«Νομικοτραγική» η
επίθεση στην
ΑΕΕ - αλλά και τη
Δικαιοσύνη από
τον
συνταγματολόγο
του ΑΠΘ κ.
Ευάγγελο
Βενιζέλο - σε
«χαιρετισμό»
ημερίδας
Στις 17 Απριλίου 2005 στην Τρίγλια Χαλκιδικής οργώθηκε μια «ημερίδα» για το Σπήλαιο Πετραλώνων. Σ’ αυτή δεν προσκλήθηκαν, ούτε καν για τα μάτια του κόσμου, ο Άρης Πουλιανός (ή/και οι συνεργάτες του), παρά συμμετείχαν μόνο καθηγητές των Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης και Θράκης, τοπικοί πολιτευτές του Νομού, στελέχη του ΥΠ.ΠΟ. Β. Ελλάδος, καθώς και ο τ. υπουργος κ. Ε. Βενιζέλος. Στη σύναξη αυτή, που κατέληξε σε αντι-πουλιανική, ουδείς εκ των συμμετεχόντων ένοιωσε την ανάγκη να διατυπώσει έστω προσχηματικά την παράλειψη πρόσκλησης της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος, ούτε και κανείς διαμαρτυρήθηκε όταν το παραλήρημα ενός καθηγητή Πανεπιστημίου έφτασε ακόμα και σε συκοφαντίες (ότι δήθεν δεν είναι ανθρωπολόγοι οι Πουλιανοί), τις οποίες (ύστερα από διπλό αίτημα αναβολής του εναγόμενου) ερευνά ακόμα η Δικαιοσύνη.
Η συνάντηση κράτησε αρκετές ώρες. Έτσι, η επεξεργασία εκ μέρους της ΑΕΕ των ομιλιών όλων των συμ-φορέων δεν έχει ολοκληρωθεί, και για την ώρα τα άκρως περίεργα έως αντισυνταγματικά λεγόμενα του κ. Ε. Βενιζέλου υπάρχουν σε διάφορες διευθύνσεις στο διαδίκτυο. Ο τ. υπουργος μίλησε στα πλαίσια ενός χαιρετισμού, 22λεπτης διάρκειας (!), «αναλύοντας» (δήθεν) το νομικό καθεστώς του Σπηλαίου Πετραλώνων, με τις γνωστές ατελείωτες ή/και παραπλανητικά δυσνόητες φράσεις του. Βασικότερος στόχος του αφενός ο Άρης Πουλιανός και η σύμβαση που έχει υπογράψει το 1981 με το Δημόσιο, και αφετέρου η ίδια η Δικαιοσύνη. Αποτελεί τουλάχιστο «παράδοξο» γεγονός ότι περισσότερο από ένα χρόνο μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2004, και εντελώς απρόκλητα επιτέθηκε στον επιστήμονα που ανέδειξε για το συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου το Σπήλαιο Πετραλώνων. Εξάλλου, δεν μπορεί να είναι απλά και μόνο σύμπτωση που ο τ. υπούργος κάλεσε τους παρευρισκόμενους συναδέλφους του καθηγητές, σε συντεχνιακά δηλ. πλαίσια, αλλά και τους πρώην υφισταμένους του, υπαλλήλους τού ΥΠ.ΠΟ. (κατά παράβαση κάθε έννοιας για τα πνευματικά δικαιώματα του Δ-ρα Άρη Πουλιανού) να «αντικαταστήσουν» αυτοί την ΑΕΕ...
Υπό τον τίτλο «ο κ. Βενιζέλος μαινόμενος», έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο ολόκληρος ο «χαιρετισμός» ακόμα και με σχόλια, γεύση των οποίων για πρώτη φορά δημοσιεύονται σε έντυπη μορφή κειμένου εδώ προς τέρψιν απάντων των Ελλήνων:
Ευάγγ. Βενιζέλος – Σε κανένα άλλο θέμα πλην του μουσείου της Ακροπόλεως και του σπηλαίου των Πετραλώνων δεν υπάρχει τέτοια έμμονη της δικαστικής εξουσίας, ώστε να χάνει συστηματικά το ελληνικό Δημόσιο και να κερδίζουν συστηματικά οι ιδιώτες.
Σχόλιο Α.Ε.Ε: Εμμονή των Δικαστών; Ιδιώτης ο Άρης Πουλιανός; Αίσχος κ. υπουργε!
Ευάγγ. Βενιζέλος – Σε ένα κράτος όπως η Ελλάδα τον τελευταίο λόγο δεν τον έχει ούτε η βουλή, ούτε η κυβέρνηση, αλλά ένας δικαστής… Άρα υπάρχουν πτυχές της κρατικής εξουσίας που δεν είναι δημοκρατικά ελεγχόμενες…
Σχόλιο Α.Ε.Ε: - Δηλαδή όταν διόριζε ως υπουργος Δικαιοσύνης τους Προέδρους του Αρείου Πάγου και του ΣτΕ, εκείνοι δεν ήταν δημοκρατικά ελεγχόμενοι;
Ευάγγ. Βενιζέλος – Την προσπάθεια αυτή (κατά της ΑΕΕ) μετά από σωρεία αρνητικών δικαστικών αποφάσεων που ολοκληρώθηκαν το 1997 την ανέλαβα εγώ, ψηφίζοντας νόμους ομόφωνα από τη βουλή, το 1997 και το 2001, χωρίς όμως αποτέλεσμα γιατί η σύμβαση (του 1981) έχει θωρακίσει τον κ. Πουλιανό με επιχειρήματα που κατά τη γνώμη μου κατά τρόπο αδικαιολόγητο επιστημονικά χρησιμοποιούν αυτές οι δικαστικές αποφάσεις, κατ’ εξοχήν οι δικαστικές αποφάσεις του Ε΄ τμήματος του ΣτΕ, υπό την προεδρία άλλοτε του κ. Μιχαήλ Δεκλερή κι άλλοτε της κ. Ιωάννας Μαρρή, οι οποίες (αποφάσεις) ουσιαστικά δικαιώνουν πάντα τις απόψεις του κ. Πουλιανού.
Σχόλιο Α.Ε.Ε: - Αντιεπιστημονικές οι αποφάσεις Δικαστών διεθνούς κύρους; (Σημ. o Πρόεδρος του Ε΄ τμήματος του ΣτΕ κ. Δεκλερής ήταν ο μόνος που συμμετείχε ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη διάσκεψη του Ρίο ντι Τζανέιρο για το περιβάλλον και οι νομολογίες του χρησιμοποιούνται σαν νομικό προηγούμενο από δικαστήρια του εξωτερικού!!!).
Ευάγγ. Βενιζέλος – Και να στείλει όλες τις αρμόδιες Υπηρεσίες (Σημ: επτά συνολικά Υπουργείων) να ασκήσουν ασφυκτικό έλεγχο στη λειτουργία του σπηλαίου από τον κ. Πουλιανό.
Σχόλιο Α.Ε.Ε: - Άραγε αυτό δεν αποτελεί δείγμα μεσαιωνικών και «ολοκληρωτικών» αντιλήψεων;
Ευάγγ. Βενιζέλος – Όπως φυσικά και το ΥΠ.ΠΟ. αρνείται την παροχή άδειας για τη συνέχιση του ερευνητικού ανασκαφικού παλαιοανθρωπολογικού έργου.
Σχόλιο Α.Ε.Ε: - Παράνομα σύμφωνα με αποφάσεις άλλων Δικαστών του ΣτΕ, αλλά και εντελώς ανήθικα…
Ευάγγ. Βενιζέλος – Κι εφόσον τώρα έχουμε και Εφορεία εδώ και πρόθυμο ερευνητικό δυναμικό από το Παν/μιο Θεσσαλονίκης, βλέπω και το Παν/μιο Θράκης που μπορεί να αναλάβει την άσκηση του έργου αυτού, τους οποίους να τους διαφυλάξ’ δημόσια δύναμη, να πάνε να ασκήσουν το αρχαιολογικό έργο.
Σχόλιο Α.Ε.Ε: - Αήθης προτροπή για υφαρπαγή (παράνομα και αντισυνταγματικά) του 45ετούς (τότε) πνευματικού έργου της Α.Ε.Ε.
Ευάγγ. Βενιζέλος – Και είμαι βέβαιος ότι και η επιστημονική κοινότητα που θα μιλήσει μετά, θα δείξει τι σημαίνει επιστημονική συγκρότηση, επιστημονική σοβαρότητα, επιστημονική μέθοδος, σε σχέση μ’ αυτά που επί χρόνια τώρα διακινούνται ως δήθεν επιστημονικές απόψεις.
Σχόλιο Α.Ε.Ε: - Έχει κι ανθρωπολογικές απόψεις ο κ. Βενιζέλος; Άραγε μέσω ποίων κέντρων (σπουδών κλπ) τις απέκτησε;
Πάντως η αλήθεια, που αναδεικνύεται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια, είναι ότι η πνευματική ηγεσία του τόπου και δη η αρχαιολογική, εμφανίζει μια άνευ προηγουμένου αγνωμοσύνη έναντι του Πουλιανού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (πρβλ. π.χ. περιπτώσεις ΥΠ.ΠΟ.-1, ΥΠ.ΠΟ.- 2, ΥΠ.ΠΟ.- 3, ΑΠΘ-1, ΑΠΘ-2, ΑΠΘ-3). Το θράσος τέτοιων ανθρώπων έχει κατά τα φαινόμενα «θαμπώσει» και τους περισσότερους υπουργους Πολιτισμού (π.χ. ακόμα και τους πιο πρόσφατους, όπως τους κ. Βουλγαράκη, Λιάπη, Σαμαρά), παρά τις εκκλήσεις μας για ενδελεχή εξέταση όλων των συναφών θεμάτων, στα πλαίσια ενός δημοκρατικά ιεραρχημένου διαλόγου.
Πολιτικοί από κάθε φάσμα έχουν εγκωμιάσει κατά καιρούς το έργο μας. Π.χ. ο επίσης υπουργός Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ κ. Θ. Πάγκαλος, μας έστειλε ηλ.-επιστολή (9-11-2004) με τα λόγια: «…Το έργο που επιτελείται από την Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος υπό την καθοδήγηση του Προέδρου της Δ-ρ Πουλιανού είναι πολλαπλώς χρήσιμο και ωφέλιμο για τη χώρα μας…». Έτσι, είναι προφανές ότι η τοποθέτησή μας σήμερα δεν καταγγέλλει κάποιο κόμμα, αλλά συγκεκριμένα πρόσωπα που (εργολαβικά;) αντιπαλέυουν το Δημόσιο Συμφέρον. Ζητούμε συγνώμη από τους φίλα προσκείμενους οπαδούς τέτοιων πολιτικών, τους οποίους (οι πρώτοι) έχουν περιβάλλει με την εμπιστοσύνη τους, αλλά θεωρούμε καθήκον μας να αποκαλύπτουμε τη δράση και τη συμπεριφορά τους, καθώς και τις ζημιογόνες απόψεις τους απέναντι στους θεσμούς και την πατρίδα μας.
Τα παρακάτω συμπληρωματικά σχόλια, ίσως είναι προτιμότερο, για ευκολότερη κατανόηση, να διαβαστούν μετά την παρακολούθηση των ταινιών στο διαδικτυακό You Tube:
1) Ο παραλληλισμός με το αδηφάγο χρηματικά και πολιτισμικά Μουσείο της Ακρόπολης, εκ μέρους του τ. Υπουργού, είναι ατυχέστατη, αλλά καθώς ξεφεύγει από το ζήτημα του Σπηλαίου Πετραλώνων, επιφυλασσόμαστε να επανέλθουμε με πρώτη ευκαιρία. Προκαταβολικά, και με δύο λόγια, μπορεί να ειπωθεί ότι αυτός ο παραλληλισμός τελεί υπό πλήρη σύγχυση και εν τρικυμία… Επίσης, η εν είδει «πιπίλας» αναφορά σε «ιδιώτες», δηλ. τόσο για τους ακτιβιστές που προσπάθησαν να υπερασπιστούν την ιερότητα του βράχου της Ακρόπολης, όσο και τον διεθνώς διακεκριμένο (ακόμα και φέτος στην Κίνα) επιστήμονα Άρη Πουλιανό, δείχνουν τη μέγιστη έλλειψη επιχειρημάτων και την αντίστοιχα κυνική ανηθικότητα.
2) Παραπλανητικά έως ψευδώς ισχυρίζεται ο κ. Βενιζέλος ότι η Μελίνα είχε στραφεί εναντίον της ΑΕΕ (βλ. 22λεπτο βίντεο). Αντίθετα η αλήθεια είναι ότι η εκλιπούσα Υπουργός, πέρα από το γεγονός ότι το 1967 διαδήλωνε στις Η.Π.Α. με το όνομα του Άρη Πουλιανού αναρτημένο σε πλακάτ για την απελευθέρωσή του από τα χουντικά κρατητήρια, τού είχε επίσης εκδώσει άδεια ανασκαφών το 1982. Μετά από αυτό δέχτηκε μια σφοδρότατη επίθεση (22/9/1982) από αρχισυντάκτη μεγάλης εφημερίδας και ταυτόχρονα γραμματέα του ΕΟΤ (η διάκριση των εξουσιών τότε, σε όλο της το μεγαλείο!), που είχε τον «ευρηματικό» τίτλο: «Στέλλα κρατάω μαχαίρι». Μπροστά σε μια τέτοια πρόδηλη απειλή, η αείμνηστη Μερκούρη αναγκάστηκε δυστυχώς να ανακρούσει πρύμνα.
3) Εκεί που κ. Βενιζέλος καλεί τις Υπηρεσίες 7 Υπουργείων (Δικαιοσύνης, Υγείας, Εργασίας, Οικονομικών, Πολιτισμού, Ανάπτυξης, Εσωτερικών – Περιφέρειας και Νομαρχίας) «να ασκήσουν ασφυκτικό έλεγχο στον κ. Πουλιανό», άραγε αυτό δεν αποτελεί δείγμα «ολοκληρωτικών» αντιλήψεων; Πάντως, για την ενημέρωση των αναγνωστών δίδεται η πληροφορία ότι τρεις απανωτοί εξονυχιστικοί έλεγχοι του ΣΔΟΕ σε 4 χρόνια (1997-2001) έδειξαν ότι η διαχείριση της AEE είναι άμεμπτη. Ο τ. Νομάρχης έστειλε το καλοκαίρι του 2005 (μετά την παρότρυνση του κ. Βενιζέλου στην προαναφερόμενη ημερίδα) τις υπηρεσίες του για «ασφυκτικό έλεγχο», πλην όμως και πάλι ανεστάλησαν ως ανυπόστατες οι όποιες αιτιάσεις. Στη συνέχεια εκδόθηκε ένα πλήθος δικαστικών αποφάσεων που αποφαίνονται ότι π.χ. οικονομικά το Δημόσιο χρωστά στην ΑΕΕ και όχι η ΑΕΕ στο Δημόσιο. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα, και βέβαια αποκλείεται να ενδιαφέρουν τους κατ’ επάγγελμα πολιτικούς, οι οποίοι ταυτόχρονα κάνουν ότι μπορούν για να παραπλανούν τους πάντες...
4) Είναι τέλος ποτέ δυνατόν τ. Υπουργός και εν ενεργεία Βουλευτής να επιτίθεται φραστικά, πλην της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της, εναντίον ενός προσώπου; Ακόμα και αν υποτεθεί ότι είχε πεισθεί για το επιστημονικά ορθό των απόψεων των αντίθετων των Πουλιανών και συναδέλφων του καθηγητών στο ΑΠΘ, δεν θα έπρεπε να είχε καλέσει και την άλλη πλευρά να εκθέσει την γνώμη της (ώστε να μην κατηγορείται ο κ. Βενιζέλος για - τουλάχιστον - συντεχνιακές πρακτικές) και μετά να βγουν τα όποια συμπεράσματα; Η μονομέρεια και η μαινόμενη τοποθέτηση του τ. Υπουργού ενάντια στο έργο μας, δεν εδράζεται σε απάνθρωπα και αυθαίρετα (μη επιστημονικά) συμπεράσματα; Άραγε αυτός είναι ο λόγος που ο ίδιος, οι συν αυτώ καθηγητές και οι «αρμόδιοι» υπάλληλοι του ΥΠ.ΠΟ. ουδέποτε έχουν δώσει στοιχειώδεις απαντήσεις σε φλέγοντα ερωτήματά μας, με αποτέλεσμα να προσφεύγουμε όλο και συχνότερα στον Συνήγορο του Πολίτη; Οι ζημιογόνοι για το ελληνικό Δημόσιο χειρισμοί του ΥΠ.ΠΟ. έχουν κάνει, τους Δικαστές του Αρείου Πάγου (1996) να αποφαίνονται ότι για το συμφέρον του Δημοσίου είναι προτιμότερο να είναι στο Σπήλαιο Πετραλώνων η Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος, παρά οι κρατικές Υπηρεσίες, προτρέποντάς τες ταυτόχρονα σε εποικοδομητική συνεργασία με τον Πουλιανό. Βέβαια αν οι κρατικοί «λειτουργοί» είχαν αντιληφθεί αυτά τα στοιχειώδη, και δεν κοίταγαν πώς να υφαρπάξουν έτοιμο έργο για να το παρουσιάσουν ως δικό τους - και το χειρότερο με σκοπό να το διαστρεβλώσουν από αγραμματοσύνη - οι όποιες τριβές ή διχογνωμίες θα είχαν ήδη απαλυνθεί. Μολονότι λοιπόν αυτή είναι η ευχή του κάθε πατριώτη του τόπου μας, για αυτό, όπως κι άλλα συναφή ζητήματα, οι Έλληνες σκοντάφτουν συνεχώς σε ανάλογους εντελώς ακατάλληλους έως ανεκδιήγητους πολιτικούς.
Παρά τις μοναδικές για τη Χώρα μας επιστημονικές επιτυχίες της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος και ταυτόχρονα μιας παραπαίουσας, ανίκανης και ανάλγητης, για το τι σημαίνει Δημόσιο Συμφέρον, κρατικής μηχανής, τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί προοιωνίζεται να ταλαιπωρήσουν αρκετά ακόμα τους πάντες: Α) Τον Πουλιανό και την Α.Ε.Ε. ως αφάνταστα αδικημένους και κατασυκοφαντημένους, Β) Το ευρύτερο κοινό, καθώς και Γ) Την πολιτική ηγεσία που συχνά σε πλαίσια παντελούς ανευθυνότητας, ευθυγραμμίζεται με τους συκοφάντες αντιπάλους της Α.Ε.Ε., οι οποίοι πάντως τόσες δεκαετίες αντί να προσπαθήσουν να ωφεληθούν κι εκείνοι έστω και κάτι από τις επιτυχίες της, συμπλεγματικά επιλέγουν τη "μακάρια" οδό των πτωχών τω πνεύματι.
ΣΗΜ: Πέντε χρόνια μετά από τις ως άνω ανήκουστες δηλώσεις του πρώην υπουργού, σε ένα
ρεπορτάζ του
Αλέξανδρου
Αυλωνίτη, με
τίτλο: Η Ανθρωπολογική
Εταιρεία παίρνει
ξανά το
σπήλαιο
Πετραλώνων με
απόφαση ΣτΕ,
η είδηση για την τελευταία τότε απόφαση του ΣτΕ (δηλ. της 1-10-2009).