Όλα τα έχει ο συνδικαλισμός, ο αντιδημοκρατισμός του λείπει (Ιούλιος 2014)

 

Στις 11 Ιουνίου 2014 συγκλήθηκε Γενική Συνέλευση του Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων του Υπουργείου Πολιτισμού Ν. Ελλάδας. Παραβρέθηκαν λιγότεροι από 150 εργαζόμενοι από τους περίπου 2000 εγγεγραμμένους. Οι συνδικαλιστές κατακεραύνωσαν τη μικρή συμμετοχή, λέγοντας ότι χωρίς τη συσπείρωση της πλειονότητας των εργαζομένων θα περάσουν όλα τα μέτρα εναντίον τους. Άλλη μια φορά που φταίνε μονίμως οι άλλοι. Δεν θα σταθούμε στα όσα διαμείφθηκαν, παρά μόνο στα δύο ψηφίσματα που προτάθηκαν.

Το ένα ψήφισμα είχε σχέση με τον τρόπο αντίδρασης στα προτεινόμενα μέτρα για τους νέους Οργανισμούς (νομικό καθεστώς λειτουργίας των Υπουργείων) και την αξιολόγηση των υπαλλήλων. Το γενικόλογο κάλεσμα εκ μέρους του Δ. Σ. ήταν απεργιακές κινητοποιήσεις ώστε να μην επιτραπεί η εφαρμογή της αντεργατικής πολιτικής. Εδώ αξίζει να αναφερθεί πως ειπώθηκε το καυστικό σχόλιο ότι με τις αντίστοιχες προτροπές προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους. Εκ μέρους του Δρα Νίκου Πουλιανού επισημάνθηκε ότι χωρίς συγκεκριμένες αντιπροτάσεις με νομικά επιχειρήματα είναι σαν να παραχωρείται όλο το γήπεδο (και μάλιστα δίχως τερματοφύλακα) στην… όποια αντίθετη πλευρά. Με παρόμοια «αντιπολίτευση» είναι δυνατόν ποτέ να προστατευτούν τα συμφέροντα των εργαζομένων (αν βέβαια γίνει παραδεκτό ότι αυτά είναι που ενδιαφέρουν); Στις δύο περίπου ώρες που κράτησε η Γ. Σ. διανεμήθηκε ένα 8σέλιδο ψήφισμα στο οποίο κλήθηκαν να τοποθετηθούν οι παρευρισκόμενοι. Την εποχή δηλαδή που όλα τα ζητήματα είναι δυνατόν να έχουν αναρτηθεί και συζητηθεί εκ των προτέρων στο διαδίκτυο, προχώρησε εντός ελάχιστου χρόνου η ψήφιση ενός ψηφίσματος που είχε υιοθετηθεί από το Δ. Σ. μόλις την προηγούμενη μέρα. Παρατίθεται εδώ το εν λόγω 8σέλιδο και αν συνεχίζει κανείς να νομίζει ότι στα παραπάνω αντικατοπτρίζονται οι δημοκρατικές διαδικασίες, τότε μάλλον στραβός είναι ο γιαλός…

Το 2ο ψήφισμα είχε σχέση με την πρόταση του Δ. Σ. να διαγραφεί από μέλος του Ενιαίου, η προϊστάμενη της Γενικής Δ/νσης Διοικητικού του Υπουργείου Πολιτισμού. Αναγνώστηκε επί 10λεπτο μακροσκελής επιστολή με τον αντίλογο (που δεν διανεμήθηκε κι είναι άγνωστο που μπορεί να τη βρει κανείς). Έτσι, με δύο μόνο ψήφους κατά η γενική διευθύντρια διαγράφηκε. Το χειρότερο όμως όλων είναι ότι η ίδια υπάλληλος από 1ης Ιουνίου 2014 είχε ήδη συνταξιοδοτηθεί. Από ένα δηλαδή συνδικαλιστικό όργανο εργαζομένων διαγράφηκε μια συνταξιούχος! Δικαιολογίες ότι η διαγραφή της εκκρεμούσε εδώ και καιρό δεν ευσταθούν με τίποτα.

Μήπως τελικά είμαστε άξιοι της κατάντιας μας;

 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ