιοανθρωπολογικά ζητήματα, όπως βεβαίως και για το πετραλώνειο κρανίο, το οποίο εξάλλου είναι σαφώς προηγούμενου εξελικτικού σταδίου. Με μια ανάλογα "παράλογη λογική" τ' ανθρώπινα υπολείμματα (που δυστυχώς από κάποιους πανάσχετους θεωρούνται ως αρχαιολογικά ευρήματα) μπορούν να βαφτιστούν κι όσα απολιθώματα ανήκουν στους Homo habilis. Βέβαια οι "καθεστωτικοί" - εάν έτσι τους εξυπηρετεί - είναι ικανοί να γνωμοδοτήσουν μέσω κάποιου αρχαιολογικού συμβουλίου ότι ακόμα και αυτά των "Αυστραλοπιθήκων" μαζί με τα παλαιολιθικά τους εργαλεία είναι αρχαιολογικά κι όχι παλαιοανθρωπολογικά ευρήματα... αλλά τέλος πάντων: τόσα (υποτίθεται πως τους "συμφέρει" να) ξέρουν, τόσα λένε...
Εντωμεταξύ, η ύπαρξη ιχνών φωτιάς αμφισβητήθηκε πρόσφατα δις από υπαλλήλους του ΥΠ.ΠΟ.Α. (βλ. επίσης κατωτέρω). Έτσι όμως τι απέμεινε τελικά από την αντίστοιχη γνωμοδότηση του Κ.Α.Σ., μήπως άραγε μόνο το κλπ; Εάν πάλι δεν έχει μείνει τίποτα που να υποστηρίζει την αρχαιολογική άποψη, τότε τίθεται σε αμφισβήτηση (σαν προσχηματική, όπως υποστηρίζει η Α.Ε.Ε.) η κήρυξη του σπηλαίου Πετραλώνων ως αρχαιολογικού χώρου.
Εισηγητής στη συνεδρία 16 / 1-11-1982 του Κ.Α.Σ. ήταν ο προαναφερμένος προϊστάμενος της Ε.Π.Σ. κ. Π. Θέμελης, ο οποίος μετέπειτα έγινε καθηγητής αρχαιολογίας στο Παν/μιο Κρήτης, αναλαμβάνοντας επίσης τις έρευνες στην ελληνιστική Μεσσήνη. Πιθανόν ο κ. Θέμελης δεν είχε αντιληφθεί τι ακριβώς συνέβαινε, ειδάλλως απλά υπέκυψε σε πιέσεις. Μόνο υπό το βάρος των διατάξεων του αρχαιολογικού νόμου, ύστερα από αίτηση 6-8-1984 της Α.Ε.Ε, εκδόθηκε μια άδεια μελέτης για το υλικό των ανασκαφών του σπηλαίου Πετραλώνων 13-8-1984. Δυστυχώς όμως ούτε αυτής της άδειας έγινε ουδέποτε κατορθωτή η εφαρμογή, καθότι οι αντίπαλοι της Α.Ε.Ε. και άνευ οιωνδήποτε προσόντων υπάλληλοι της Υ.Α. Ε.Ο.Τ, που επονομάζονταν και «πρασινοφρουροί», έφτασαν στο σημείο να βάλουν δικά τους λουκέτα στα εργαστήρια του Μουσείου, προκειμένου να εμποδιστεί ακόμα και με αυτόν τον ειδεχθή τρόπο η περαίωση της εκδοθείσας άδειας μελέτης. Σχετ. πρβλ. την από 28-8-1984 χειρόγραφη σχετική διαμαρτυρία εκ μέρους του προέδρου της Α.Ε.Ε, Δ-ρα Άρη Πουλιανού. Είναι μάλλον περιττό να επισημανθεί ξανά ότι τελικά ούτε τότε εφαρμόστηκε ο Νόμος, ούτε καν από την αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού... Δυστυχώς όμως τα ίδια (κι ακόμα χειρότερα) έλαβαν χώρα και στις 10ετίες που ακολούθησαν.
Ύστερα από τις προαναφερμένες μεθοδεύσεις του ΥΠ.ΠΟ-Κ.Α.Σ. που συντελέστηκαν το Νοέμβριο του 1982, ελάχιστους μόνο μήνες μετά, ο Ε.Ο.Τ. (αρχές του 1983) καταγγέλλει μονομερώς τη σύμβαση, μάλιστα χωρίς καμμία αιτιολογία... Για να συγκαλυφτεί όμως η αντίστοιχη «αβλεψία», λίγες μέρες αργότερα ο Ε.Ο.Τ. «απεφάσιζε» (αναρμοδίως) την ανάθεση της έρευνας στην Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας, την ίδια Υπηρεσία που ίσα-ίσα 6 μήνες πριν είχε εισηγηθεί να σταλεί στο Σπήλαιο Πετραλώνων προσωπικό της, ώστε να εκπαιδευτεί κοντά στον Άρη Πουλιανό για να αποκτήσει "πολύτιμη πείρα" στις παλαιοανθρωπολογικές ανασκαφές. Έτσι όμως, παρουσιαζόταν ο Ε.Ο.Τ. αφενός να "αποφασίζει" περί θεμάτων αρμοδιοτήτων του ΥΠ.ΠΟ. κι αφετέρου σαν να μη γνώριζε ποία ήταν η άποψη της αρμόδιας αρχαιολογικής Υπηρεσίας στην οποία "ανέθετε" το σπήλαιο, παρόλο που στο Δ.Σ. του Ε.Ο.Τ. συμμετέχει υποχρεωτικά από το Νόμο ο Γενικός Διευθυντής Αρχαιοτήτων (τότε ήταν ο κ. Γ. Τζεδάκις). Επειδή όμως κατ’ αυτό τον τρόπο γινόταν ηλίου φαεινότερη η μεθόδευση κι η παρανομία της «εξωπέταξης» της Α.Ε.Ε., ο Ε.Ο.Τ. σκαρφίστηκε ένα πρόσχημα νομιμοποίησης των ενεργειών του: Μήνυσε 26-8-1983 τον Πουλιανό για δήθεν οικονομικές ατασθαλίες (πρβλ. κι "Ελεύθερη Γνώμη" της 22-9-1983 με τον τίτλο: Ο "πατέρας" του Αρχανθρώπου στο σκαμνί). Οι στημένες κατηγορίες είχαν βασιστεί τότε (όπως εξάλλου και στη συνέχεια - έως πολύ πρόσφατα, σε παρόμοιας έμπνευσης ψευδομαρτυρίες) και τελικά τέθηκαν στο αρχείο με βούλευμα της Εισαγγελίας Θεσσαλονίκης το 1985. Προφανές είναι βέβαια πως η κοινή γνώμη είχε εντωμεταξύ επηρεαστεί, αλλά όμως ούτε και τότε ο Ε.Ο.Τ. είχε παραδώσει το σπήλαιο στο ΥΠ.ΠΟ., παρά αντιθέτως "οχυρώθηκε" πίσω από μια Υπηρεσία Αυτεπιστασίας του, που κατείχε το χώρο καθ’ όλα τα έτη 1984-1997.
Το τι τέρατα και σημεία συντελέστηκαν από τους τότε «υπαλλήλους» του Ε.Ο.Τ. (αλλά και μετέπειτα του ΥΠ.ΠΟ.) δεν περιγράφονται εύκολα. Λαθρανασκαφές (πρβλ. σχετική καταγγελία του Γ. Ε. Παπαδόπουλου στην Εισαγγελία), απολύσεις φιλότιμων εργαζομένων (μεταξύ των οποίων και ο Χρ. Σαρηγιαννίδης - ο ίδιος που είχε βρει το 1960 το κρανίο του Αρχανθρώπου), κλοπές ευρημάτων κι ημερολογίων, καθώς και η μετατροπή ενός κτιρίου που η Α.Ε.Ε. προόριζε για βιβλιοθήκη σε κοιτώνες «εργαζομένων» ή ενός άλλου κτιρίου που προοριζόταν για εργαστήριο… σε χοιροστάσιο. Σε παρόμοιες δράσεις μπορούν να συνοψιστούν τα σημαντικότερα «κατορθώματα» των υπαλλήλων του Ε.Ο.Τ. (οι ίδιοι που από το 1997/8 "όλως τυχαία" προσλήφθηκαν από την Αρχαιολογική Υπηρεσία ως αρχαιοφύλακες)... Προφανώς άπασες οι ανωτέρω χοιροτροφικές και λοιπές "δραστηριότητες" τελούσαν δήθεν τη "αγνοία" τόσο του Ε.Ο.Τ., όσο και του ΥΠ.ΠΟ., παρόλο που η Α.Ε.Ε. 10-6-1998, και ξανά 1-4-2002, είχε καταγγείλει με φωτογραφίες τις αντίστοιχες ενασχολήσεις των παραπάνω εργαζομένων. Τελικά μονάχα το 2003 διατάχθηκε Ε.Δ.Ε, το πόρισμα της οποίας επιβεβαίωνε 12-3-2003 πέρα από κάθε αμφιβολία τη λειτουργία χοιροστασίου, την ύπαρξη του οποίου οι ανωτέρω «φύλακες» και μετέπειτα ψευδομάρτυρες, αλλά κι απηνείς (ως πιο πρόσφοροι) διώκτες της Α.Ε.Ε. τάχα… αγνοούσαν.
Papadopoulos G. (1986) – (cf. Archive 21st of August). Thessaloniki.
Παπαδόπουλος Γ. (1986) – Καταγγελία προς την Εισαγγελία για ξεμπάζωτη κι αφύλακτη πόρτα στο Σπήλαιο Πετραλώνων (πρβλ. Αρχείο Α.Ε.Ε. 21 Αυγούστου). Θεσσαλονίκη.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί εξάλλου πως η όλη αντιπαράθεση είχε λάβει ασυνήθιστα έντονες διαστάσεις, όπως μαρτυρούν και τα δημοσιεύματα του Τύπου εκείνης της εποχής, φτάνοντας ακόμα και σε ύβρεις σε συνεντεύξεις εφημερίδων όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και του εξωτερικού (: π.χ. πρβλ. Leberation, 8-8-1984). Συνειρμικά πάντως προκύπτει ότι ορισμένοι καθηγητές του Α.Π.Θ. είναι δυνατόν να διαθέτουν κάποιες από τις προαναφερόμενες ανομολόγητες "πλάτες" (βλ. επίσης και κατωτέρω)…
Όσον αφορά την προαναφερθείασα μήνυση του Ε.Ο.Τ. εναντίον Πουλιανού για δήθεν οικονομικές ατασθαλίες, αυτή με απαλλακτικό βούλευμα τέθηκε το 1985/6 στο αρχείο ανακηρύσσοντάς τον αθώο, αλλά η τεράστια (εκ προθέσεως ή μη) ζημιά της άδικης δυσφήμησης εκ μέρους του «ελληνικού κράτους» είχε γίνει. Παρόλα αυτά και πάλι δεν ασκήθηκε καμμία αγωγή, γιατί το ζητούμενο ήταν η συνέχιση των προηγούμενων επιτυχών ερευνών και όχι η οικονομική αποζημίωση της αδικηθείσας ΑΕΕ.
Ύστερα από την έκδοση της απόφασης του ανωτέρω αθωωτικού βουλεύματος, τον Ιούνιο του 1986 ο Νίκος Α. Πουλιανός προσλήφθηκε στην Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας, καταλαμβάνοντας τη μόνη οργανική θέση παλαιοανθρωπολόγου στο ΥΠΠΟΑ. Όμως, καθότι ήδη έκτοτε προσπάθησε με διάφορες αναφορές να αναβαθμίσει την (αν όχι και σκόπιμα) υποβαθμισμένη παλαιοανθρωπολογία εντός του Υπουργείου Πολιτισμού, το 1994 υπέστη μια αψυχολόγητη εκ μέρους της ιεραρχίας μετάταξη από την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας στην Εφορεία Εναλίων (ενν. Υποβρυχίων) Αρχαιοτήτων, για άλλη μια φορά παράνομα, όπως αποφάνθηκε με την 969 / 17-5-1995 απόφασή του το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών. Ως αποτέλεσμα αυτής της δικαστικής απόφασης μπορεί να θεωρηθεί η έκδοση της από 3-7-1995 υπουργικής ανάκλησης της παράνομης απόσπασης. Εντωμεταξύ, προκειμένου το όλο ζήτημα να εξεταστεί πριν την εκδίκαση τόσο από διοικητική, όσο και από επιστημονική σκοπιά, ο Δ-ρ Ν. Α. Πουλιανός επεσήμανε 29-9-1994 με 30σέλιδο υπόμνημα προς την πολιτική και αρχαιολογική ηγεσία τη μεγίστη ανάγκη του εκσυγχρονισμού της παλαιοανθρωπολογίας στο ΥΠ.ΠΟ. Όμως οι αντίστοιχες προτάσεις δεν λήφθηκαν καθόλου υπόψη, κρίνοντας από το ότι ουδέποτε μέχρι και σήμερα (2019) έγινε οιαδήποτε αντίστοιχη επίσημη τοποθέτηση επί των επιστημονικά διατυπωμένων απόψεών του.
Το 1997 σε ανάλογα συμπεράσματα μετά του ως άνω 30σέλιδου υπομνήματος, αλλά χρησιμοποιώντας πολύ πιο σκληρή γλώσσα, κατέληξε όπως προαναφέρθηκε με πόρισμα Ε.Δ.Ε. ο μηχανικός διευθυντής του ΥΠΠΟ κ. Ανδρέας Κεραμίδας. Σχετικά, αρκεί να παρατεθούν τα σημαντικότερα από τα αντίστοιχα συμπεράσματα:
Εντωμεταξύ, από το 1983 η Α.Ε.Ε. είχε προσφύγει στη Δικαιοσύνη για παράνομη αποβολή της από το Σπήλαιο Πετραλώνων. Έτσι, αφού η υπόθεση εκδικαζόταν επί 14 χρόνια, 5-5-1997 εκδόθηκε η 3798 απόφαση του Εφετείου Αθηνών διατάσσοντας: «Για το συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου» την επανεγκατάσταση της Α.Ε.Ε. στο σπήλαιο με την ταυτόχρονη αποβολή της Υπηρεσίας Αυτεπιστασίας του Ε.Ο.Τ. Την 13η Μαΐου 1997 η εν λόγω απόφαση επιδόθηκε στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ. Όμως, ανώτατοι κρατικοί αξιωματούχοι επέδειξαν πρωτοφανή αδιαφορία προς τη νομιμότητα. Ο τότε Υπουργός Πολιτισμού (κ. Ε. Βενιζέλος) 16-5-1997 εξέδωσε μία υπουργική απόφαση που ντροπιάζει την ελληνική Πολιτεία και το Σύνταγμα. Μέσω αυτής της απόφασης ο κ. Υπούργος ζητούσε από την Τ. Α. Χαλκιδικής, την Αστυνομία κ.ά. να συνδράμουν το Υπ. Πολιτισμού... να μην εφαρμοστεί η 3798 / 1997 δικαστική απόφαση. Μάλιστα αμέσως μετά ("στο καπάκι"), το ΥΠ.ΠΟ: Α) Δια της Ε.Π.Σ. προέβη ξανά σε μήνυση κατά της Α.Ε.Ε., για... παράβαση του Νόμου περί αρχαιοτήτων. Β) Ο τ. Υπουργός Πολιτισμού και καθηγητής συνταγματολογίας στο Α.Π.Θ. με υπουργική παραγγελία - υπό τη σκέπη του Νόμου περί μη ευθύνης των Υπουργών - ξεδιάντροπα ζήτησε (άκουσον, άκουσον) από την ίδια την εισαγγελία Θεσ/νίκης... να μην εφαρμοστεί η 3798 / 1997 δικαστική απόφαση και Γ) Εξέδωσε (19-5-1997) άλλο ένα έγγραφο επιδεικνύοντας πια μια απύθμενη μανία προκειμένου ν'... «απαγορευθεί στον Άρη Πουλιανό και τα μέλη της Α.Ε.Ε. να πλησιάσουν το χώρο του σπηλαίου Πετραλώνων…»!!!
Με αφορμή τις ανωτέρω υπουργικές "επιθυμίες" η νεοδημοκρατική Νομαρχία (στα πλαίσια της γνωστής πλέον "ανίερης συμμαχίας" ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) με τη σύμπραξη της Κοινότητας Πετραλώνων, πήγε "αυτογνομόνως" (δηλ. αυθαίρετα) 17-5-1997, μετά τις 15:00 (!) και "σφράγισε" σπήλαιο και Μουσείο... Εντωμεταξύ, δικαστικός επιμελητής είχε αρχίσει 16-5-1997 την απογραφή σχετικά με το τί περιείχε το Μουσείο (κάτι που "περιέργως" δεν έγινε το 2011, βλ. και κατωτέρω). Λόγω της "σφράγισης" που όμως είχε μεσολαβήσει 17-5-1997, ο δικαστικός επιμελητής επανήλθε 19-5-1997 και ολοκλήρωσε την απογραφή την επομένη, με 25 σελίδες κείμενο και πάνω από 1000 καταγεγραμμένα αντικείμενα, τα περισσότερα απολιθώματα. Την αντίστοιχη έκθεση απογραφής μάλλον δεν διαθέτουν τα ΥΠ.ΠΟ.-Ε.Ο.Τ, καθότι κανένας αντιπρόσωπός τους δεν "καταδέχτηκε" να παρευρεθεί, ενδεχομένως για να απουσιάζουν από τα τραμπούκικα επεισόδια (υπάρχουν αντίστοιχες βιντεοταινίες) που οι ίδιοι είχαν δρομολογήσει, προκειμένου ν' αποτρέψουν την επανεγκατάσταση της Α.Ε.Ε. Προφανώς λόγω της πολυήμερης καταγραφής το αντίστοιχο ποσόν ανήλθε στο 1 εκ. δρχ., ποσό που αναγκαστικά κατέβαλε εξ ιδίων ο Δ-ρ Άρης Πουλιανός. Παρόμοιας υφής ήταν επίσης οι αντιπουλιανικές δραστηριότητες του υπαλλήλου του Ε.Ο.Τ. και αδελφού του Γ. Γ. του ΠΑΣΟΚ Χαλκιδικής κ. Κ. Παπαδόπουλου, ο οποίος καταγγέλθηκε επίσης στην Αστυνομία. (πρβλ. pdf, αλλά και κειμενογραφημένη εκδοχή). Οι "υπηρεσίες" του πάντως εκτιμήθηκαν δεόντως με αποτέλεσμα να ανταμειφθεί πλουσιοπάροχα και να προσληφθεί έστω και χωρίς κάποια προσόντα, φύλακας αρχαιοτήτων... στην διαβόητη πια για τις μεθοδεύσεις της Αρχαιολογική Υπηρεσία. Πάντως, αντίθετα με τα ανωτέρω υπουργικά φιρμάνια και τις παρεπόμενες παρανομίες της Τ. Α. και λοιπών παρατρεχάμενων, η
Δικαιοσύνη επέβαλε τις αποφάσεις της, τις οποίες δεν μπορεί να περιφρονεί
όχι μόνο ένα μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά ούτε κι ο ίδιος ο
Πρωθυπουργός. Έτσι... τα πάντα έγιναν θυσία υπέρ ενός κακώς νοούμενου κομματικού συμφέροντος
και προφανώς εναντίον του εθνικού (εκτός κι αν τα πράγματα είχαν ακόμα χειρότερο, δηλ. αντεθνικό υπόβαθρο - πρβλ. π.χ. σχετική συνέντευξη του Άρη Πουλιανού).
Στη συνέχεια (1997 και 2001) ο τ. Υπουργός (όπως μάλιστα ο ίδιος έχει παραδεχτεί ον κάμερα) εξέδωσε
Το 2001 προϊσταμένη της Ε.Π.Σ. είχε γίνει η κ. Στ. Σαμαρτζίδου, η οποία δεν έδειχνε πρόθυμη να αντιπαρατεθεί στον διεθνούς φήμης ανθρωπολόγο. Σ' αυτό το πλαίσιο προχωρούσε αφενός απρόσκοπτα σε αδειοδοτήσεις ερευνών της Α.Ε.Ε. (π.χ. στη Μαγνησία, πρβλ. αίτηση - 14 Νοεμβρίου, άδεια - 16 Νοεμβρίου κι έκθεση αυτοψίας - 19 Νοεμβρίου 2001) ή ακόμα και σε συμβουλές για την επίλυση διαφόρων γραφειοκρατικών προβλημάτων (όπως την τοποθέτηση νέων σωληνώσεων αποχέτευσης στο Ανθρωπολογικό Μουσείο Πετραλώνων).
Τότε ο τ. Υπουργός σοφίστηκε (προφανώς με το αζημίωτο για όποιον άλλον "ενδεχομένως" καιροφυλακτούσε ανήθικα, αλλά οπωσδήποτε νόμιμα να υφαρπάξει τις έρευνες του Πουλιανού στο σπήλαιο Πετραλώνων) και πέρασε από τη Βουλή δύο νέους νόμους: το 2002 και 2003, τον Αρχαιολογικό και το "νέο" Οργανισμό (Π.Δ. 191) του Υπουργείου Πολιτισμού αντίστοιχα. Σημειωτέο πως ο "νέος" Οργανισμός (όπως και αυτός του 2018) ήταν χειρότερος κι από τον προηγούμενο, καθότι αφήνει ακόμα περισσότερο απροστάτευτα τα εκτός σπηλαίων παλαιοανθρωπολογικάκαι παλαιοντολογικά ευρήματα. Βάσει αυτού του Π.Δ. σχηματίστηκε η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας Βορείου Ελλάδος, δίχως μέχρι και σήμερα ούτε έναν ανθρωπολόγο ανάμεσα στους υπαλλήλους της. Εξάλλου, σε καμμία από τις δύο Εφορείες Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας (Βορείου ή Νοτίου Ελλάδος), ενώ σχηματίστηκαν Τμήματα Αρχαιολογίας, Διοικητικού, Σπηλαιολογίας και Συντήρησης, αντίθετα δεν δημιουργήθηκε Τμήμα Παλαιοανθρωπολογίας. Η σκοπιμότητα που αποδίδεται σ' αυτή την «παράλειψη» είναι ότι διαφορετικά θα έπρεπε να είχε ανατεθεί η διεύθυνση του Τμήματος Παλαιοανθρωπολογίας στον Δ-ρα Ν. Α. Πουλιανό, όντας ο αρχαιότερος αρμόδιος υπάλληλος στο ΥΠΠΟΑ για ανάλογα θέματα. Έτσι, αυτή η νομοθετική διάταξη μόνο το Δημόσιο Συμφέρον δεν εξυπηρέτησε, ενώ και πάλι έμειναν στη δικαιοδοσία ή / και την αντίστοιχη ικανότητα αντίληψης του εκάστοτε αρχαιολόγου, ζητήματα απτόμενα της παλαιοανθρωπολογίας. Ό,τι και να υποστήριζε ο μόνος παλαιοανθρωπολόγος της, χωρίς δηλ. νομικό «έρεισμα» μέσω ενός Τμήματος Παλαιοανθρωπολογίας (όπως είχε εξάλλου προτείνει ο κ. Κεραμίδας το 1997), η όποια πρόταση (που κατά κανόνα αγνοούταν ή ακόμα και τορπιλιζόταν) εξαρτιόταν από την προαναφερμένη ικανότητα αντίληψης του κατά καιρούς αρχαιολόγου προϊσταμένου. Κατ’ αυτό τον τρόπο, με τη συνεργασία (ή / και συμπαιγνία) υψηλόβαθμων αρχαιολόγων αφενός, καθώς και του τ. Υπουργού αφετέρου, παραγνωρίστηκε εντελώς το από 29-9-1994 υπόμνημα. Ο μόνος λοιπόν λόγος που φαίνεται ότι σχηματίστηκε η Ε.Π.Σ. Βόρειας Ελλάδος ήταν για να υπεισέλθει το ΥΠ.ΠΟ. με νομότυπο μανδύα (;!) στο Σπήλαιο Πετραλώνων, με βασικότερο βέβαια στόχο την απομάκρυνση των ανθρωπολόγων Άρη και Νίκου Πουλιανού από τις έρευνές τους στη Χαλκιδική και μια παρεπόμενη υπερχιλιαετή ζημία. Όλα αυτά βέβαια προς δόξα επίσης των "κουτόφραγκων" οι οποίοι επιδοτούν αδρά (ενδεχομένως και με το αζημίωτο...) ανάλογες δράσεις.
Αρχικά στη νεοσχηματισθείσα Ε.Π.Σ.Β.Ε. τοποθετήθηκε προϊσταμένη το 2004 η χαμηλών τόνων Έφορος Κατερίνης κ. Ε. Παντερμαλή, η οποία όμως αντίθετα με όσα ανέμεναν οι προϊστάμενοί της είχε διαπιστώσει ότι το έργο αμφοτέρων των Πουλιανών στα Πετράλωνα ήταν αξιόλογο κι αξιέπαινο. Υπήρξε ακόμα και συνεργασία, όπως π.χ. προκύπτει από την αλληλογραφία με την Ε.Π.Σ.Β.Ε, η οποία ρωτούσε 9-1-2006 για τυχόν αρνητικές επιπτώσεις του σεισμού των Κυθήρων (της προηγούμενης ημέρας) στο σπήλαιο της Χαλκιδικής. Η Α.Ε.Ε. ανταποκρίθηκε άμεσα την επομένη, 10-1-2006, αναφέροντας πως μετά από επιστάμενο επί τούτου έλεγχο δεν παρατηρήθηκαν ζημιές. Επίσης, όταν η κ. Παντερμαλή είχε επισκεφθεί τα τρία ημιτελή κτήρια νοτίως του Μουσείου μαζί με αρχιτέκτονα της Ε.Π.Σ.Β.Ε. (βλ. φωτογραφία), είχε συμφωνήσει πως έπρεπε να προχωρήσουν οι εργασίες σωστικών επισκευών, προς αποφυγή ανεπανόρθωτων φθορών τους. Επιπλέον προσπάθησε να αμβλύνει τις αντιπαλότητες ακόμα και με τη συμμετοχή σε σύσκεψη στα κεντρικά του ΥΠ.ΠΟ. του Δημάρχου Ν. Τρίγλιας κ. Ι. Μήτσου (για την οποία πάντως σύσκεψη ουδέποτε ενημερώθηκε τελικά η Α.Ε.Ε. ως προς το τι διημείφθη).
Σχετικά με τις εναντίον της Α.Ε.Ε. αιτιάσεις εκείνης επίσης της εποχής, αναφορικά με τη διαχείριση του σπηλαίου Πετραλώνων, απεστάλη μια επιστολή προς όλα τα μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου. Μια από τις απαντήσεις ήταν 9 Noεμ. 2004, ενός επίσης τ. Υπ. Πολιτισμού, του κ. Θ. Πάγκαλου, όπου αναγράφεται: Διαβιβάστε παρακαλώ τις ευχαριστίες μου στον Πρόεδρο της Ανθρ. Εταιρείας Δ-ρα Ν. Πουλιανό για την καλοσύνη του να με ενημερώσει για το έργο που επιτελείται υπό την καθοδήγησή του. Έργο, που είναι πολλαπλώς χρήσιμο και ωφέλιμο για την χώρα μας. Ανάμεσα τώρα από αυτό που είχε πει ο κ. Βενιζέλος πως οι απόψεις των Πουλιανών «διακινούνται ως δήθεν επιστημονικές» και την ενθαρρυντική επιστολή του κ. Πάγκαλου ότι το έργο της ΑΕΕ «είναι πολλαπλά ωφέλιμο για τη χώρα», γινόταν ακόμα πιο προφανές ν' αντιπαλεύονται όλοι όσοι μάχονται (ηθελημένα ή μη) άλλοι κατά κι άλλοι υπέρ της Ελλάδας.
Στο σημείο αυτό αξίζει να γίνει επίσης υπενθύμιση στο ότι από την ώρα που ανακαλύφθηκε το κρανίο των Πετραλώνων, οι γνώμες αρκετών καθηγητών του Α.Π.Θ. ήταν (στην καλύτερη περίπτωση) επιστημονικά απλά λανθασμένες, ενώ στη χειρότερη έντονα κακοπροαίρετες έως υβριστικές (όπως π.χ. στη Liberation 1984). Όμως αυτού του είδους οι "απόψεις" πανεπιστημιακών του Α.Π.Θ. επηρέαζαν σαν συγκοινωνούντα δοχεία (κυρίως μετά το 1982) τις τοποθετήσεις των υψηλόβαθμων αρχαιολόγων του Υπ. Πολιτισμού. Έτσι, ήταν φαίνεται πιο βολικό να συντονίζονται τα στελέχη του ΥΠ.ΠΟ. μετά κάποιων καθηγητών του Α.Π.Θ., με πρωτοστατούντα τον προαναφερθέντα τ. Υπουργό κ. Ε. Βενιζέλο, ιδίως όταν το 2005 μιλούσε (ον κάμερα) απαξιωτικά για το έργο της ΑΕΕ στην ως άνω «ημερίδα» για το σπήλαιο Πετραλώνων. Προς τί τώρα τόση επιμονή και χολή ίσως μόνο μετά από πολλά χρόνια αποκαλυφθεί επακριβώς ποίοι βρίσκονταν από πίσω του. Έτσι, ο ανωτέρω συνταγματολόγος καθηγητής του Α.Π.Θ., για κάποιους αδιευκρίνιστους ως προς τις λεπτομέρειες λόγους, προχώρησε το 2005 ακόμα παραπέρα, σε αυτό που η Α.Ε.Ε. αποκαλεί "νομικοτραγικές επιθέσεις":
Τον Απρίλιο του 2005 από το Δήμο Ν. Τρίγλιας οργανώθηκε μια ημερίδα, όπου και πάλι (όπως το 1982 ενώπιον του Κ.Α.Σ.) δεν προσκλήθηκε να πει έστω τη γνώμη του ο Δ-ρ Άρης Πουλιανός. Ο αποκλεισμός και ως εκ τούτου η απαγόρευση έκφρασης του ανασκαφέα χαρακτηρίζει ανέκαθεν τους καθ' έξη και υποτροπή αντιπάλους των απόψεών του.
Σ' αυτή την ημερίδα ο τ. Υπουργός απερίφραστα παραδέχθηκε ότι φρόντισε ν' αλλάξει το Νόμο για να αποβληθεί από το σπήλαιο ο Πουλιανός λέγοντας: Την προσπάθεια αυτή (κατά της Α.Ε.Ε.) μετά από σωρεία αρνητικών δικαστικών αποφάσεων που ολοκληρώθηκαν το 1997 την ανέλαβα εγώ, ψηφίζοντας νόμους ομόφωνα από τη Β ουλή, το 1997 και το 2001, χωρίς όμως αποτέλεσμα γιατί η σύμβαση (του 1981) έχει θωρακίσει τον κ. Πουλιανό με επιχειρήματα που κατά τη γνώμη μου κατά τρόπο αδικαιολόγητο επιστημονικά χρησιμοποιούν αυτές οι δικαστικές αποφάσεις, κατ’ εξοχήν οι δικαστικές αποφάσεις του Ε΄ Τμήματος του Σ.τ.Ε., υπό την προεδρία άλλοτε του κ. Μ. Δεκλερή κι άλλοτε της κ. Ι. Μαρρή, οι οποίες ουσιαστικά δικαιώνουν πάντα τις απόψεις του κ. Πουλιανού.
Ανήθικη προτροπή εκ μέρους του τ. Υπουργού Πολιτισμού κ. Βενιζέλου σε αλλότριους φορείς για υφαρπαγή της πνευματικής ιδιοκτησίας των Άρη και Νίκου Πουλιανού
Στην ίδια ως άνω ημερίδα ο τ. Υπούργος Πολιτισμού προέτρεψε (!!!) τους ανταγωνιστές Πουλιανού να υφαρπάξουν την πνευματική του περιουσία με τα εξής λόγια: Κι εφόσον τώρα έχουμε και Εφορεία εδώ (Σημ Α: ενν. την Ε.Π.Σ.Β.Ε., αυτή που ο ίδιος είχε φροντίσει να δημιουργηθεί νομοθετικά, αλλά) και πρόθυμο ερευνητικό δυναμικό από το Παν/μιο Θεσσαλονίκης, βλέπω και το Παν/μιο Θράκης που μπορεί να αναλάβει την άσκηση του έργου αυτού, τους οποίους να "διαφυλάξ’" δημόσια δύναμη (Σημ Β: Τόσο πολύ φοβόταν τον Πουλιανό;) να πάνε να ασκήσουν το αρχαιολογικό έργο...
Απερίφραστη άρνηση εκ μέρους του τ. Υπουργού Πολιτισμού για αδειοδότηση των ανασκαφών της Α.Ε.Ε.
Στην προαναφερμένη ημερίδα ο τ. Υπουργός είπε: Όπως φυσικά και το ΥΠ.ΠΟ. αρνείται την παροχή άδειας για τη συνέχιση του ερευνητικού ανασκαφικού παλαιοανθρωπολογικού έργου (στην Α.Ε.Ε. στο Σπήλαιο Πετραλώνων)... Πράγματι, ακόμα και τότε που δεν ήταν πλέον Υπουργός, το ΥΠΠΟ αρνιόταν την παραχώρηση άδειας ανασκαφών με διάφορες δικαιολογίες, ενώ η ίδια άρνηση συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, μάλλον επειδή οι άνθρωποι που διορίστηκαν επί των ημερών του κ. Βενιζέλου διαχειρίζονται ακόμα και σήμερα παρόμοια ζητήματα, υπακούοντας κατά πως φαίνεται σε ανάλογα κελεύσματα, προφασιζόμενοι εκ νέου διάφορες ψευδο-αιτιάσεις.
Προσπάθεια αναβίωσης εκ μέρους του τ. Υπουργού ουκ ολίγων μεσαιωνικών πρακτικών
Στην ίδια παραπάνω ημερίδα ο τ. Υπούργος ανέφερε: Και να πάνε όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες να ασκήσουν ασφυκτικό έλεγχο στη λειτουργία του σπηλαίου από τον κ. Πουλιανό. Σημ: Την προτροπή για ασφυκτικό έλεγχο οι "αρμόδιες υπηρεσίες" με τα κομματοκρατούμενα όργανα την εξέλαβαν ως εντολή για κατά συρροή επιδρομές. Ως απόδειξη ανάλογων ενεργειών μπορούν να αναφερθούν 9 κατ' εξακολούθηση παράνομες, όπως αποδείχτηκε, παραπομπές της Α.Ε.Ε. εκ μέρους της Νομαρχίας για "αγορανομικό" έλεγχο όσον αφορά μόνο (ίσα-ίσα) το κυλικείο του σπηλαίου (το οποίο «παραδόξως» από το 2011 μέχρι και το 2018 ουδέποτε λειτούργησε)... Άφθονα ποσά και κόποι αναλώθηκαν για να αντιμετωπιστούν αυτές οι επιθέσεις, οι οποίες εξυψώνουν βεβαίως ακόμα περισσότερο το υπεράνθρωπο έργο της Α.Ε.Ε., από την άλλη όμως οι αντίπαλοι "πέτυχαν" ας πούμε του στόχου τους, να επιβραδύνουν τις ανακαλύψεις της. Εκείνο όμως που διαφεύγει από το σκεπτικό αυτών των δύσμοιρων αντιπάλων είναι ότι ακόμα και η απόκρουση ανάλογων επιθέσεων φέρει τελικά αφεαυτού ικανοποίηση, μια και κάθε μέσον που υπάρχει ούτως ή άλλως πρέπει να διατίθεται για την υπεράσπιση της αλήθειας και της επιστήμης.
Οι τάχα "ανθρωπολογικές γνώσεις" του τ. Υπουργού
Στην ίδια ανωτέρω ημερίδα ο τ. Υπουργός αποτόλμησε να πει: – Και είμαι βέβαιος ότι και η επιστημονική κοινότητα που θα μιλήσει μετά, θα δείξει τι σημαίνει επιστημονική συγκρότηση, επιστημονική σοβαρότητα, επιστημονική μέθοδος, σε σχέση μ’ αυτά που επί χρόνια τώρα διακινούνται ως δήθεν επιστημονικές απόψεις. Σχετ. ερωτήσεις και παρατηρήσεις: Άραγε πού βρήκε ο πολιτικός κ. Βενιζέλος το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τέτοιες λέξεις (άκου - διακινούνται!); Μήπως απέκτησε σε κάποια κέντρα (π.χ. σπουδών) ανθρωπολογικές επίσης γνώσεις; Αυτή του η "άποψη" αφορά και την "Προέλευση των Ελλήνων"; (πρβλ. επίσης σχολιασμούς στη "νομικοτραγική του επίθεση").
ΟΙ ΑΜΕΣΑ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ "ΟΜΙΛΙΑΣ" ΤΟΥ τ. ΥΠΟΥΡΓΟΥ
Υπό την προστασία του νόμου (περί μη ευθύνης Υπουργών), οι ανωτέρω «βολές» του κ. Βενιζέλου εναντίον της Α.Ε.Ε. έδωσαν λαβή για εμπρηστικές και δυσφημιστικές δηλώσεις τοπικών υπαρχόντων - αρχόντων (και μη) σε διάφορα Μ.Μ.Ε. Μετά τ' ανωτέρω δεν είναι να απορεί κανείς που οι διαφαινόμενες σχέσεις ομαλοποίησης της κατάστασης επί κ. Παντερμαλή δεν άρεσαν στην τότε πολιτική κι αρχαιολογική ηγεσία του ΥΠ.ΠΟ. ή τους εκπροσώπους της Τ. Α. Πιθανολογείται ότι εξ αιτίας αυτών των προσπαθειών της, η κ. Ε. Παντερμαλή δεν άργησε να αντικατασταθεί το 2006 από τη διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης κ. Α. Βελένη (και νυν πλέον Γενική Διευθύντρια Αρχαιοτήτων στην Αθήνα).
ΟΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΟΜΙΛΙΑΣ (κ. Βενιζέλου) "ΠΑΛΑΙΟΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ" ΤΗΣ Ε.Π.Σ.Β.Ε.
Η ως άνω τ. διευθύντρια της Θεσσαλονίκης είχε προσέλθει 19-7-2006 στο Ανθρωπολογικό Μουσείο Πετραλώνων που είχε δημιουργηθεί με φροντίδες των ανασκαφέων, απαιτώντας με πολύ άσχημο τρόπο να καταβληθούν στο ΥΠ.ΠΟ. τα έσοδα του σπηλαίου. Εκείνη την ημέρα έτυχε να έχει έρθει ένα τηλεοπτικό συνεργείο για συνέντευξη από τον Δ-ρα Άρη Πουλιανό, στο γιακά του οποίου είχε τοποθετηθεί μια «ψείρα» (αδιόρατο μικρόφωνο). Προφανώς η κ. Βελένη είχε αναλάβει το άχαρο έργο να συκοφαντήσει την Α.Ε.Ε. και καθώς δεν γνώριζε για το μικρόφωνο, άρχισε να ομιλεί με προσβλητικό τρόπο εναντίον του Άρη Πουλιανού, ο οποίος είχε βγει στον προθάλαμο του Μουσείου φορώντας την "ψείρα" να δει πού οφείλεται η φασαρία. Στην κασέτα πάντως της κάμερας καταγράφηκε όλο το υβρεολόγιό της. Αυτή την κασέτα η κ. Βελένη κατάσχεσε απειλώντας τον σκηνοθέτη με την αστυνομία. «Όλως τυχαία», την επομένη 20-7-2006 η Ε.Π.Σ.Β.Ε. έλαβε υπηρεσιακά την απόφαση να προσλάβει υπόλογο διαχειριστή, καθότι είχε δήθεν «διαμορφώσει» την άποψη ότι συμβατική υποχρέωση της Α.Ε.Ε. ήταν να παραδίδονται τα έσοδα του σπηλαίου στο ΥΠΠΟ. Όλα αυτά (σκόπιμα ή μη) χωρίς να ερωτηθεί επ’ αυτού κάποιος νομικός του κράτους κι εδώ είναι που ταιριάζει το ρητό: οι «ξερόλες αρχαιολόγοι όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν». Όπως και να είναι, ο Άρης Πουλιανός αρχικά αμύνθηκε με εξώδικο 26-7-2006, ενώ στη συνέχεια προσέφυγε για άλλη μια φορά στη Δικαιοσύνη (όπου ακόμα δεν έχει τελεσιδικήσει η σχετική υπόθεση).
Επίσης, η αρχαιολόγος κ. Βελένη έκρινε μάλλον πως ο νόμος της επέτρεπε (το ίδιο όπως αργότερα και στον κ. Ντάρλα) να καταλήγει σε παλαιοανθρωπολογικά συμπεράσματα για το σπήλαιο Πετραλώνων, τα οποία εξάλλου ανέγραψε σε πινακίδες του Αρχαιολογικού Μουσείου της συμπρωτεύουσας. Αυτές οι πινακίδες προκάλεσαν 01-02-2007 (Χ3) αντιδράσεις εκ μέρους της ΑΕΕ για παραπληροφόρηση των επισκεπτών (π.χ. αντί για 700.000, αναγραφόταν 200.000 χρόνια κλπ). Η από μη ειδικό επιστήμονα ανάρτηση ανάλογων πινακίδων σαν «αποτέλεσμα» είχε, πέρα από την αμφισβήτηση των επιστημονικών εργασιών της ΑΕΕ, τη συρρίκνωση της ιστορίας της Μακεδονίας κατά τουλάχιστον 500.000 χρόνια. Ανάλογες επισημάνσεις διατυπώθηκαν διαδικτυακά τον Φεβρουάριο του 2007, αποτεινόμενες προς τον τότε Πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή, ο οποίος συνοδευόταν από τον τ. Υπουργό Πολιτισμού κ. Βουλγαράκη, τον τ. Γ. Γ. κ. Ζαχόπουλο κ. ά. επισήμους.
Στις πινακίδες του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης αναφερόταν επίσης η φράση του «πατέρα» της Ανθρωπολογίας, Αριστοτέλη: «Φύσει μεν εστίν άνθρωπος ζώον πολιτικόν...», η οποία μεταφραζόταν κάκιστα: «Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του προορισμένος να ζει σε μια κοινωνία με πολιτειακή οργάνωση», ενώ στα Αγγλικά ακόμα χειρότερα: «Α social instinct is implanted in all men by nature - ένα κοινωνικό ένστικτο είναι από τη φύση εμφυτευμένο σε όλους τους άνδρες» (πιθανότατα ενν. ανθρώπους - humans). Το σωστό βέβαια είναι απλά: «Από τη φύση του ο άνθρωπος είναι ζώο πολιτικό». Αργότερα η πινακίδα αυτή αποσύρθηκε, με το Μουσείο Θεσσαλονίκης να αποδέχεται έτσι έστω έμμεσα ή / και σιωπηρά την ορθότητα της κριτικής μας.
Ανάλογοι ισχυρισμοί, από μη εξειδικευμένους δηλ. επιστήμονες για την ηλικία, είχαν εξάλλου διατυπωθεί προηγουμένως εκ μέρους της τ. προϊσταμένης της Ε.Π.Σ. και εν συνεχεία Γενικής Διευθύντριας Αρχαιοτήτων (συνεργάτιδας επί χούντας του Σ. Μαρινάτου) κ. Β. Βασιλοπούλου, από την οποία κάποια στιγμή το 2000 κυκλοφόρησε ένα φυλλάδιο όπου αναφερόταν ξανά η χρονολόγηση των 200.000 για τον άνθρωπο των Πετραλώνων - πρβλ. έγγραφα της 4-9-2000, 25-4-2002, 3-7-2002, 10-1-2007 - με φωτογραφίες ή της 28-2-2007). Κατόπιν σχετικών ενστάσεων της Α.Ε.Ε., η Ε.Π.Σ. ανέγραψε τελικά αμφότερες τις εκτιμήσεις για την αντίστοιχη ηλικία, δηλ. τόσο καθηγητών του Α.Π.Θ, όσο και της Α.Ε.Ε.
Εν κατακλείδι οι «επιθέσεις» και προτροπές για ασφυκτικό έλεγχο της Α.Ε.Ε. εκ μέρους του κ. Ε. Βενιζέλου «εισακούστηκαν» τόσο από Υπηρεσίες της Νομαρχίας Χαλκιδικής (με απανωτούς αγορανομικούς ελέγχους, όπως προαναφέρθηκε, για τη λειτουργία ίσα-ίσα του κυλικείου του σπηλαίου), όσο και της Ε.Π.Σ.Β.Ε. επί κ. Βελένη (αναφορικά με τα έσοδα). Στη συνέχεια αποδείχθηκε στα Δικαστήρια πως όλες οι ενέργειες ήταν παράνομες, με βασικό προφανώς αποτέλεσμα τη βλάβη και όχι την προστασία του μνημείου ή της φήμης του, αλλά αυτό δεν ήταν κάτι που πολυενδιέφερε τους διάφορους κρατούντες μεν, κατά τη συνήθειά τους άρπαγες δε.
Στην προαναφερόμενη εξώδικο της 26-7-2006 τέθηκε προς το Υπουργείο Πολιτισμού το θέμα να εξεταστεί επίσης πειθαρχικά η κ. Βελένη. Προς διάσωσή της τότε η Αρχαιολογική Υπηρεσία προχώρησε (συντεχιακότατα) σε αντικατάστασή της από τον κ. Α. Ντάρλα. Έτσι, η αντίστοιχη προσοχή επικεντρώθηκε πάνω του και απομακρύνθηκε από την κ. Βελένη. Επειδή όμως εντωμεταξύ η κατάσταση έχει ξεφύγει τελείως, με ακόμα πιο επαίσχυντες αντιπαλαιοανθρωπολογικές μεθοδεύσεις, η Α.Ε.Ε. ζήτησε (ξανά, ακόμα και πρόσφατα - 12 Φεβρουαρίου 2018) να αποδοθούν οι όποιες ευθύνες έστω και τώρα. Οψόμεθα για τα περεταίρω...
ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΗΣ Α.Ε.Ε. ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΑ ΑΝΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ... ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝΟΥΣ
(ενδεικτικά, ορισμένα παραδείγματα):
Α) Αναφορικά με τις καταστροφικές παρεμβάσεις που έχει υποστεί το κρανίο του Αρχανθρώπου των Πετραλώνων, αρχικά 16-9-1983, ο "Συναγερμός" είχε αναφερθεί στο θέμα με τίτλο: "Καταστρέφεται το κρανίο του Αρχανθρώπου των Πετραλώνων". Στη συνέχεια, 31-10-1985 / 457 η Α.Ε.Ε. προέβη σε αντίστοιχη έγγραφη αναφορά, η οποία δεν διερευνήθηκε τότε λόγω... "ανωτέρας (πολιτικής...) βίας". Έτσι η Α.Ε.Ε. επανήλθε 16-9-2005 / 1245, προτείνοντας αυτή τη φορά να ληφθούν συγκεκριμένα επιπλέον μέτρα προστασίας τού απολιθώματος (φωτογραφική τεκμηρίωση, βιντεοσκόπηση κλπ), προτάσεις που όμως και πάλι απέβησαν εις μάτην (καθότι ξανά παράνομα δεν δόθηκε καμμία αντίστοιχα απάντηση, αλλ' ούτε κι έγινε κάποια ανάλογη ενέργεια - παραπέμποντας ακόμα και σε ύποπτα πλαίσια). Του ζητήματος συνεχίζει να ενημερώνεται από την Α.Ε.Ε. το κράτος (27-10-2005, 31-12-2007, 28-1-2008, 12-3-2009 ή / και 19-7-2010), ενώ παραπέρα σχετική πληροφόρηση γίνεται εκ μέρους επίσης της Ευρωπαϊκής Ανθρωπολογικής Ένωσης (σε συνέχεια αποφάσεών της τόσο του 1984 στη Φλωρεντία, όσο και του 2010 στο Πόζναν της Πολωνίας), οι οποίες (αποφάσεις) συνοψίστηκαν σε επιστολή 5-9-2012 προς το Υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο δήθεν "απάντησε" 31-10-2013 (παραδόξως, όμως, σε επιστολή της Παγκόσμιας Ένωσης Σπηλαιολογίας - I.U.S.) της 13-8-2013, με μια "ως εκ του θαύματος" εκ νέου παραπομπή του εγγράφου στους καταγγελλόμενους. Εν ολίγοις, ένας ανθρωπολόγος εξ Η.Π.Α, ένας εξ Αγγλίας, ένας εκ Γερμανίας και οι δύο Πουλιανοί από την Ελλάδα, διαπιστώνουν τεράστιες φθορές που έγιναν επί του κρανίου του Αρχανθρώπου στα χέρια καθηγητών του Α.Π.Θ. Σε συνέχεια όμως των ανωτέρω, η Αρχαιολογική Υπηρεσία 15-1-2008, αλλά όπως προαναφέρθηκε και 31-10-2013 δήθεν "απάντησε" (δηλ. όχι με τεκμηριωμένα στοιχεία) ότι: Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε διεξοδική επιθεώρηση του κρανίου από ομάδα εμπειρογνωμόνων αποτελούμενη από καθηγητές του Πανεπιστημίου (εν προκειμένω του καταγγελλόμενου Α.Π.Θ.) και τον Διευθυντή της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας της Βόρειας Ελλάδας (τον κ. Α. Ντάρλα). Με τον έλεγχο αυτό διαπιστώθηκε ότι το κρανίο βρίσκεται σε άριστη (;;;) κατάσταση και προστατεύεται με ασφάλεια στο Μουσείο Γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στο σημείο αυτό αξίζει να επισημανθεί αφενός ότι στην ομάδα των "εμπειρογνωμόνων" δεν συμπεριλήφθηκε και πάλι κανένας ανθρωπολόγος, ενώ ο κ. Ντάρλας όντας αρχαιολόγος προφανώς αδυνατεί να διαπιστώσει κατά πόσο έγιναν και ποίες ζημιές στο κρανίο. Αφετέρου, ξανά δεν ρωτήθηκε σχετικά, ενώ προφανώς θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη η γνώμη του μόνου παλαιοανθρωπολόγου που υπηρετεί στο ΥΠ.ΠΟ.Α., του Δ-ρα Νίκου Α. Πουλιανού, ενός εκ των 5 καταγγελλόντων. Έτσι, είτε οι ειδικοί επιστήμονες ανησυχούν χωρίς λόγο, είτε από πλευράς καθηγητών Α.Π.Θ. και Αρχαιολογικής Υπηρεσίας επιχειρήθηκε μια άνευ προηγουμένου εξαπάτηση των πάντων, σχεδόν όλου δηλ. του υπουργικού συμβουλίου (Υπουργών Πολιτισμού, Τουρισμού, Παιδείας, Δικαιοσύνης κ.ά.), αλλά το χειρότερο της Διεθνούς Σπηλαιολογικής Ενώσεως, η οποία προφανώς αδυνατούσε να διανοηθεί ότι η εν Ελλάδι Αρχαιολογική Υπηρεσία μπορούσε ακόμα και να ψεύδεται ασύστολα ενώπιό της (κατάμουτρα)... Πέρα από τις κατά καιρούς καταστροφικές παρεμβάσεις που έχει υποστεί το κρανίο του Αρχανθρώπου, ο Δ-ρ Ν. Α. Πουλιανού έθεσε στη συνέχεια 19-3-2019 επί τάπητος ένα επιπλέον ζήτημα, αυτό της φύλαξης και της ανάγκης μεταφοράς του ευρήματος από το ΑΠΘ στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης. Σ’ αυτή την εισήγηση ο προϊστάμενός του αρχαιολόγος κ. Ντάρλας αντέτεινε 5-4-2019 ότι δεν λαμβάνονται υπόψη όλες οι παράμετροι του ζητήματος (πιθανόν εκείνες που αναφέρουν τα περί δήθεν άριστης κατάστασης διατήρησης του ευρήματος, το οποίο τάχα προστατεύεται με ασφάλεια στο Μουσείο Γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης). Στη συνέχεια και λόγω της διαφαινόμενης αδιαφορίας της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, το ζήτημα έφτασε 19-8-2020 στον Άρειο Πάγο, όπου ενδιαφέρον έδειξε και μάλιστα την επομένη 20-8-2020 ο Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Δασούλας Δημήτριος (σχετ. πρβλ. κι ένα διαβιβαστικό της 10-10-2020 της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων). Τελικά όμως φαίνεται πως η Αρχαιολογική Υπηρεσία δεν μπόρεσε να "ξεσκαλώσει" την όλη υπόθεση η οποία όπως είδαμε "σέρνεται" εδώ και 60 ουσιαστικά χρόνια. Το γεγονός αυτό έκανε τον Άρη Πουλιανό 6-4-2020 να επανέλθει με την ελπίδα τ' απολίθωμα να τεθεί το γρηγορότερο σε συνθήκες απόλυτης ασφάλειας, κάτι που είναι και το κατά προτεραιότητα βασικότερο ζητούμενο.
Β) Διαδικτυακές "επίσημες" διαστρεβλώσεις: Με το 1942 / 7-7-2016 έγγραφό της η Α.Ε.Ε. διαμαρτυρήθηκε για το ότι η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας (Ε.Π.Σ.) στην επίσημη ιστοσελίδα της σχετικά με το Σπήλαιο Πετραλώνων διαστρεβλώνει ακόμα και τη βιβλιογραφική πραγματικότητα, αναφερόμενη στο ενδεχόμενο των 300.000 χρόνων (όπως αρχικά η κ. Βασιλοπούλου με τις 200.000 χρόνια, μετά η κ. Βελένη και ξανά ο κ. Νάρλας το 2012), αυτή τη φορά όμως με την ανεκδιήγητη βιβλιογραφική παραπομπή σε ανάλογα δήθεν συμπεράσματα του Δ-ρα Άρη Πουλιανού (παραβιάζοντας "πολιτισμένα" κάθε ιερό και όσιο). Και πάλι όμως η Γενική Δ/νση Αρχαιοτήτων ανέθεσε το χειρισμό του ανωτέρω 1942 εγγράφου στην καταγγελλόμενη Ε.Π.Σ., η οποία δήθεν "απάντησε" 3-8-2016, ενώ ταυτόχρονα (εντός ολίγων ημερών) εξαπέλυε 12-8-2016 μια εκδικητική επίθεση, με κλήση σε απολογία του μόνου της παλαιοανθρωπολόγου Δ-ρα Ν. Α. Πουλιανού. Είναι γνωστό πως η Αρχαιολογική Υπηρεσία είναι ένα εν διαπλοκή εξαρτώμενο κράτος εν κράτει (πρβλ. π.χ. Ελευθεροτυπία του 1980 ή Iefimerida του 2017). Όμως ανεξαρτήτως τούτου, το σημαντικότερο ερώτημα που ανακύπτει είναι κατά πόσο η Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και οι διάφοροι "αρμόδιοι" (συμ)φορείς του ΥΠ.ΠΟ.Α. δεν έχουν μέχρι σήμερα ούτε καν αντιληφθεί ότι το ανωτέρω (3-8-2016) έγγραφο της Ε.Π.Σ. αποτελεί κλασσική περίπτωση υπεκφυγής απάντησης, αν όχι και στοχευμένης συγκάλυψης πλείστων όσων παρανομιών; Έτσι, μ' αφορμή αυτή τη διαστρέβλωση, τέθηκε εξάλλου στη συνέχεια το ερώτημα: Μήπως άραγε η Αρχαιολογική Υπηρεσία δρα ανθελληνικά (οπότε κατά συνέπεια επίσης κι αντιευρωπαϊκά); Η συνέχεια επί της οθόνης...
Γ) Στην εφημερίδα «Χρόνος» της Κομοτηνής δημοσιεύθηκαν αναφορικά με το σπήλαιο Πετραλώνων τέσσερα άρθρα με τίτλο: Τα χάλια και οι αυθαιρεσίες στο επικίνδυνο πια Σπήλαιο Πετραλώνων. Τα δύο τελευταία εξ αυτών κυκλοφόρησαν 17-8 και 24-8 του 2016 (μέρος Γ' και Δ' αντίστοιχα), παραθέτοντας επιστολές επισκεπτών αναφορικά με τα ίχνη φωτιάς που έχει ανακαλύψει εκεί ο Δ-ρ Α. Πουλιανός. Οι επιστολές αυτές έκαναν λόγο για "ξεναγήσεις" πως τα ίχνη φωτιάς οφείλονται σε επενέργεια κεραυνών - (αν είναι δυνατόν;) - ή / και απλά σε σκούρα χώματα, με ρητές νύξεις περί του (δήθεν) εσφαλμένου των σχετικών απόψεων του ανασκαφέα. Υπεύθυνη για οποιεσδήποτε ενέργειες στο σπήλαιο Πετραλώνων, σύμφωνα με το Νόμο καθώς και αποφάσεις Ανωτάτων Δικαστηρίων, είναι η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας (Ε.Π.Σ). Για αυτό, την 15η Δεκεμβρίου 2016 η Α.Ε.Ε. αποτεινόμενη προς τη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων (Γ.Δ.Α.Π.Κ.), που είναι η προϊσταμένη αρχή της Ε.Π.Σ., ζήτησε εξηγήσεις για τις καταφανώς δυσφημιστικές για τον ανασκαφέα προαναφερμένες "ξεναγήσεις". Η ΓΔΑΠΚ έκρινε σκόπιμο να διαβιβάσει "λόγω αρμοδιότητας" την από 15-12-2016 επιστολή της Α.Ε.Ε. πάλι στην Ε.Π.Σ, η οποία δεν έχασε βεβαίως την ευκαιρία, αν και καταγγελλόμενη Υπηρεσία, να "απαντήσει" 23-1-2017. Έτσι στις ερωτήσεις της Α.Ε.Ε. κατά πόσο εκφράζονται οι απόψεις της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας με τις εν λόγω "ξεναγήσεις", οι απαντήσεις της Ε.Π.Σ.ήταν καταφανέστατα άσχετες με τις ερωτήσεις, όπως π.χ. για το εάν πρόκειται για έρευνα της εφημερίδας ή όχι κ.ά. παρόμοια. Αντίθετα, τα αρχαιότερα ίχνη φωτιάς στη Γη (700.000 ετών) βρέθηκαν πράγματι από την Α.Ε.Ε. στο σπήλαιο Πετραλώνων, όπως προκύπτει από επιστημονικές δημοσιεύσεις ή συνεντεύξεις "ον κάμερα" (και όχι βεβαίως κάποια πινακίδα που η Ε.Π.Σ. επικαλέστηκε πρόσφατα για να "αποδείξει" ότι η Α.Ε.Ε. προέβη σε παράνομες ανασκαφές). Πάντως το ύφος στις δήθεν "απαντήσεις" το 2017, θυμίζουν έντονα το ερώτημα της "Κάθε 1ης του μηνός" Ιουλίου 2011: όντως ή (/και) σκόπιμα είναι τόσο ανίκανοι; Στο σημείο αυτό επισημαίνεται εξάλλου πως ακόμα κι αν υποτεθεί πως η Γ.Δ.Α.Π.Κ. διαβίβασε την από 15-12-2016 καταγγελία της Α.Ε.Ε., ώστε να διαθέτει και την άποψη της Ε.Π.Σ., το γεγονός ότι ενώ όφειλε, δεν έλεγξε (συγκρίνοντας) τα εν λόγω έγγραφα και ταυτόχρονα τους υφισταμένους της, δείχνουν μια προσπάθεια συγκάλυψης (κοινώς "κουκουλώματος") των παρανομιών και ενδεχομένως ακόμα και της μεταξύ τους συνενοχής. Σε κάθε περίπτωση βεβαίως δεν προσέφερε τίποτα το θετικό στην εικόνα της Δημόσιας Διοίκησης μιας Γενικής Διεύθυνσης της Ε.Ε., η οποία χρηματοδοτείται από τις οικονομίες των Ευρωπαίων πολιτών, προκειμένου "έντεχνα" να αποφευχθεί η απάντηση σχετικά με την ανακάλυψη για τα αρχαιότερα ίχνη φωτιάς που άναψαν ποτέ "προ-ανθρώπινα" χέρια πάνω στη Γη.
ΥΠΠΟπαράνομες μη απαντήσεις σε έγγραφα της Α.Ε.Ε.
Με βάση τα παραπάνω αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι παράνομα δεν δίνονται συνήθως μάλιστα καθόλου απαντήσεις. Όποτε δε ενίοτε δίνονται, τότε αυτές επίτηδες - και ξανά παράνομα - παραβλέπουν την ουσία των εγγράφων της Α.Ε.Ε., στο πλαίσιο μιας ΥΠΠΟδιαστρέβλωσης, καθόλα τεραστίων διαστάσεων.
ΑΝΕΠΙΤΥΧΗΣ ΚΙ ΑΝΗΘΙΚΗ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ ΤΗΣ Α.Ε.Ε. ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ ΑΠΟ "ΗΜΕΤΕΡΟΥΣ"
Όπως προαναφέρθηκε το 14ο Παγκόσμιο Συνέδριο Σπηλαιολογίας διοργανώθηκε το 2005 στην Αττική, ενώ το επόμενο 15ο στο Τέξας το 2009, όπου παρουσιάστηκε η παγκοσμίως πρωτότυπη ιστοσελίδα εικονικής περιήγησης του σπηλαίου Πετραλώνων, καθώς και ο "Υπερπέλεκυς" από το ομώνυμο σπήλαιο. Το 2012 το ίδιο τέχνεργο παρουσίασε ξεδιάντροπα στην Ε.Ρ.Τ. ο κ. Ντάρλας, φανερώνοντας ένα αδιανόητο επίπεδο, με όλα τα σημάδια διάθεσης υφαρπαγής πνευματικής ιδιοκτησίας ακόμα και συναδέλφου του μέσα στο Υπουργείο Πολιτισμού (βλ. σχετικό βίντεο). Το 2013, πιθανότατα με βάση τις προαναφερμένες "πλάτες" του κ. Βενιζέλου, αλλά και της ετέρας ομόσταυλης του Υπουργού και Γ. Γ. του ΥΠΠΟ, αρχαιολόγου κ. Λ. Μενδώνη (και νυν Υπουργού), ως προϊστάμενος της Ε.Π.Σ.Β.Ε. ο κ. Ντάρλας, καθώς ήταν τότε ακόμα μέλος του Κ.Α.Σ. υπέβαλε για λογαριασμό της Ε.Π.Σ.Β.Ε., αυτοπροσδιοριζόμενος για άλλη μια φορά ότι δεν είναι το ίδιο πρόσωπο (ο προϊστάμενος με τον αρχαιολόγο επιστήμονα - μια από τις προσφιλείς μεθόδους του εν λόγω ατόμου, τις οποίες πάντως ανέχεται η αντίστοιχη συντεχνία σ' όλη την ιεραρχία), υπέβαλε προς το Κ.Α.Σ. αίτηση άδειας ανασκαφικών ερευνών στο Σπήλαιο Πετραλώνων, την ώρα που γνώριζε ότι ανάλογο αίτημα της Α.Ε.Ε. εκκρεμούσε ενώπιον του Σ.τ.Ε. Ως προϊστάμενος δηλ. της Ε.Π.Σ.Β.Ε. υπέβαλε προς το Κ.Α.Σ. του οποίου ήταν επίσης μέλος, να λάβει η Ε.Π.Σ.Β.Ε. στο όνομά του (ουσιαστικά εφ' όρου ζωής) άδεια ανασκαφικών ερευνών στο σπήλαιο Πετραλώνων. Η αντίστοιχη ημερήσια διάταξη αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο 7-6-2013 και η Α.Ε.Ε. 14-6-2013 (προβαίνοντας σε νέα έξοδα) κατέθεσε στο ΥΠ.ΠΟ. σχετικό εξώδικο, το οποίο επιδόθηκε νομίμως την ίδια ημερομηνία (σχ. πρβλ. ΑΡΧΕΙΟ Α.Ε.Ε. του έτους 2013). Έκτοτε ο κ. Ντάρλας δεν συγκαταλέγεται πλέον ανάμεσα στα μέλη του Κ.Α.Σ., αλλά και το τι γνωμοδότησε τότε το ίδιο ΥΠΠΟόργανο, παρά τις σχετικές επίμονες αιτήσεις της Α.Ε.Ε. αποτελεί παράνομα κι αυτό ένα μυστήριο... Μόνο κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας τον Αύγουστο του 2019 έγιναν γνωστά τα αντίστοιχα πρακτικά (του μεγαλύτερου κρατικού μυστικού) ήτοι της μεθόδεθσης υφαρπαγής των ερευνών της Α.Ε.Ε. κι έπεται φυσικά συνέχεια, διότι οι ανακαλύψεις Πουλιανού στο σπήλαιο Πετραλώνων ως κτήμα όλων των Ελλήνων και συνεπώς του Δηοσίου συμφέροντος, βρίσκονται υπεράνω οιασδήποτε μεθόδευσης.
Το 2007 εκδόθηκε η 2812 δικαστική απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία οι δύο γνωστοί από τα προαναφερθέντα αρχαιοφύλακες του ΥΠ.ΠΟ. (οι κ. Κ. Παπαδόπουλος και Α. Χαντζαρίδης), εκείνοι που είχαν επίσης διατελέσει μέχρι το 1998/9 υπάλληλοι της προαναφερμένης Υπηρεσίας Αυτεπιστασίας του Ε.Ο.Τ. (οι ίδιοι που δεν γνώριζαν... τίποτα για την ύπαρξη χοιροστασίου), είχαν καταδικαστεί ως ψευδομάρτυρες διότι κατήγγειλαν αμφότερους τους Πουλιανούς (Άρη και Νίκο) πως (δήθεν) έκαναν λαθρανασκαφές ( ...αν είναι ποτέ δυνατόν... ) στο σπήλαιο Πετραλώνων. Ο βασικότερος στόχος βέβαια ήταν ο μόνος παλαιοανθρωπολόγος του ΥΠ.ΠΟ.Α., Δ-ρ Νίκος Α. Πουλιανός, διότι αν γινόταν κατορθωτό να καταδικαστεί για ανάλογο αδίκημα, όντας υπάλληλος σε Αρχαιολογική Υπηρεσία, θα είχε χάσει τη θέση του κινδυνεύοντας ακόμα και με φυλάκιση. Μέχρι σήμερα πάντως παραμένει επίσης άγνωστο κατά πόσο οι αντίστοιχες "καταγγελίες" τελούσαν καθ' υπαγόρευση των τότε "ιθυνόντων" της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Η συνέχεια όμως είναι εκπληκτική, ακόμα και για μας τους Έλληνες που έχουμε εξοικειωθεί με παρόμοιες απατεωνιές. Αυτή λοιπόν τη δικαστική απόφαση πρωτοκόλλησε η Α.Ε.Ε. 6-2-2008 στο ΥΠ.ΠΟ. (όπου πήρε τον αρ. πρωτ. 11746 / 8-2-08), με την παράκληση για ενημέρωση των ενεργειών που θα ακολουθούσαν εκ μέρους του Υπουργείου Πολιτισμού. Τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση αναμενόταν κάποια απάντηση. Αλλά φευ ούτε και τότε έγινε αυτό εφικτό. Αντίθετα, ο μεν πρώτος αρχαιοφύλακας πήρε προαγωγή, ο δε δεύτερος συνταξιοδοτήθηκε κανονικότατα. Αυτό συνέβη διότι το τότε ΥΠ.ΠΟ. είχε σκαρφιστεί το εξής τέχνασμα: Με τον ίδιο αρ. πρωτ. (11746) απέστειλε 2-4-2008 την απόφαση 2812 / 2007 στο Εφετείο Θεσσαλονίκης, κάτι που δείχνει καραμπινάτη περίπτωση "κουκουλώματος δια του βραχυκυκλώματος". Κατ' αυτό τον τρόπο το ΥΠ.ΠΟ. εμφανίζεται μέχρι και σήμερα πως τάχα έκανε αυτό που όφειλε, ενώ οι δικαστές της Θεσσαλονίκης μάλλον πρέπει να έμειναν κατάπληκτοι καθότι τους αποστελλόταν από την Αθήνα η δικαστική απόφαση που οι ίδιοι είχανεκδώσει στη συμπρωτεύουσα.
Αν τώρα φανταστεί κανείς πως η ανωτέρω κατάληξη αποτέλεσε και την τελική έκβαση, απατάται, καθότι υπήρξε μια συνέχεια ακόμα πιο βορβορώδης. Χρησιμοποιώντας, εν γνώσει του τους ίδιους καταδικασμένους ψευδομάρτυρες κι υποστηρίζοντας το ίδιο ακριβώς κατηγορητήριο, ο προαναφερθείς κ. Α. Ντάρλας κατέθεσε 29-10-2008, άλλη μια από τις πολλές μηνυτήριες αναφορές εναντίον αμφοτέρων των Πουλιανών. Η μήνυση αυτή τέθηκε 25-6-2009 στο αρχείο. Παρόλα αυτά, 2-5-2010 διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Εφετών Θεσσαλονίκης το υπ’ αριθ. πρωτ. 3503/6-5-2010 έγγραφο του Υπουργού Πολιτισμού, που απευθυνόταν στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με το οποίο ο αρμόδιος Υπουργός Πολιτισμού (τότε ήταν ο κ. Π. Γερουλάνος - "ομογάλακτος" του κ. Ε. Βενιζέλου, κατόπιν βεβαίως σχετικής προηγούμενα εισηγήσεως εκ μέρους του κ. Α. Ντάρλα), ζήτησε την ανάσυρση της δικογραφίας, διότι δήθεν ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, ο οποίος την είχε θέσει στο αρχείο (25-6-2009) έσφαλε στην κρίση του. Έτσι, ανασύρθηκε η δικογραφία κι επαναλήφθηκε η διαδικασία των ανακρίσεων. Αποτέλεσμα: Χάθηκαν ξανά άσκοπα χρόνος, χρήμα, καθώς επίσης κόπος, εκπεφρασμένος σε (τουλάχιστον) ψυχική οδύνη, καθότι 20-9-2011 εκδόθηκε το 1132 Απαλλακτικό Βούλευμα. Εντωμεταξύ όμως είχε χαθεί για την ΑΕΕ ενώπιον του Σ.τ.Ε, επί προεδρίας του κ. Π. Πεκραμένου, το 2010 η υπόθεση του σπηλαίου Πετραλώνων, με βάση προφανώς (μεταξύ άλλων) και των ανωτέρω ψευδών αιτιάσεων της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Οι αντίστοιχες αποφάσεις του Σ.τ.Ε, καθώς και του Αρείου Πάγου του οποίου η απόφαση εκδόθηκε μόλις το 2017, έχουν καταγγελθεί από το νομικό σύμβουλο και αντιπρόεδρο της Α.Ε.Ε. κ. Ν. Τρίπλη, ως πραξικοπηματικές και παράνομες. Έτσι, αναγκαστικά αναμένεται συνέχεια ενώπιον του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, μια εξέλιξη όχι και ιδιαίτερα κολακευτική για το σημερινό δικονομικό μας σύστημα.
Εξ αιτίας όμως του ότι οι προαναφερόμενοι κ. Α. Ντάρλας, Κ. Παπαδόπουλος και Α. Χαντζαρίδης, παρά τη δικαστική απόφαση 2812 / 2007 για συκοφαντική δυσφήμηση, επέμεναν στους ίδιους ισχυρισμούς ενώπιον σχεδόν κάθε αρχής ως προς τις δήθεν παράνομες ανασκαφές στο Σπήλαιο Πετραλώνων, καθώς και τις εντωμεταξύ μηνύσεις που είχε καταθέσει ο κ. Ντάρλας, ασκήθηκε το 2009 αγωγή εναντίον τους για συκοφαντική δυσφήμιση εκ μέρους των Δ-ρων Άρη και Νίκου Πουλιανού. Ως "απάντηση", αλλά πιθανόν και για λόγους καθυστέρησης της εκδίκασης, ανταγωγή άσκησε ο κ. Α. Ντάρλας το 2010. Μεσούντων ανάλογων εκδικάσεων η τότε πολιτική ηγεσία για λόγους εξάλλου προφύλαξης των ανθρώπων της, λίγο πριν τις εκλογές του 2015 ανηθικότατα μετέφερε τον κ. Ντάρλα ως προϊστάμενο στην Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα όπου εργάζεται ο μόνος παλαιοανθρωπολόγος του Υπουργείου Πολιτισμού Δ-ρ Ν. Α. Πουλιανός. Υπό αυτές τις συνθήκες η παλαιοανθρωπολογία του Υπουργείου Πολιτισμού (σκόπιμα ή μη) υποβαθμίστηκε σε απίστευτο βαθμό (αναλυτικότερα βλ. κατωτέρω), γεγονός που δεν φαίνεται να ενόχλησε ιδιαίτερα (αλλά αντιθέτως μάλλον χαροποίησε), την καθ' ημάς Αρχαιολογική Υπηρεσία και τους ΥΠΠΟαρχαιολόγους της.
Σχετικά τώρα με ακόμα πιο δυσώδεις καταστάσεις (όπως π.χ. της 911/2015 ! προσφυγής ενώπιον του Σ.τ.Ε), στις οποίες ενέπλεξαν την ελληνική παλαιο-ανθρωπολογία διάφοροι καθεστωτικοί φορείς (οι οποίοι μάλλον δεν μπορούν να αντιληφθούν πως το πολλάκις εξαμαρτείν είναι χειρότερο του δις... ), τα αντίστοιχα θέματα προτιμήθηκε να μην παρατεθούν ακόμα εδώ, εν αναμονή πρώτα παραπέρα δικαστικής διερεύνησης.
ΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΗΣ Α.Ε.Ε. ΚΑΤΑ ΤΗ "ΜΕΣΟΠΑΓΕΤΩΔΗ" ΠΕΡΙΟΔΟ 1997-2011
Μαζί με την παράλληλη αντιμετώπιση των δικαστικών και διοικητικών ζητημάτων συντελέστηκε μια ανεπανάληπτη σειρά επιστημονικών δημοσιεύσεων. Το σύνολο αυτών απαντάται στην επιστημονική βιβλιογραφία. Ανάμεσά τους μπορούν αναφερθούν ενδεικτικά: τα προβλήματα ταξινόμησης των "erectus" και των αυστραλοπιθήκων, η δυνατότητα χρονολόγησης μέσω Πετραλώνων της αγγλικής παλαιοανθρωπολογικής ανασκαφής στο Μπόξγκροουβ, η 2η διδ. διατριβή του Ν. Α. Πουλιανού, άρθρο κατά του ρατσισμού, η ανεύρεση και η αντίστοιχη σημασία δοντιού ενός 2ου ανθρωπίδη από το "Μαυσωλείο", οι απόλυτες χρονολογήσεις, οι "Ανατροπές" στο έργο του Δ-ρα Α. Ν. Πουλιανού, εισαγωγή στην εποχή του λίθου (για λογαριασμό του Παν/μιου Αιγαίου) και η αναγωγή ελληνικών λέξεων στην ίδια εποχή.
Ως απαύγασμα των ανωτέρω δημοσιεύσεων μπορεί να θεωρηθεί η έκδοση περιορισμένου αριθμού αντιτύπων ενός βιβλίου το 2008, 340 σελίδων μεγέθους A4, για τα παλαιολιθικά τέχνεργα του σπηλαίου Πετραλώνων (Petralonae Palaeolithicum - πρβλ. εξώφυλλο, αλλά και ολόκληρο), με αναφορές σε αδημοσίευτο υλικό ακόμα και του 1968. Το βιβλίο αυτό έχει επίσης κατατεθεί με αριθμό πρωτοκόλλου (3781 / 4-1-2012 στην Ε.Π.Σ.) και ως εκ τούτου είναι γνωστό στο Υπουργείο Πολιτισμού. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί εξάλλου το γεγονός ότι η παρουσίαση των διάφορων τέχνεργων διεθνώς γίνεται κυρίως σχεδιαστικά, αντιπροσωπεύοντας έτσι μια ερμηνεία του τρόπου επεξεργασίας τους. Όμως με τη νέα μέθοδο μέσω της πιστής υπό κλίμακα φωτογραφικής απεικόνισης αποδίδεται ακριβώς αυτό που παρατηρεί ο μελετητής, καθιστώντας αναμφισβήτητα τ' αντίστοιχα συμπεράσματα για κάθε ειδικό. Ο τρόπος αυτός παρουσίασης των τέχνεργων μαζί με ορισμένα νεωτεριστικά στοιχεία αναφορικά με την ορολογία αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στα Πετράλωνα και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που ο προαναφερθείς Διευθυντής του Ανθρωπολογικού Ινστιτούτου των Παρισίων ακαδημαϊκός πια κ. H. de Lumley προσκάλεσε τον Δ-ρα Ν. Α. Πουλιανό, προσφέροντας την κάλυψη των εξόδων προκειμένου να προχωρήσει η μελέτη των εργαλείων του Τουταβέλ από τα γαλλικά Πυρηναία με την καινούργια μεθοδολογία. Ούτε όμως αυτή η μελέτη ευοδώθηκε, χάριν της "ατάραχης και ματαιόδοξης απραξίας" που διακατέχει την "ελληνική" - κατά τα άλλα - Αρχαιολογική Υπηρεσία. Για ανάλογες αιτίες δεν προχώρησε και η ολοκλήρωση της μελέτης των οστέινων τέχνεργων, μένοντας έτσι προσωρινά στο προκαταρκτικό στάδιο της ανακοίνωσης που είχε γίνει στο 13ο Παγκόσμιο Συνέδριο Σπηλαιολογίας της Μραζίλια το 2001. Όμως προκειμένου να υπάρχει διαθέσιμη η αντίστοιχη τεκμηρίωση (στα πλαίσια μιας αναγκαίας προτεραιοτητοποίησης), αποδόθηκε ένας 30σέλιδος απολογισμός των ανασκαφών της Α.Ε.Ε. που πραγματοποιήθηκαν το 1977 στο χώρο που βρέθηκε το κρανίο του Αρχανθρώπου έστω και μετά από 42 χρόνια, ήτοι 1-1-2019.