Καμμία
απάντηση για τις καταστροφές στο κρανίο του Αρχανθρώπου
Μετά παρέλευση διμήνου και πλέον το «επίσημο» κράτους αρνείται, ενώ οφείλει από το Νόμο, να λογοδοτήσει για τις καταστροφές που έχει υποστεί το κρανίο του Αρχανθρώπου (βλ. και προηγούμενη «Κάθε 1η του μηνός). Από την άλλη ο Συνήγορος του Πολίτη μας έστειλε (21-9-2010) μια επιστολή μισής σελίδες, αλλά και αυτή στην κατεύθυνση του… «Συνηγόρου των Καταγγελλομένων». Ενώ δηλαδή επανήλθαμε για το θέμα στις 19-7-2010 παραπονούμενοι ότι ούτε αντιμετωπίστηκαν από τις «αρμόδιες» υπηρεσίες οι καταγγελίες μας, αλλά ούτε ο Συνήγορος του Πολίτη φρόντισε να ζητήσει εξηγήσεις επειδή δεν μας δίνονται απαντήσεις, αυτός αρκέστηκε στο να αναφέρει ότι δεν είναι στις αρμοδιότητές του να υποκαθιστά κρατικές υπηρεσίες. Αυτά όμως είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, καθότι πουθενά δεν ζητήσαμε ο Συνήγορος του Πολίτη να υποκαταστήσει κανέναν. Τη δουλειά για την οποία πληρώνεται αδρά ζητήσαμε να κάνει, δηλαδή να διερευνήσει γιατί δεν δίνονται απαντήσεις από το κράτος, καθώς και να μπει στην ουσία τού γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο. Προς το τέλος μάλιστα της επιστολής «νίπτει επιπλέον τας χείρας» του όταν αντί να διερευνήσει, προτρέπει τον Υπουργό και την Γ.Γ. του ΥΠΠΟΤ να σταθμίσουν τα επιστημονικά αιτήματα - προτάσεις της ΑΕΕ, «προκειμένου να αποκλείσουν ενδεχόμενο κίνδυνο έκθεσης της Χώρας στη διεθνή επιστημονική κοινότητα». Αφενός ποίον κίνδυνο υπαινίσσεται (αλλά αποφεύγει να εξετάσει), εάν όλα έχουν γίνει στην εντέλεια; Αφετέρου ποίες προτάσεις πρέπει να σταθμίσουν οι πολιτειακοί παράγοντες, εάν όλα λειτουργούν άψογα και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα σχετικά με οποιαδήποτε παραπέρα καταστροφή του κρανίου του Αρχανθρώπου των Πετραλώνων; Εξάλλου, επί του θέματος η Χώρα μας έχει εκτεθεί διεθνώς ήδη από το 1980 και το 1983, όταν αλλοδαποί ανθρωπολόγοι διαπίστωναν σε επιστημονικά έντυπα καταστροφές. Το χειρότερο όμως είναι ότι συνεχίζει να εκτίθεται μέχρι και σήμερα, που όχι μόνο δεν λαμβάνονται μέτρα προστασίας, αλλά με τους απανταχού καρεκλοκενταύρους τάχα «αρμόδιους» και ταυτόχρονα «πανασχέτους», αντί θεραπείας, προωθείται το εθνικό άθλημα της συγκάλυψης (του κουκουλώματος) των αντίστοιχων ευθυνών, οι οποίες πάντως ξεπερνούν (ως συνήθως) τα σύνορα της Ελλάδας. Το πλέον σίγουρο είναι ότι για την ΑΕΕ βασικά προέχει να τεθεί το πλαίσιο εκείνο ώστε το συντομότερο δυνατόν να περισωθεί με θεσμοθετημένο τρόπο το περίφημο απολιθωμένο ανθρώπινο κρανίο, ενώ εμβάλλει σε έντονη ανησυχία η προαναφερόμενη στρουθουκαμηλική αντιμετώπιση του ζητήματος αναφορικά με ακόμα πιο πρόσφατες ζημιές.