00:00 έως 00:39
00:00 until 00:39
490
BC: "Indistinguishable Aspects of the Marathon Battle" - Dr
Nikos A. Poulianos
Παραγωγή
Βισάλτη (www.vislatis.net) και
της
Ανθρωπολογικής
Εταιρείας
Ελλάδος (www.aee.gr)
Visaltis production (www.vislatis.net) & the
Anthropological Association of Greece (www.aee.gr)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
INTRODUCTION
00:40 έως 1:22. ΑΦΗΓΗΣΗ 1: Όπως οι πόλεμοι των προηγούμενων αυτοκρατόρων, έτσι και οι εκστρατείες του μεγάλου βασιλέα Δαρείου στο τέλος του 6ου και τις αρχές του 5ου π. Χ. αιώνα, ως κύριο στόχο είχαν την επέκταση της Περσίας. Πρωταρχικός σκοπός του Δαρείου ήταν η κατάκτηση των προς βορρά Σκυθών. Παράλληλα όμως είχε βλέψεις και εναντίον της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένης της υποταγής των λιγότερο ή περισσότερο δημοκρατικών πόλεων που είχαν αναπτυχθεί ίσα-ίσα λίγες 10δες μίλια απέναντι από τις ακτές της ασιατικής μονοκρατορίας στο Αιγαίο.
00:40 until 1:22. NARRATIVE 1: Like the wars of the previous emperors, the
campaigns of the great king Darius by the end of the 6th and the beginning of
the 5th century BC, had as a main goal the expansion of Persia. Darius primary
purpose was the conquest of the Scythians to the north. At the same time,
however, he had aspirations against Greece, including the subjugation of the
more or less democratic cities that were developed just a few dozen miles off
the coast of the Asian monocracy in the Aegean.
1:23 έως 1:55. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση του περσικού στρατού εκ μέρους των δυτικών Σκυθών το 512 π. Χ., μαζί με τη νίκη που ακολούθησε στο Μαραθώνα το 490 π. Χ., υπό την ηγεσία του αρχιστράτηγου Καλλίμαχου, του μέγιστου Θεμιστοκλή, του πολυμήχανου Μιλτιάδη, καθώς και του πολύπειρου Αριστείδη, απέτρεψαν τα σχέδια του Πέρση μονάρχη, με σημαντικότερο επακόλουθο τη διάσωση και την παραπέρα ανάπτυξη της αθηναϊκής δημοκρατίας.
1:23 until 1:57. The effective confrontation of the Persian army by the western
Scythians in 512 BC, along with the victory that followed in Marathon in 490
BC, under the leadership of Chief of Staff General Callimachus, the greatest
Themistocles, the resourceful Miltiades, as well as the multi-experienced
Aristides, prevented the plans of the Persian monarch, with the most important
consequence the rescue and the further development of the Athenian democracy.
1:59 έως 3:13. Στα ανθρωπολογικά ενδιαφέροντα του Δ-ρα Ανθρωπολογίας και συγγραφέα του βιβλίου Δυσδιάκριτες πτυχές της Μάχης του Μαραθώνα, του Νίκου Α. Πουλιανού, περιλαμβάνεται η αναζήτηση των οστών των πεσόντων Μαραθωνομάχων. Το στρατόπεδο των Περσών ήταν εδώ (σημ: υποδεικνύεται ένας χώρος προς το βόρειο τμήμα του κάμπου του Μαραθώνα), το στρατόπεδο των Ελλήνων (σημ: υποδεικνύεται ένας χώρος προς το νότιο τμήμα του κάμπου του Μαραθώνα σε απόσταση μεταξύ τους περί τα 3 χλμ.). Εάν πηγαίνανε αυτοί (οι Πέρσες) από εδώ (Κοτρώνι) θα τους χτύπαγαν οι Έλληνες. Με αφορμή αυτή την αναζήτηση, παρατηρήθηκε ότι ανάμεσα στα διάφορα συμβάντα της αρχαιότητας υπάρχει μια αδιόρατη, αλλά σημαντική μεταξύ τους αλληλεπίδραση. Έτσι, μ επίκεντρο την ξακουστή Μάχη του Μαραθώνα το 490 π. Χ. που αντιπροσωπεύει την πρώτη και τη σημαντικότερη στρατιωτικά σύγκρουση όσον αφορά την επιβίωση της δημοκρατίας, αναδύθηκαν ορισμένες λιγότερο φανερές πτυχές. Έτσι η έρευνα αυτή είχε σαν αποτέλεσμα μια επαναπροσέγγιση στα γεγονότα.
Τι κάνει λοιπόν τόσο σημαντική αυτή τη Μάχη ώστε να συνεχίζει 2.500 χρόνια μετά να μας απασχολεί;
1:59 to 3:13. Within the anthropological interests of Dr in Anthropology and author
of the book "Indistinguishable Aspects of the Battle of Marathon",
Nikos A. Poulianos, included is the search for the bones of the fallen Marathon
fighters. The camp of the Persians was here (note: an area to the north
of the Marathon plain is indicated), the camp of the Greeks (note: an
area to the south of the Marathon plain at a distance of about 3 km is
indicated). If the Persians would go from here (via Kotroni) the Greeks would
attack them. On the occasion of this search, it is observed that between the
various events of antiquity there is an obscure, but important interaction
amongst them. Thus, focusing on the famous Battle of Marathon of 490 BC that
represents the first and the most important military conflict as regards the
survival of democracy, some less obvious aspects have emerged. This research
resulted therefore in a re-approaching of the facts. So what makes this Battle
so important that it continues to care us about 2,500 years later?
------------------------------------------------------------------
3:16 έως 4:28. Νίκος Α. Πουλιανός: Βρισκόμαστε στον Τύμβο του Μαραθώνα όπου είναι θαμμένοι οι Αθηναίοι Μαραθωνομάχοι, όπου λίγο πιο κάτω που θα πάμε σε λίγο έγινε το 490 π. Χ. η Μάχη μεταξύ Περσών και Αθηναίων με τους συμμάχους τους Πλαταιείς. Ήτανε πάρα πολύ σημαντική Μάχη διότι κατ αυτόν τον τρόπο ανακόπηκε ο επεκτατισμός των Περσών προς δυσμάς, δεν επεκτάθηκαν έτσι πέραν του Αιγαίου, σταμάτησαν στα παράλια της Μικράς Ασίας, ενώ αν είχανε χάσει εκείνοι (σημ: ενν. οι Αθηναίοι με τους Πλαταιείς) που υπερασπίζονταν τον εαυτό τους να μην γίνουνε δούλοι, όπως είχε γίνει πριν λίγες μέρες με τους Ερετριείς. Σε αυτή τη Μάχη υπερασπιστήκανε λοιπόν τον εαυτό τους και την πόλη τους να μην πέσει στα χέρια των Περσών.
3:16 to 4:28.
Nickos A. Poulianos: We are in front of the Marathon Tumulus where the
Athenian Marathon fighters are buried. A little further down, in 490 BC the
Battle between Persians and Athenians with their allies Plataeans took place.
It was a very important Battle because in this way the expansion of the
Persians to the west was stopped. This way they did not extend beyond the
Aegean, being stopped on the shores of Asia Minor. The Athenians with the
Plataeans were defending themselves from submission. On the contrary if they
would have lost, they would become slaves - as it had already happened a few
days earlier with the Eretrians. Therefore in this Battle Athenians and
Plataeans defended their cities from falling into the hands of the Persians.
4:29 έως 5:03. Είναι πολύ σημαντική μέχρι τις μέρες μας αυτή η Μάχη διότι διαφορετικά αν είχαν επεκταθεί οι Πέρσες, οι μόνοι που μπορούσαν να τους σταματήσουν ήταν οι ελληνικές πόλεις, και αν συνέχιζαν, εάν κατακτούσαν την Ελλάδα, τίποτα δεν θα τους σταματούσε, ακόμη και Τούρκοι δεν είχαν έρθει στην Ελλάδα, διότι οι Πέρσες θα υπερίσχυαν και θα είχαμε μέχρι σήμερα αυτοκρατορικά βασίλεια φαραωνικού τύπου!
3:16 to 5:03.
This Battle is very important also to our days. Otherwise if the Persians had
expanded and the only ones who could stop them were the Greek cities. If
Persians proceeded, they would conquer Greece and then nothing could stop them.
Not even the Turks would have come to Greece, because the Persians might
prevail and all around the world still would exist imperial pharaonic type
kingdoms!
5:39 έως 6:55. Αυτό που φημολογείται ότι βασικά ήτανε ο Μιλτιάδης ο εμπνευστής, ο αρχιτέκτονας αυτής της Μάχης, κατά την γνώμη μου δεν ευσταθεί για το λόγο ότι ήτανε ένας από τους 11 στρατηγούς ο Μιλτιάδης, όπως ήταν π.χ. και ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης, ο Στησίλεως, ο Αρίμνηστος των Πλαταιέων, αλλά αρχιστράτηγος ήταν ο Καλλίμαχος και δεν είχε ακόμη θεσμοθετηθεί η εκ περιτροπής ανάληψη της αρχιστρατηγίας από τους διάφορους στρατηγούς. Αυτό έγινε σαράντα χρόνια περίπου μετά από την Μάχη του Μαραθώνα. Άρχισε - θεσμοθετήθηκε από την δημοκρατική Αθήνα. Πιο πριν δεν ήτανε και γι αυτό έχω κάποιες αμφιβολίες για ποίο λόγο, ενώ ο Καλλίμαχος ο αρχιστράτηγος που ήταν στην πρώτη γραμμή, σκοτώθηκε στη Μάχη, αλλά προς το τέλος της, δηλαδή ό,τι και αν έγινε εν τω μεταξύ ανήκει στην έγκριση και τη διοίκηση του Καλλίμαχου.
5:39 to 6:55. Anyway, what is widely known - that Miltiades was
basically the inspirer, the architect of this Battle - to my opinion does not
hold water (does not make really sense) because Miltiades was one of the generals,
as was e.g. Themistocles, Aristides, Stesileus, Arimnistos of Plataea, but the
Chief in Stuff was Callimachus while the rotation of the various generals had
not yet been institutionalized. This happened about forty years after the
Battle of Marathon when such a law was promoted by the democratic Athens. This
is why there are some doubts on the matter, while Callimachus who fought in the
front line, was killed towards the end of the Battle. Therefore, whatever
happened in the meantime belongs to the approval and the administration of
Callimachus.
----------------------------------------------------------------------------
ΑΦΗΓΗΣΗ 2: ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ
7:39 έως 7:58. Στο βιβλίο του Δυσδιάκριτες πτυχές της Μάχης του Μαραθώνα, ο Δ-ρ Νίκος Α. Πουλιανός μελετώντας τις μη προβεβλημένες ή τις λιγότερο γνωστές πτυχές της αναμέτρησης των Ελλήνων και των Περσών, κατόρθωσε τελικά να προσδώσει μια καινούργια οπτική, αλλά και να ρίξει περισσότερο φως πάνω στα γεγονότα και τις ιδιαιτερότητες της περίφημης Μάχης, όπως επίσης στους μεγάλους πρωταγωνιστές της: Αθηναίους, Ίωνες, Σπαρτιάτες, Σκύθες, αλλά και τους ξακουστούς Μήδους στρατηλάτες. Σημειωτέον ότι μέχρι στιγμής με το θέμα έχουν ασχοληθεί διεθνώς πάμπολλοι ιστορικοί ή διάφοροι άλλοι επιστήμονες, οπότε η παρούσα προσέγγιση αποτελεί μια συνέχεια ή / και εξέλιξη... των προηγούμενων προσπαθειών.
NARRATIVE 2: DESCRIPTION
OF THE BATTLE
7:39 to 7:58. In his book "Indistinguishable Aspects of the
Marathon Battle" Dr. Nikos A. Poulianos, studying the not featured or
lesser known aspects of the aspects of the conflict between the Greeks and the
Persians, managed to give a new perspective, but also to shed more light on the
events and the peculiarities of the famous Battle, as well as on its great
protagonists: Athenians, Ionians, Spartans, Scythians, but also the famous
Medes commanders. It should be noted that so far the issue has been dealt
internationally by many historians or various other scientists, so the current
approach is a continuation and / or evolution ... of previous efforts.
---------------------------------------------------------------------
7:59 έως 8:54. Νίκος Α. Πουλιανός: Εδώ έστησαν οι Αθηναίοι το Τρόπαιο της Νίκης και εκεί που στηνότανε το Τρόπαιο της Νίκης στους αρχαίους χρόνους γινότανε και η μάχη μεταξύ Περσών και ελληνικών δυνάμεων. Πρέπει να είμαστε, δεν φαίνεται ξεκάθαρα, λίγο πιο μπροστά, πιο νότια από τον Χάραδρο ποταμό τον οποίο είχανε διασχίσει, υποπτεύομαι, την προηγούμενη μέρα οι Πέρσες για να πλησιάσουν το ελληνικό στρατόπεδο στο Αγριελίκι, όπου ήταν το κυρίως σώμα, για να πλησιάσουν και την άλλη μέρα να αρχίσουν να τοξεύουν.
7:59 to 8:54. Nickos A. Poulianos: This is where the Athenians set up the Trophy of
Victory. In ancient times it was set up where the Battle between the Persians
and Greek forces took place. We must be it is not clearly distinguished, a
little further ahead, to the south of the Haradros River, which the Persians
had crossed the day before to approach the Greek camp at Agrieliki, where the
main Hellenic body was deployed, in order to approach even more the day after
and start arching.
8:56 έως 11:56. Η αλήθεια είναι ότι εάν μένανε οι Αθηναίοι με τους Πλαταιείς εκεί, θα τους είχαν εξοντώσει, δηλαδή τοξεύοντάς τους δεν θα έμενε ούτε τίποτα. Οπότε πλησιάζοντας οι Πέρσες, καταλάβανε οι Έλληνες στρατηγοί ότι έπρεπε ή να φύγουνε από εκεί να πάνε να κλειστούν στα τείχη στην Αθήνα ή να επιτεθούν ξημερώματα πριν ξανά ξεκινήσουν οι Πέρσες για να τους επιτεθούν. Εν τω μεταξύ για ποίο λόγο κράτησαν μια εβδομάδα, 5-7 ημέρες, δεν έγινε καμία σύγκρουση μεταξύ Περσών και Αθηναίων νωρίτερα; Διότι ο ένας παρατηρούσε τον άλλον και κάποια στιγμή οι Πέρσες αποφάσισαν να κινηθούνε σιγά-σιγά, διότι φοβόντανε να μην πλαγιοκοπηθούν από τους μαχητές που υπήρχαν στο Κοτρώνι, και ερχόμενοι σιγά-σιγά προς το Αγριελίκι, είχε έρθει απόγευμα και σου λέει: Τα χίλια πεντακόσια μέτρα τα κάνανε την προηγούμενη μέρα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, τον οποίο εγώ δεν τον αμφισβητώ σε τίποτα, λέει ότι η απόσταση μεταξύ Αθηναίων και Περσών ήτανε περίπου 1500 μέτρα. Κοιτάζοντας το χάρτη, τα 1500 μ. ανταποκρίνονται στο Αγριελίκι - Χάρανδρος σχεδόν. Γι αυτό λέω ότι αφ ενός όπως γράφει το λεξικό Σουίδα δεκαπέντε αιώνες μετά, αλλά είναι ο μόνος που λέει ότι το ιππικό των Περσών έλειπε (διότι οι Αθηναίοι δεν είχαν ιππικό), των Περσών το ιππικό έλειπε. Μάλλον το είχανε μπαρκάρει οι Πέρσες για να το στείλουνε να κυριεύσει την Αθήνα, αφύλακτη σε εισαγωγικά γιατί υπήρχε μία χιλιαρχία στην Αθήνα που τη φύλαγε. Δηλαδή ήρθανε εδώ 9 ή 10.000 Αθηναίοι και αφήσανε χίλιους στην Αθήνα με το δικό τους στρατηγό, τον οποίο δεν τον ξέρουμε ποιος ήτανε. Όταν λοιπόν πλησιάσανε αντιλαμβάνονται οι Αθηναίοι, οι Έλληνες στρατηγοί ότι ή πρέπει να φύγουν ή πρέπει να επιτεθούν πριν ξημερώσει για να μην μπορούν να τους τοξεύουν εύκολα με το φως της μέρας να είναι νύχτα, και να μην μπορούν να τους τοξεύουν οι Πέρσες, οι τρομεροί, ήταν φοβεροί, δηλαδή οι Μήδοι τοξότες ήταν απίθανοι, εκπαιδευμένοι άριστα και ήταν πολύ καλοί στη δουλειά τους.
8:56 to 11:56. Truth is that if the Athenians stayed with the Plataeans there, they
would have been exterminated, that is, by arching the Hellenes, nothing would
be left. So as the Persians approached, the Greek generals realized that they
either had to leave in order to be closed inside the Athens walls or attack
early in the morning during yet dark before the Persians would move again to
attack the Greeks. In the meantime why for 5-7 days, there was no clash between
Persians and Athenians earlier? The answer should be because they were
observing each other. At some moment the Persians decided to move slowly,
because they were afraid of being sidelined by the fighters from Kotroni Hill,
and coming slowly to Agrieliki Hill, they had come in the afternoon and said:
One thousand five hundred meters they crossed the day before. According to
Herodotus, whom I do not dispute, he says that the distance between the
Athenians and the Persians was about 1500 meters. Looking at the map, the 1500
m corresponds almost to Agrieliki - Charandros distance. That is why I say that
on one hand, as the Suida dictionary refers, although fifteen centuries
later, but the only one who says that the Persian cavalry was missing (the
Athenians did not have cavalry). Therefore, most probably the Persians had
embarked it to send to Athens in order to conquer the unguarded city, because
there were only a thousand of Athenian hoplites protecting it. That is, 9,000
or 10,000 Athenians came here and left 1000 in Athens with their own general
whom we however do not know who he was. So when the Persians approached, the
Greek generals realized that either they had to leave or to attack before dawn
so that they could not be easily arched in the light of day. Therefore it
should be night, thus the Persians could not aim well, the Medes archers which
were incredibly awesome.... well trained and very good at their job.
11:58
έως 13:56. Εκείνο
λοιπόν που
αμφισβητώ εγώ
είναι ότι δεν
είναι δυνατόν
πέντε
στρατηγοί να
συμφωνούσαν
και πέντε να
διαφωνούσαν
εκείνη τη μέρα
της Μάχης,
διότι τις
προηγούμενες 5-7
μέρες μπορεί
να
διαφωνούσαν,
να επιτεθούμε -
να μην επιτεθούμε,
για να ακούνε
οι Πέρσες,
γιατί αυτά που
λέγανε οι
στρατηγοί
μεταξύ τους
έφταναν στα
αυτιά των Περσών
και να τους
δείξουνε ότι
ήτανε έτοιμοι,
πιο πολύ για να
τους φοβίσουν
να μην
κινηθούν
εναντίον της
Αθήνας. Το
βράδυ όμως που
έρχονται οι
Ίωνες οι οποίοι
υπηρετούσαν
στο Περσικό
στρατόπεδο και
ειδοποιούν,
μιλάνε
ελληνικά, και
ειδοποιούν
τους Αθηναίους
και τους
Πλαταιείς ότι
έχει φύγει το
ιππικό, δεν χρειαζόταν
να διαφωνήσουν
ή να
συμφωνήσουν οι
στρατηγοί, οι
μισοί ή άλλοι
μισοί, τι
πρέπει να
γίνει την άλλη
μέρα. Ήτανε
υποχρεωτικό
την άλλη μέρα
να κάνουνε
μάχη πριν
ξημερώσει να
επιτεθούν, να
τους πιάσουν...
στον ύπνο δεν
ήτανε διότι
ήταν ας το
πούμε μισο-ξυπνημένοι,
όλη νύχτα
ήτανε πιο
κοντά
στρατοπεδευμένοι
στους Έλληνες.
Απλά όταν τους
είδανε όπως λέει
και ο Ηρόδοτος
οι Πέρσες τους
Έλληνες να επελαύνουν,
λένε,
τρελαθήκανε
αυτοί; Διότι
είχαν υπόψη
τους όλες τις
προηγούμενες
μέρες... το
προηγούμενο
διάστημα... μια
εβδομάδα, ότι
δεν κάνουνε
μάχη οι
Έλληνες, δηλαδή
μπορεί και να...
ξέρω εγώ να
φοβούνται, τι
να πω! Να
νόμιζαν οι
Πέρσες... Οπότε
ήταν η χρυσή
ευκαιρία, και
δεν πιστεύω να
υπήρχε κανένας
στρατηγός που
να έλεγε να μην
επιτεθούνε.
Δεν υπήρχε άλλη καλύτερη ευκαιρία.
11:58 to 13:56. So what I doubt is that it is not possible for five generals to agree and five to disagree, specifically on that day of the Battle. In the previous 5-7 days they may have disagreed (attacking - or not), for the Medes to listen, because the generals talks reached the Persian ears, showing that they were ready, much more to frighten them not to move against Athens. But the night the Ionians, who were serving in the Medes army, came and warned, since speaking Greek, and informed the Athenians and the Plataeans that the cavalry had left. This is why I suppose that half of the generals had not any more to disagree or agree, what should be done later. Thus it was obligatory the next day to fight before dawn and attack, to catch Persians... semi-asleep because they were, let's say, half-awake, since they were camped closer to the Greeks all night. Simply when Persians saw Hellenes, as Herodotus says, attaching they said: did the Greeks get crazy? Because Persians had in mind for the previous days, almost a week, that the Hellenes are not fighting, that is, they might think that they were afraid, what can I say! So it was a golden opportunity, and I do not believe there was any general who might propose not to attack. There was no other better opportunity.
13:57 έως 14:54. Σε επίρρωση αυτουνού του επιχειρήματος είναι αυτό που λέει ο Ηρόδοτος: Οι Πέρσες τοξεύσανε λέει τρεις φορές εναντίον των Ελλήνων και τρεις φορές τα βέλη πέσανε πίσω από το ελληνικό στρατόπεδο , διότι από τα 1500 μ. φυσικά δεν τρέχανε και τα 1500 μ. με 30 κιλά οπλισμό επάνω τους. Εξάλλου τα βέλη δεν μπορούσανε να πάνε πάνω από 150-200 μ. Οπότε όταν πλησιάσανε στα 150 μ. νύχτα που δεν μπορεί ο άλλος να σκοπεύσει σωστά, πλησιάσανε στα 150-200 μ. τότε δόθηκε το σύνθημα της τρεχάλας διότι πλέον πλησιάζανε και αρχίζανε οι άλλοι να ρίχνουνε τα... σημαδεύανε προς τα επάνω και τρεις φορές λέει τα βέλη πέσανε πίσω από το στρατόπεδο των Ελλήνων και δεν πληγώθηκε κανένας.
13:57 to 14:54. In support of this argument is what Herodotus writes:
The Persians fired three times against the Greeks and three times the arrows
fell behind the Hellenic phalanx. It is obvious that Hellenes did not run all
of the 1500 m wearing 30 kg of armament. After all, the arrows could not reach
more than 150-200 m. So when they approached 150 m still during night that
their opponents could not aim correctly. When approached 150-200 m then the
signal was given to the Greek hoplites to run because they were approaching the
Persians who started to shoot... pointing upwards and thus three times the
arrows fell behind the camp of the Hellenes and no one was injured.
14:55
έως 15:50. Οπότε
μπροστά τους
εκείνη την
στιγμή οι
Έλληνες που
φτάνουνε,
έχουνε...
πρόβατα για
σφαγή. Τους
τοξότες, οι
οποίοι δεν φέρανε
κανέναν, ούτε
καν ασπίδα,
κανέναν
οπλισμό μόνο
τα τόξα και τα
βέλη, οπότε
ήτανε
πραγματικά πανεύκολο
γι αυτούς (σημ:
ενν. τους
Έλληνες) να
τους
πανικοβάλλουν.
Και το σημαντικότερο
είναι, έτσι
όπως είμαστε,
το ελληνικό
στρατόπεδο και
το περσικό να
ήτανε κάθετα
στην παραλία
προς το
Σχοινιά, όχι
παράλληλα όπως
συνήθως το
βλέπουμε στο
σχεδιάγραμμα της
Μάχης, και
μάλιστα οι
Έλληνες
στρατηγοί να
σκεφτήκανε ότι
ο Ήλιος που θα
έβγαινε από
εκεί, από την
Ανατολή, θα
τύφλωνε τους
Πέρσες, ενώ οι
Έλληνες θα τον
είχανε στην
πλάτη και θα
βλέπανε ακόμη
πιο καλά σαν να
είχες
προβολείς.
Κάτι που τους ευνόησε στη Μάχη.
14:55 to 15:50. So in front of the arriving Greeks, there were sheep for slaughter.
The archers who carried no defensive weapons, only bows and arrows... not even
a shield, so it was really very easy for the Greeks to panic the Persians.
And the most important is that, as we are sited, the Greek and Persian camps
were perpendicular to the Schinias beach, not in parallel as we usually see in
the plan of the Battle, and in fact the Greek generals might think that since
the sun would come from the East, would blind the Persians, while the Greeks
would have the sunlight on their rear and so they would see even better as if
there were headlights. This is something that should favor Hellenes in the
Battle.
15:52 έως 16:32. Το στρατήγημα των Περσών κατά την γνώμη μου ήταν πάρα πολύ έξυπνο. Δηλαδή να πλησιάσουν σιγά-σιγά, απλά δεν περίμεναν την αντίδραση της άλλης μέρας. Το ιππικό των Περσών δεν περιέπλευσε το Σούνιο να πάει να χτυπήσει την Αθήνα διότι ανακλήθηκε κατά την γνώμη μου, δεν υπάρχει άλλη ερμηνεία γιατί. Ανακλήθηκε να γυρίσει πίσω, αλλά οι Έλληνες είχαν ήδη νικήσει. Οπότε που να κατεβεί... Δηλαδή ανακλήθηκε για να συμμετάσχει στη Μάχη. Αν συμμετείχε εγώ έχω την εντύπωση επειδή το ιππικό είναι τα τανκς της εποχής έχω την εντύπωση ότι θα κέρδιζαν.
15:52 to 16:32. The strategy of the Persians to my opinion was very clever. That is to
approach; they just did not wait for the Hellenic reaction a few hours later.
The Persian cavalry did not sail around Cape Sounion to hit Athens because it
might be recalled. There is no other interpretation of why not attacking
Athens. It must be called back, but the Greeks had in the meantime already won.
Therefore there was no more reason to disembark... That is, it should be
recalled to participate in the Battle. If it would participate I have the
impression, because the horses were the tanks of the epoch, I have the
impression that Persians would win.
16:32 έως 17:21. Αλλά το φέρανε έτσι ακριβώς οι Έλληνες που όταν γύρισε το ιππικό, έμεινε στα καράβια για να βλέπει την χασούρα. Και κάτι άλλο που βοήθησε έμμεσα χωρίς να το θέλουνε οι Σπαρτιάτες, ήταν καθ οδόν να έρθουν στον Μαραθώνα να πολεμήσουνε και αυτοί. Οπότε οι Πέρσες τα χάσανε. Σου λέει τρεις πόλεις, ενώ στην Ιωνία είχανε μάθει να πολεμάνε μία-μία πόλη, εδώ είχανε τρεις πόλεις ενωμένες εναντίον τους. Και σου λέει ας κάνω αυτή τη μανούβρα να στείλω το ιππικό να επιτεθώ, αλλά τους επιτέθηκαν νωρίτερα οι Έλληνες, με αποτέλεσμα να νικήσουν. Για αυτό στήσανε και αυτό το Τρόπαιο σε αυτή την περιοχή, το τρόπαιο τούτο.
16:32 to 17:21. But this is exactly how the Greeks managed it, so that when the cavalry
returned, it remained in the boats looking at the loss. And something else that
helped indirectly without the Spartans deliberately wanted it. They were on
their way to Marathon to fight as well. So the Persians were embarrassed. While
in Ionia (western Asia Minor) they were used fighting one city at a time, here
they had three cities united against them. Therefore they should organize their
maneuver strategy by sending the cavalry to attack, but the Greeks attacked
them first, as a result of which they won. That is why they set up this Trophy
in this area.
---------------------------------------------------------------------------------
17:28 έως 18:48. ΑΦΗΓΗΣΗ 3: Κατά τους ελληνο-περσικούς πολέμους, πρώτα έλαβε χώρα το 490 π. Χ. η μάχη του Μαραθώνα και δέκα χρόνια αργότερα το 480 π. Χ. εκείνη των Θερμοπυλών. Τους ~ 10.000 Αθηναίους οπλίτες είχαν συνδράμει στο Μαραθώνα άλλοι 1000 μαχητές από τις Πλαταιές, της μικρής πόλης της Βοιωτίας η οποία είχε αποστείλει όλες τις διαθέσιμες στρατιωτικές της δυνάμεις. Μετά την αναπάντεχη ελληνική νίκη, στο πεδίο της Μάχης στήθηκε ένα μαρμάρινο τρόπαιο ~ 3 μ. ψηλό, όπου αναγράφηκε το γνωστό επίγραμμα: Ἑλλήνων προμαχοῦντες Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι χρυσοφόρων Μήδων ἐστόρεσαν δύναμιν, που σημαίνει ότι: Μπροστά από τους Έλληνες οι Αθηναίοι πολέμησαν στο Μαραθώνα, εξασθενίζοντας τη δύναμη των χρυσοφόρων Μήδων. Όμως, παρά το σεμνό της λέξης εξασθενίζοντας, η ρήση Ἑλλήνων προμαχοῦντες θα μπορούσε να εκληφθεί ή ερμηνευθεί και ως για λογαριασμό όλων των Ελλήνων. Έτσι, πιθανόν ακόμα και για πολιτικούς λόγους, το επίγραμμα εμπεριείχε ένα είδος υπερβολής.
17:28 to 18:48. NARRATIVE 3: During the Helleno-Persian wars, first the battle of
Marathon took place in 490 BC and ten years later in 480 BC that of
Thermopylae. The ~ 10,000 Athenian hoplites were assisted in Marathon by
another 1000 fighters from Plataea, a small town of Boeotia which had sent all
of its available military forces. After the unexpected Greek victory, a marble
Trophy ~ 3 m high was erected on the battlefield. There the well-known epigram
was inscribed: In front of the Hellenes Athenians at Marathon weakened the
power of the golden Medes. However, despite the modesty of the word
weakening, the saying "In front of the Hellenes'' could be
interpreted on behalf of all Greeks. Thus, probably even for political reasons
- propaganding democracy - the epigram contained a kind of an exaggeration.
18:49 έως 19:11. Περιέργως, στην ίδια επιγραφή δεν αναφέρθηκαν οι μαχητές από τις Πλαταιές, γεγονός το οποίο μπορεί να συνετέλεσε στο ότι δέκα χρόνια αργότερα οι Πλαταιείς δεν συμμετείχαν στη Μάχη των Θερμοπυλών, εφόσον δεν υποτεθεί ότι κατά κάποιο τρόπο είχαν υποπτευθεί το προδικασμένο της εκπόρθησης των στενών του Μαλιακού κόλπου.
18:49 to 19:11. Surprisingly, the same inscription did not mention the
fighters from Plataea, a fact which may have contributed to the fact that ten
years later the city of Plataea did not participate in the Battle of
Thermopylae. It also could be assumed that they had somehow suspected the
predestined outburst in the Maliakos straits bay (i.e. Thermopylae).
19:12 έως 19:38. Συνεπώς, το επίγραμμα είναι δυνατόν να θεωρηθεί υπερβολικό, αν όχι ακόμα κι αλαζονικό, καθότι παρά την πανθομολογούμενα μεγαλειώδη νίκη στο Μαραθώνα, αυτό δεν έδινε στους Αθηναίους το δικαίωμα να μιλούν εξ ονόματος όλων των Ελλήνων, ειδικά εφόσον καμμία ανάλογη απόφαση δεν είχε ληφθεί από κοινού ή εγκριθεί με κάποιου είδους εξουσιοδότηση.
19:12 to 19:38. Therefore, the above epigram may be
considered excessive, if not even arrogant, as despite the admittedly majestic
victory in Marathon, this did not give the Athenians the right to speak on
behalf of all Greeks, especially since no such decision had been taken jointly
or approved by some kind of authorization.
--------------------------------------------------------
19:46 έως 21:50. Νίκος Α. Πουλιανός: Όταν νίκησαν οι Έλληνες στον Μαραθώνα, Αθηναίοι και Πλαταιείς, μετά τη νίκη στήθηκε ένα Τρόπαιο και γράφτηκε από τον Σιμωνίδη από την Κέα ένα επίγραμμα, το γνωστό: Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν. Εδώ και κάποια χρόνια υποστηρίζω, έστω και διαδικτυακά, ότι αυτό το επίγραμμα του ολιγαρχικού Σιμωνίδη ήτανε λανθασμένο... είχε γίνει λανθασμένα αποδεκτό από τους Αθηναίους, διότι ήτανε κατά κάποιο τρόπο αλαζονικό και πικάριζε, δικαιολογημένα όμως αυτή τη φορά, τους υπόλοιπους ολιγαρχικούς Έλληνες ή ολιγαρχικότερα κυβερνούμενους. Το επίγραμμα λοιπόν αυτό έφερε μια μεγάλη αναστάτωση και θα ήταν πιο σωστό να το είχε γράψει ο Αισχύλος ο οποίος μετείχε στη Μάχη, ήξερε από πρώτο χέρι τι είχε συμβεί και στεναχωρήθηκε με το τι γράφτηκε στο τέλος, διότι κατά την γνώμη μου ο Αισχύλος προέβλεπε ότι θα έχει άσχημες επιπτώσεις στην ιστορία της Αθήνας αυτό το επίγραμμα. Δηλαδή θα φέρει πιο κοντά τη σύγκρουση μεταξύ δημοκρατικών και ολιγαρχικών, η οποία έπρεπε πάσει θυσία να είχε αποφευχθεί - τουλάχιστον από την πλευρά των Αθηναίων.
19:46 to 21:50. Nickos A. Poulianos: After the victory at Marathon, the aforementioned
epigram was written by Simonides from Kea. For several years (since 2014) I
have been arguing, although only online, that this epigram of the oligarchic
Simonides was wrongly accepted by the Athenians, since in a way it was
arrogant. However at the moment it could be even considered justified, but must
also "bitter" the other oligarchic Greeks (or lets say more
oligarchically ruled). So this epigram brought a great upheaval and it would
have been better if it had been written by Aeschylus who took part in the
Battle, knowing at firsthand what had happened. Aeschylus was very upset with
what was written at the end, because in my opinion he predicted that this
specific epigram would have a negative effect on the destiny of Athens. In
other words, it would bring closer the conflict between democrats and
oligarchs, which should be avoided at any cost at least by the Athenians.
21:51 έως 21:55. Ερώτηση Βισάλτη: Είναι πιθανόν αυτό να έφερε κάποιες προστριβές;
21:51 to 21:55. Visaltis question: Is it possible that this resulted in some kind of
friction?
21:56 έως 22:27. Απαντ. Νίκου Α. Πουλιανού:... οι οποίες στοίχισαν υποψιάζομαι πολύ ακόμα και για τις Θερμοπύλες, ακόμα και για τον τριακονταετή πελοποννησιακό πόλεμο μεταξύ των μελών της πελοποννησιακής συμμαχίας και αθηναϊκής, κάτι το οποίο είχε επίδραση στα κατοπινά ιστορικά γεγονότα που έχουν οπωσδήποτε σχέση ακόμη και με τη σημερινή κατάσταση.
21:56 to 22:27. Nickos A. Poulianos answer: which I suspect cost a lot even for Thermopylae, even
for the thirty-year "Peloponnesian" war between the members of the
Peloponnesian alliance and the Athens one, something that had a negative impact
on subsequent historical events that are relevant even to the current situation
too.
--------------------------------------------------------------------------
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
22:33 έως 23:31. Ανακεφαλαιώνοντας την έρευνά μας σχετικά με την περίφημη Μάχη του Μαραθώνα, που 2.500 χρόνια μετά την διεξαγωγή της συνεχίζει να προσελκύει το παγκόσμιο ενδιαφέρον, θέτουμε ορισμένα ερωτήματα - τα οποία υπήρξαν και το βασικό έναυσμα για την πραγματοποίηση της δικής μας μελέτης: Ποίος ήταν ο αντίκτυπος της Μάχης του Μαραθώνα κατά την αρχαιότητα και ποιός σήμερα; Πώς θα μπορούσε η Ανθρωπότητα και μαζί επίσης η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί αυτό το ενδιαφέρον που φτάνει μέχρι τα πέρατα του κόσμου και το βασικότερο, τι πρέπει να γίνει ως προς την κατεύθυνση της αναζήτησης και αποκατάστασης των οστών των Μαραθωνομάχων - για τους οποίους θα ήταν ενδεδειγμένο να στηθεί ένα πιο ολοκληρωμένο μνημείο αφού ούτως ή άλλως η διεθνής επισκεψιμότητα του χώρου είναι δεδομένη;
EPILOGUE
22:33 to 23:31. Recapitulating our research as regards the famous Battle of Marathon,
which after 2,500 years continues to attract global interest, we set some more
questions - which were the main trigger for our study: What was the impact of
the Marathon Battle during antiquity and what is today? How could Humanity, and
at the same time Greece, take advantage of this interest that reaches the ends
of the earth and, most importantly, what deeds must be done in the direction of
searching for restoring the Marathoners bones - for whom it would be
appropriate to be erected a more complete monument since the international
visiting of the site is anyway given?
--------------------------------------------------------------------------------
23:37
έως 24:41. Νίκος Α.
Πουλιανός: Ο
αντίκτυπος της
Μάχης... της
νίκης του
Μαραθώνα στον
αρχαίο κόσμο
ήταν
τρομακτική.
Μέχρι σήμερα
όλοι οι
ανατολικοί
λαοί, Τούρκοι,
Πέρσες, Ινδοί,
την Ελλάδα την
ονομάζουν
Γιουνανιστάν,
δηλαδή η χώρα
των Ιώνων.
Μέχρι σήμερα
ονομάζονται
έτσι οι Έλληνες...
Γιουνάν οι
Έλληνες,
Γιουνανιστάν η
Ελλάδα, γιατί
σε όλους τους
λαούς της
αρχαιότητας
έκανε
τρομακτική
εντύπωση ότι
μια
κουτσουλιά
άνθρωποι
κατάφεραν να
γονατίσουν την
αυτοκρατορία,
κάτι που τους
έδωσε και
θάρρος να
ξεκινήσουν
επαναστάσεις
οι Βαβυλώνιοι,
οι Αιγύπτιοι.
Γι αυτό
άργησαν οι
Πέρσες να
ξανάρθουν το 480 π.
Χ. στην Ελλάδα
με τον Ξέρξη,
διότι
καθυστέρησαν
οι
επαναστάσεις
που τους
κράταγαν...
Αίγυπτο, παντού.
23:37 to 24:41. Nickos A. Poulianos: The impact of the victory at Marathon in the ancient
world was enormous. Until today, all the eastern peoples, Turks, Persians, or
Indians call Greece Yunanistan, that is, the country of the Ionians. Until
today, the Greeks are called Yunan and Yunanistan Greece, because to the entire
ancient world a tremendous impression was made keeping in mind that just a few
people managed to kneel an empire. In its turn courage was given to the
Babylonians, the Egyptians etc to revolt. This is also why the Persians with
Xerxes were returned to Greece not before ten years later in 480 BC...
24:49 έως 26:40. Η Ελλάδα θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον για τη Μάχη. Το παγκόσμιο ενδιαφέρον είναι γνωστό ότι Μαραθώνιοι δρόμοι γίνονται παγκοσμίως παντού, από το Σικάγο μέχρι την Αυστραλία, δηλαδή δεν υπάρχει μέρος που δεν τρέχουν έναν Μαραθώνιο. Αυτό είναι τιμή, είναι τιμή στους ανθρώπους που πολέμησαν εδώ για την ελευθερία όλων μας και την δική τους (των ξένων). Πώς θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί η Ελλάδα; Πρώτα απ όλα να ξεκαθαρίσει τα ιστορικά γεγονότα. Να μην ντρέπεται να πει την αλήθεια, ούτως ώστε έτσι να μας εκτιμήσουν και οι ξένοι περισσότερο ή για παράδειγμα αυτό που έχω γράψει στο διαδίκτυο σε μία ιστοσελίδα ότι έπρεπε εδώ στον κάμπο του Μαραθώνα να υπάρχει μια τιμητική φρουρά από όλους τους λαούς της Γης, γείτονες ή όχι. Τιμητική... τιμητική πάει να πει θα κάθονται εδώ να τιμάνε... και ο καθένας θα λέει ας πούμε, ο Αιθίοπας, ο Κενυάτης, ο Ιρανός θα σου λέει εγώ εδώ... τιμητικά αποτίω (φόρο τιμής), αυτό μας φτάνει. Να αρχίσουν να εκτιμούνε ότι εξαιτίας της χώρας μας υπάρχουν ένα σωρό εξελίξεις. Ό,τι θετικό είναι εξαιτίας της χώρας μας. Αλλά δεν χρειάζεται να τους το λέμε διότι μπορεί να φανεί και λίγο σοβινιστικό. Αρκεί να τους πούμε ότι η Μάχη έγινε εδώ, τιμήστε τους και εσείς τους μαχητές, τους οπλίτες αυτής της φοβερής σύγκρουσης.
24:49 to 26:40. Greece could take advantage of the global interest of the Battle. It is
well known that Marathon games are taking place all over the world, from
Chicago to Australia, meaning that there is no country where the Marathon is
not celebrated. This is an honor to the hoplites that fought here for the
freedom of all of us (not Hellenes included). How could Greece take advantage
of it? First of all clarify the historical facts. Not to be ashamed to tell the
truth, so that foreigners appreciate us more or for example what I have
expressed on an internet page that here in Marathon camp should be set an
honorary guard from all the peoples of the Earth, neighbors or not. Honorary,
means that they would sit here to respect... and everyone let's say Ethiopians,
Kenyans, Iranians etc would pay respect. To begin appreciating that because of
this Hellenic country there are a lot of developments, since whatever positive
is due to this country. But Greeks we do not need to tell them this because it
may seem a bit chauvinistic. Enough is to say that the Battle took place here
and that there is need to honor the fighters, the hoplites of this grate
conflict.
26:55 έως 28:19. Τα οστά των Μαραθωνομάχων, αυτό ήταν και το ανθρωπολογικό μου ενδιαφέρον, ως ανθρωπολόγος αυτά αναζήτησα, και μάλιστα υπάρχει άλλη μια ιστοσελίδα του 2014 που λέει ότι είναι ανάγκη να τους αναζητήσουμε όλοι μαζί, όχι μόνο οι Έλληνες, όλος ο κόσμος μαζί να συστρατευθούμε και να τους αναζητήσουμε και να τους ξαναβάλουμε όπου κι αν υπάρχουν στον κόσμο, να τους ξαναβάλουμε εκεί που ανήκουν, στον τάφο. Ευκαιρία ίσως είναι να πει κανείς ότι στον Τύμβο του Μαραθώνα είχε ανασκάψει ή ανιψιά ή εγγονή, η λαίδη Έλγιν... κάτι το οποίο είναι αδιανόητο, δηλαδή... εντάξει ρε παιδιά είπαμε ξέφραγο αμπέλι αυτό το... και κάτι άλλο που είναι προς τιμήν του, δεν θυμάμαι το όνομα του, ένας Τούρκος τοποτηρητής στην Αττική, ο οποίος επροστάτευσε τον Μαραθώνα και δεν επέτρεψε να γίνουν αρχαιοκαπηλίες. Δηλαδή μας σέβονται περισσότερο οι... να μην πω τώρα. Χαίρομαι που το κάνουνε και θα χαίρομαι πάντα όταν το κάνουνε και στις γαλάζιες ή μπλε ή κόκκινες πατρίδες τους.
26:55 to 28:19. As regards the bones of the Marathon fighters, this was my main
anthropological interest, I searched for them, and in fact there is another
website of 2014 that says that it is necessary to look for them all together,
not just the Greeks, the whole world together to be mobilized and seek for them
and bring them back wherever they are in the world today, to put them back
where they belong, in the Tomb. It may be an opportunity to narrate that in
Marathon, a niece or a granddaughter, the Lady Elgin, had excavated...
something that is unthinkable, that is... okay guys here is a vineyard without
any fence. And something else that is in his honor, I do not remember his name,
a Turkish placeholder of Attica, protected Marathon and did not allow
antiquities to take away. In other words, we are respected more by... not to
mention now the name. Im glad they do and I will always be happy when they do
this in their azure or blue or even red homelands.
--------------------------------------------------------------------------
28:21 έως 28:31. Μετά από αίτηση του Δ-ρα Νίκου Α. Πουλιανού χορήγησης άδειας για την αναζήτηση των οστών των πεσόντων μαχητών των ελληνοπερσικών πολέμων, σε συνάρτηση με τις δυσδιάκριτες πτυχές των αντίστοιχων ένοπλων συγκρούσεων, καθώς και άδεια μελέτης όσων ανθρωπολογικών καταλοίπων έτυχε να έχουν περισωθεί, το ως άνω αίτημα εγκρίθηκε με την ΥΠΠΟΑ / ΥΓ / ΓΔΑΠΚ / ΤΑΜΠ / 456499 / 33783 / 32137 / 12336 / 28-8-2020 απόφαση.
28:21 to 28:31. Permission is given to Dr. Nikos A. Poulianos as concerns the search for
the bones of the fallen fighters of the Helleno-Persian conflicts, in
connection with the indistinguishable aspects of the co-respective wars, along
with the anthropological study of the remains that may have been still
existing. The above permission is granted by the decision 456499/33783/32137/12336
/ 28-8-2020 of the Greek Ministry of Culture.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ --- RETURN TO THE CONTENTS