Α.
Ο ύμνος της Ικαρίας και ο καριώτικος
χορός σε διδασκαλία Γεωργίου Ν. Πουλιανού
Στις δραστηριότητες της Ανθρωπολογικής
Εταιρείας Ελλάδος συμπεριλαμβάνεται η εθνολογία. Ο Ικαριώτικος χορός και η
μουσική του συγκαταλέγονται ανάμεσα στα δημοφιλέστερα ελληνικά λαογραφικά
στοιχεία. Η Νικαριά είναι η γενέτειρα του ιδρυτή της Εταιρείας μας Δ-ρα Άρη
Ν. Πουλιανού. Έτσι η παρουσίαση του Καριώτικου με κάθε τι νεότερο ή/και
«ξεχασμένο» γίνεται ακόμα πιο επιβεβλημένη. Πέρα από τον ενυπάρχοντα συμβολισμό
στη βιντεοταινία που αναρτήθηκε στο You tube από το πανηγύρι του Σταύλου
της 6-8-2011, δηλ. ότι ουδέποτε πρέπει να πτοούνται οι άνθρωποι όποια
συμφορά και αν τους βρίσκει, εμπεριέχεται και το αντίστοιχο εθνογραφικό ενδιαφέρον.
Λίγο μετά τη μικρασιατική καταστροφή,
στις 10 Σεπτεμβρίου 1922, το περιοδικό «ΝΕΑ ΦΟΡΜΙΓΞ» δημοσίευσε άρθρο για
τον Ικαριώτικο χορό, που έγραψε ο αείμνηστος δημοδιδάσκαλος Γεώργιος Ν. Πουλιανός.
Ο ίδιος ήταν επίσης γνώστης της βυζαντινής μουσικής και δεξιός ψάλτης στον Άη-Χαράλαμπο Ευδήλου. Το παράνομά του Σταβάρας
οφείλεται μάλλον στο γεγονός ότι ήταν πολύ αυστηρών αρχών. Πιθανόν γι’ αυτό
προσφωνούσε τη μάνα του: "κυρία μητέρα", η οποία απεβίωσε όταν ο υπερήλικας,
αλλ’ ακόμα εν ενεργεία δάσκαλος, ήταν σχεδόν ογδοντάρης. Ο πατέρας του, ο
παπά-Νικόλας, ήταν ιδιοκτήτης όλου του Κόρακα στη Μ. Ασία. Δάσκαλος στις πρώτες
τάξεις του Δημοτικού υπήρξε ο Σταβάρας και του Άρη Ν. Πουλιανού, όπου δίδασκε στα παιδιά μαζί με τα άλλα μαθήματα
βυζαντινή μουσική, τοπικά τραγούδια, τον ικαριώτικο χορό, καθώς και τους στοίχους
με τη μουσική από τον ύμνο της Ικαρίας. Παρατίθεται μια ηχητική
απόδοση του ύμνου, πιθανόν η πρώτη που διασώζεται.
Πιο πρόσφατες επιπλέον αξιόλογες πληροφορίες για τον καριώτικο χορό έχουν
αναρτηθεί στο διαδίκτυο (μεταξύ άλλων) και από τον Δημήτρη
Θέμελη.