Ο Δ-ρ Άρης Ν. Πουλιανός γεννήθηκε στον Εύδηλο Ικαρίας στις 23 Ιουλίου 1924. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής πολέμησε (1942-1943) κάτω από τη σημαία του Ε.Λ.Α.Σ. και αργότερα (1948-1949) του Δ.Σ.Ε. Αυτή του η δράση προκάλεσε αμέτρητα ακροδεξιά παραληρήματα εναντίον τού επιστημονικού του έργου, τόσο εκ μέρους ντόπιων, όσο και κυρίως αλλοδαπών «ακαδημαϊκών» κύκλων, γεγονός που σφράγισε όλη του τη ζωή. Ενδιάμεσα, τα έτη 1945-1948 σπούδασε Βιολογία στις Η.Π.Α. (Queen's College, Ν.Υ.) και μετά το 1950 Ανθρωπολογία στην τ. Σοβιετική Ένωση, όπου το 1961 υπερασπίστηκε τη διδακτορική του διατριβή (PhD) με το σημαντικότατο θέμα: "H Προέλευση των Ελλήνων". (Το 1956 απέκτησε τον γιο του Νίκο, ο οποίος έγινε κι αυτός ανθρωπολογος με επιπλέον ~100 επιστημονικές εργασίες). Έως το 1965 εργάστηκε στο τμήμα Ανθρωπολογίας της Σοβιετικής Ακαδημίας, διδάσκοντας παράλληλα ως καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Κατά τα πρώτα αυτά έτη της 10ετίας του '60 διετέλεσε επίσης διευθυντής αρχαιολογικών και κυρίως ανθρωπολογικών ερευνητικών αποστολών στη Ρωσία, Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία, Γεωργία-Καύκασο, Καζακστάν, Τουρκμενιστάν και Ουζμπεκιστάν. Από το 1965 που επαναπατρίστηκε, συνεχίζει με νεότερες ανθρωπολογικές μελέτες τόσο στην Ελλάδα (Κρήτη, Αιγαίο, Ιόνιο, Πίνδο, Θράκη, Μακεδονία), όσο και στο εξωτερικό (Αϊνού Ιαπωνίας, Βάσκους Ισπανίας κ.α.). Οι μελέτες αυτές ρίχνουν φως στην καταγωγή όχι μόνο των βαλκανικών λαών, αλλά και της υπόλοιπης Ευρώπης. Εκτός από τις εθνογενετικές έρευνες των σύγχρονων πληθυσμών, ασχολείται συστηματικά επίσης με τις παλαιοανθρωπολογικές ανασκαφές τού Σπηλαίου των Αρχανθρώπων στα Πετράλωνα Χαλκιδικής, της ανοικτής θέσης Τρίλλιας Χαλκιδικής, καθώς και του προϊστορικού ελέφαντα στον Περδίκκα Πτολεμαΐδας. Το 1965 προσλαμβάνεται ως επιστημονικός συνεργάτης του υπουργείου Συντονισμού και το 1966 διατελεί μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Πατρών, καθώς και Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας. Λόγω της προηγούμενης ανάμειξής του σε δημοκρατικά - αντιφασιστικά κινήματα, το ξενοκίνητο δικτατορικό καθεστώς του 1967 τον απολύει από το Δημόσιο, τον φυλακίζει και τον εξορίζει. Ο διωγμός αυτός του Δ-ρα Άρη Ν. Πουλιανού οδήγησε δημοκρατικούς ανθρωπολόγους από διάφορες χώρες, όπως τη Γαλλία, τις Η.Π.Α., τη Γερμανία κ.α.,

να ζητήσουν με επιστολές την αποκατάστασή του τόσο στην κοινωνική ζωή, όσο και τις επιστημονικές δραστηριότητες. Παρόλο που οι διαμαρτυρίες αυτές οδήγησαν στην απελευθέρωσή του (αποφυλακίστηκε ύστερα από πεντέμισι μήνες), όσον αφορά την επιστημονική του καριέρα δεν υπήρξε παρομοίως αίσια κατάληξη, καθώς αποκλείστηκε έως το 1975 από κάθε κρατική θέση. Το 1968 εκλέγεται Αντιπρόεδρος του 8ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Ανθρωπολογίας στο Τόκιο, το 1971 ιδρύει την Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος και το 1977 την Υπηρεσία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Το 1979 εκλέγεται στην Τσεχία Πρόεδρος του επόμενου (3ου) Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου Ανθρωπολογίας, το οποίο πραγματοποίησε τις εργασίες του στο Ανθρωπολογικό Μουσείο Πετραλώνων Χαλκιδικής το 1982. Από το 1983 κι εδώ δέχεται λυσσαλέες επιθέσεις από οργανωμένα αντιεπιστημονικά και ανθελληνικά κυκλώματα, που δρουν κυρίως μέσω κρατικών φορέων. Προσφεύγει αμυνόμενος στην ελληνική Δικαιοσύνη και αποκρούει με επιτυχία τους επιτιθέμενους. Επί 10ετίες διατελεί μέλος του Μονίμου Διεθνούς Συμβουλίου Ανθρωπολογικών και Εθνολογικών Επιστημών της UNESCO και από το 1987 συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στα μέλη της Ακαδημίας Επιστημών της Ν. Υ. Έχει συμμετάσχει σε πάνω από 40 επιστημονικά συνέδρια ανά τον κόσμο, ανακοινώνοντας τις ανακαλύψεις και τα ανθρωπολογικά συμπεράσματά του. Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται 5 βιβλία και περισσότερες από 100 επιστημονικές εργασίες, δημοσιευμένες σε δεκάδες διεθνή και ελληνικά περιοδικά. Το 2006 κυκλοφόρησε σε πολυσέλιδο τόμο εμπλουτισμέη με 10δες φωτογραφίς η βιογραφία του, γραμμένη από την ιατρό σύζυγό του Δάφνη, με τίτλο: Άρης Ν. Πουλιανός - Ανατροπές - Από τη ζωή και το έργο του. Αρθρογραφεί στο "Ελληνοαμερικάνικο Βήμα" από το 1946, ενώ από το 1964 συμμετέχει σε αντιρατσιστικές ομάδες εργασίας της ΟΥΝΕΣΚΟ εναντίον κάθε φυλετικής διάκρισης.