(Για όποιους"άπιστους Θωμάδες" ή / κι ενδεχομένως εναπομείναντες κακοπροαίρετους)
- Ενότητα ακόμα υπό περαιτέρω συμπλήρωση ή / κι επεξεργασία -
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ Α΄ (εγγράφων ή δημοσιοποιήσεων, που για το 2017 ομαδοποιούνται σε 28 επιστημονικού και 7 διοικητικού περιεχομένου)
31-12-2017: Παρατηρήσεις επί του Καριώτικου, "Horon" και Ποντικού χορού.
1-11- 2017: Οι σημαντικότερες (top) βιντεοταινίες στο διαδίκτυο αναφορικά με το έργο της Α.Ε.Ε. και του Άρη Ν. Πουλιανού. (Οι επιμέρους δημοσιοποιημένες συνεντεύξεις επέχουν επίσης τη θέση βιβλιογραφικών αναφορών, ενώ παράλληλα υπάρχουν και στο ΑΡΧΕΙΟ της Α.Ε.Ε).
Δ) Το 121126 A.E.E. 1870 για την "απώλεια" ενός φύλλου πρίνου - Intel Life
Σε συνέχεια προηγούμενων ψευδών καταθέσεων εναντίον του (εκ μέρους των ίδιων μάλιστα γνωστών - αγνώστων "μαρτύρων"), ο Δ-ρ Νίκος Α. Πουλιανός με διάφορες εξίσου χαλκευμένες κατηγορίες καλείται το 2008 να απολογηθεί μπροστά σε μια Ε.Δ.Ε. με υπογραφή του τ. Υπουργού Πολιτισμού κ. Π. Γερουλάνου, ενώ με εντολή του επόμενου Υπουργού κ. Κ. Τζαβάρα παραπέμπεται το 2012 ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου. Η τελευταία παραπομπή συντελέστηκε την επόμενη μέρα μετά την ψήφιση του 1ου μνημονιακού Νόμου, με αποτέλεσμα να τεθεί μέχρι το 2015 (ενν. ξανά παράνομα) σε σχεδόν 3ετή αργία. Το Πειθαρχικό Συμβούλιο σε μια θυελλώδη συνεδρίαση αποφασίζει... τον υποβιβασμό του (δικαιώνοντας τη ρήση: εκεί που μας χρώσταγαν μας πήραν και το βόδι). Έτσι, η όλη υπόθεση οδηγήθηκε 17-3-2015 ενώπιον του ΣτΕ, όπου όμως συνεχώς αναβάλλεται έκτοτε "οίκοθεν". Αυτός είναι εν συντομία ο τρόπος που μέχρι σήμερα ο Δ-ρ Νίκος Α. Πουλιανός, σαν "γνήσιος συνεχιστής" του Δ-ρα Άρη Ν. Πουλιανού, ακολουθεί τα χνάρια του ανθρωπολογικού Γολγοθά του πατέρα του - με ορατή την όποια κατάληξη στην καλύτερη των περιπτώσεων το 2020 (;), προφανέστατα και πάλι όχι για το συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου.
5-1-2011: Μόλις δύο βδομάδες πριν γίνει γνωστή η απόφαση 88/2011 του ΣτΕ, η ΑΕΕ προέβη σε προτάσεις για την περαιτέρω αξιοποίηση του σπηλαίου Πετραλώνων με χρήματα της ΕΕ, υπογραμμίζοντας πως: η απορρόφηση των σχετικών κονδυλίων (ΕΣΠΑ) και η εκταμίευση των χρημάτων θα (πρέπει να) γίνεται από τις εμπλεκόμενες κρατικές Υπηρεσίες, χωρίς τη δική μας αντίστοιχα ανάμειξη. Συμβουλεύαμε δηλ. το κράτος, λόγω πείρας 10ετιών στο χώρο, ποία έργα είναι πρωταρχικά αναγκαία να γίνουν, με χρήματα που θα απορροφούσαν οι δικές του Υπηρεσίες, ξεκαθαρίζοντας πως η ΑΕΕ αφιλοκερδώς δεν ζητούσε να συμμετάσχει και να λάβει τίποτα από τις αντίστοιχες επιδοτήσεις. Το βασικότερο κριτήριο ήταν ο φόβος να μην γίνουν ζημιές (που τελικά όμως έγιναν) λόγω της αναμενόμενης απειρίας των "αρμοδίων" στον παλαιοανθρωπολογικό αυτό χώρο. Μάλλον περιττεύει να αναφερθεί πως ουδέποτε οι ίδιοι κρατικοδίαιτοι "καταδέχτηκαν" να γίνει κάποια τοποθέτηση επί των καθεαυτού προτάσεων (ψέλλισαν μόνο ότι ο εν λόγω χώρος δεν αφορά την ΑΕΕ - όντας πλέον υπό τη δικαιοδοσία κι αρμοδιότητα του ΥΠΠΟΑ). Πάντως, από τότε μέχρι και σήμερα κανένα από τα προτεινόμενα έργα ούτε καν άρχισαν. Στο σημείο αυτό μπορεί ακροθιγώς να σημειωθεί επίσης πως οι διάφοροι "συμφορείς" έχουν ζητήσει εκατομμύρια ευρώ για να επιδοτηθούν οι... χρόνιες ανάγκες τους, προς εξωραϊσμό του "αρχαιολογικού" χώρου του σπηλαίου Πετραλώνων. Παρόλο που το αρμόδιο Ε' Τμήμα του Σ.τ.Ε. συνήθως δικαίωνε την Α.Ε.Ε, ξαφνικά το 2010 υπό την προεδρία του κ. Πικραμένου (γνωστού από τη συνεργασία τού πατρός του με τη γερμανική Γκεστάπο, καθώς και ως υπηρεσιακού πρωθυπουργού ή νυν αντιπροέδρου της Κυβέρνησης) σε ολομέλεια (με τη νομική διαφωνία πάντως των Δικαστών του Ε΄ Τμήματος), "περιέργως" - και πάντως ενάντια στο ελληνικό δημόσιο συμφέρον - αποφασίστηκε η αποβολή του Δ-ρα Άρη Πουλιανού. Εν ολίγοις συνέβη το αδιανόητο να τεθεί ένας νόμος του κ. Βενιζέλου υπεράνω του ελληνικού δημοσίου συμφέροντος. Έτσι, έγιναν πραγματικότητα τα προτρεπόμενα εκ μέρους του συνταγματολόγου του Α.Π.Θ. στην προαναφερμένη ημερίδα του 2005, ενώ παράλληλα η ζημιά που προκλήθηκε στο σημαντικότερο παλαιοανθρωπολογικό ελληνικό μνημείο (ή αρχαιολογικό, όπως αντιεπιστημονικά αρέσκονται να το αποκαλούν οι "αγάνωτοι τενεκέδες" - κατά πως τους ονοματίζει ο πανεπιστημιακός καθηγητής αρχαιολογίας κ. Α. Ζώης), δεν έχει προηγούμενο. Την ίδια απόφαση 88 / 2011 του ΣτΕ ο νομικός σύμβουλος κι αντιπρόεδρος της ΑΕΕ κ. Ν. Ε. Τρίπλης χαρακτηρίζει ως δικαστικό πραξικόπημα.
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ Β΄: Γεγονότα ενδεχομένως ακόμα μικρότερης σημασίας.
Άρθρο του Α. Α. Αντωνάκου (του 2012) αναφορικά με το Σπήλαιο Πετραλώνων.
Πολιτισμός & Βαρβαρότητα - άλλο ένα συγκλονιστικό δημοσίευμα για τον Άρη Πουλιανό ("αριστερόθεν" αυτή τη φορά) γραμμένο από τον "Ηρόσταρτο" 17-9-2016.
Όπως προαναφέρθηκε, δίπλα στη σκάλα του Ανθρωπολογικού Μουσείου της Α.Ε.Ε. τραβήχτηκε το 1982 μια αναμνηστική φωτογραφία όπου (αριστερά) εμφαίνεται ο θεμέλιος λίθος (μαρμάρινη πλάκα) του 1978. Αυτός ο θεμέλιος λίθος αφαιρέθηκε με καλέμι δύο φορές. Η πρώτη ήταν το 1984, ενώ η δεύτερη το 2011, δείχνοντας πόσο μένος διακατέχει τους αντιπάλους όχι μόνο του Πουλιανού, αλλά και της ίδιας της ιστορικής αλήθειας. Διόλου απίθανο πάλι οι εμπνευστές ανάλογων ενεργειών να ήθελαν απλώς να σβήσουν από οπουδήποτε το όνομα Πουλιανός, προκειμένου να διεκδικήσουν εκατομμύρια ευρώ από ΕΣΠΑ... πιθανόν ακόμα και για την ανέγερση του ήδη υπάρχοντος Μουσείου. Αυτά συμπεραίνεται από την επίσκεψη - αυτοψία τεσσάρων ατόμων υπό τον Άρη Πουλιανό που πραγματοποιήθηκε 29-1-2012, αφού μάλιστα η ΑΕΕ είχε προτείνει ακόμα και να χρηματοδοτήσει την επανατοποθέτηση της πινακίδας. Ως "απάντηση" από το Υπουργείο Πολιτισμού διατυπώθηκε (πέρα από την απειλή νέας μήνυσης -; - για... δήθεν παράνομη αυτοψία), η "άποψη" ότι η μαρμάρινη πλάκα πρέπει να έπεσε τάχα κατά τον ελιγμό φορτηγού (πίσω από τη σκάλα;) και ότι σύντομα θα αποκατασταθεί στον τόπο της. Πέρασαν περισσότερα από 6 χρόνια, αλλά ακόμα αναμένεται η υλοποίηση της έγγραφης υπόσχεσης του ΥΠΠΟΑ. Τουλάχιστον ας μας είχε αφήσει εμάς να το πράξουμε, αφού το Υπουργείο Πολιτισμού κατά πως φαίνεται αδυνατεί.
Την 28-2-2007 η Α.Ε.Ε. απέστειλε μια (ως συνήθως ευγενική) επιστολή στον τ. Υπουργό Πολιτισμού κ. Γ. Βουλγαράκη, κατατοπίζοντάς τον για τα ζητήματα του Σπηλαίου Πετραλώνων, επισημαίνοντας ταυτόχρονα την ανάγκη έναρξης σχετικού διαλόγου. Δυστυχώς όμως, όπως και τόσες άλλες φορές, ουδέποτε δόθηκε κάποια απάντηση. Μπορεί αυτό να ήταν ίσως ακόμα και νόμιμο, οπωσδήποτε πάντως ως γνωστό δεν ήταν καθόλου ηθικό.
Αρχή άνδρα δείκνυσι... (2014).
Τo 2005 δημοσιεύθηκε μία παλαιο-ανθρωπολογική επισκόπηση, εν πολλοίς βασισμένη σε αρχαιολογικά ανασκαφικά δεδομένα (δυστυχώς η πρώτη και τελευταία του είδους) αναφορικά με στοιχεία προερχόμενα εκ των ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΑΦΩΝ.
Για τα έτη 1943-1976 βλ. ανωτέρω, καθώς και στο ΑΡΧΕΙΟ.
Αρχές του 1942, σχεδόν αμέσως μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, ο 48χρονος τότε πατέρας του Άρη Πουλιανού, Νίκος και μετανάστης στις Η.Π.Α, παρά το ότι είχε ήδη συμμετάσχει για 9,5 χρόνια στη μικρασιατική εκστρατεία, ήταν έτοιμος να ντυθεί ξανά στο χακί για να πολεμήσει υπέρ της δεύτερης πατρίδας του στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τουτέστιν εναντίον ξανά ενός απάνθρωπου μιλιταριστικού καθεστώτος. Λόγω περασμένης ηλικίας δεν τον πήραν, αλλά η εθελοντική του δήλωση-αίτηση δείχνει την πατροπαράδοτη δημοκρατική παιδεία που είχε αποκτήσει από μικρή ηλικία ο Άρης Πουλιανός στην ιδιαίτερη πατρίδα του Ικαρία, καθώς και το οικογενειακό του περιβάλλον.
Τo 1929 ο δημοδιδάσκαλος, μουσικός και θείος τού Άρη Πουλιανού, Γεώργιος δίδασκε, μαζί με τα υπόλοιπα μαθήματα, μουσική στα παιδιά του Δημοτικού σχολείου στον Εύδηλο Ικαρίας. Άρθρο για τον Ικαριώτικο χορό είχε δημοσιεύσει το 1922 στο περιοδικό "Νέα Φόρμιγξ" (πρβλ. σχετ. βίντεο, καθώς επίσης κειμενογραφημένο κείμενο), ενώ λίγο μετά την επάρατη αποβολή της 4-4-2011 από το Σπήλαιο Πετραλώνων, ο Δ-ρ Άρης Πουλιανός χόρευε Ικαριώτικο σε πανηγύρι του νησιού την 26-8-2011. Επίσης, τη μελωδία του ύμνου της Ικαρίας τραγούδησε 7-10-2011 "ον κάμερα", όπως την είχε διδαχθεί τη δεκαετία του '20 στο Δημοτικό σχολείο του Ευδήλου. Αυτή επίσης η περίπτωση αποδεικνύει ότι ακόμα και την ίδια χρονιά της αποβολής του από το Σπήλαιο Πετραλώνων, συνέχισε να διαθέτει εαυτόν για το καλό της πατρίδας του.
Έχοντας κατά νου και «του στραβού το δίκιο» σκόπιμο κρίνεται να παρατεθεί εδώ σχολιασμένο και το δήθεν «επίσημο» ιστορικό των ερευνών για το σπήλαιο Πετραλώνων, εκείνο που διαστρεβλωτικά έχει συνταχθεί από στελέχη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και υποβληθεί ενώπιον δικαστικών και μη αρχών.
Πρωτοφανής καθεστωτική νοοτροπία "διάσωσης ημετέρων" τέλος του 2014 (λίγο πριν τις εκλογές του 2015, όταν ήταν πλέον ορατό το επερχόμενο εκλογικό αποτέλεσμα) με την τοποθέτηση προϊσταμένου στην Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας του αρχαιολόγου κ. Α. Ντάρλα, την ώρα που ήταν ήδη διάδικος με αμφοτέρους τους Πουλιανούς από το 2009. Ήτοι, ο κ. Α. Ντάρλας τοποθετήθηκε από την τότε Κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου ως προϊστάμενος του μόνου Δ-ρα παλαιοανθρωπολόγου του ΥΠΠΟΑ Νίκου Α. Πουλιανού προκειμένου να ασκήσει (αν είναι ποτέ δυνατόν) αμερόληπτα τα καθήκοντά του... Το 2017 ο Ν. Α. Πουλιανός όπως προαναφέρθηκε "δυστυχώς ή μπορεί κι ευτυχώς" ασθένησε βαριά με αποτέλεσμα να γλιτώσει έστω εκείνη τη χρονιά από τις αντίστοιχες αδικίες... Το «κερασάκι στην τούρτα» είναι ότι σύμφωνα με τα πρόσφατα ψηφισμένα προαπαιτούμενα ο αρχαιολόγος κ. Ντάρλας καλείται να «αξιολογήσει» αμερόληπτα (βεβαίως - βεβαίως) ακόμα και τον αντίδικό του Ν. Α. Πουλιανό…
Ανακοπή στις επιστημονικού βασικά ενδιαφέροντος δραστηριότητες υπήρξε η λανθασμένη (επί τη βάσει των ανωτέρω) και συνεπώς αψυχολόγητη απόφαση 88 / 2011 του ΣτΕ, ενώπιον της ολομέλειας του οποίου οι δικηγόροι του ΥΠΠΟ εκστόμισαν τρομερά ψεύδη εναντίον του Πουλιανού (όπως ξανά για δήθεν οικονομικές ατασθαλίες, παράνομες ανασκαφές κ.ά.), επηρεάζοντας όμως έτσι έστω έμμεσα τους δικαστές (οι οποίοι στην τελική είναι κι αυτοί άνθρωποι με σάρκα και οστά). Για καθεμία από τις παραπάνω κατασκευασμένες κατηγορίες και πάλι η Δικαιοσύνη απεφάνθη: αθώος ο Πουλιανός (δυστυχώς όμως για το σπήλαιο πολύ αργότερα). Αλλά, η ζημιά στο μνημείο είχε ήδη εντωμεταξύ ξεκινήσει. Προτού όμως προχωρήσει ξεχωριστά η ανάπτυξη του νομικού μέρους της όλης υπόθεσης δέον είναι όπως εξεταστεί το κέρδος που μπορεί να είχε το Ελληνικό Δημόσιο με την εξωπέταξη της ΑΕΕ από το σπήλαιο Πετραλώνων, μια και αυτό προβλήθηκε ως το πρώτιστο μέλημα.
Από τα προεκτεθέντα, είναι ηλίου φαεινότερο ότι το Σπήλαιο Πετραλώνων υπέστη τον 21ο αιώνα μια ανεπανόρθωτη ζημιά, όχι μόνο από δημοσιονομική, αλλά κυρίως από επιστημονική σκοπιά. Εν ολίγοις η αντίστοιχη βλάβη αντανακλά ένα χαντάκωμά του που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε μια υπερχιλιετή τραγωδία. Χρέος κάθε δίκαιου ανθρώπου είναι να προστατέψει την πολιτιστική κληρονομιά που προσέφερε η Α.Ε.Ε. στην Ανθρωπότητα.
