ΕΝΩΠΙΟΝ
ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΑΓΩΓΗ
Αριστείδη
ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ του
Νικολάου,
συνταξιούχου καθηγητή
πανεπιστημίου,
κατοίκου
Αθηνών οδό
Δαφνομήλη,
αριθμός 5-7 με ΑΦΜ 003628634.
ΚΑΤΑ
Του
Ελληνικού
Δημοσίου που
εκπροσωπείται
νόμιμα από τον
Υπουργό
Οικονομικών
και τον
Υπουργό Πολιτισμού
κι Αθλητισμού.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ
1Ο
ΣΥΝΤΟΜΗ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ του Δ-ρα
Αριστείδη Ν.
ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ
Ομιλεί
και γράφει
άπταιστα 7
γλώσσες, ήτοι
την Ελληνική,
Αγγλική,
Ρώσικη,
Ιταλική,
Γαλλική,
Ισπανική κι Αραβική.
Ο
Αριστείδης
Πουλιανός
γεννήθηκε το
έτος 1924 στον Εύδηλο
της Ικαρίας
από εύπορη
οικογένεια.
Κατά την
διάρκεια της
Γερμανικής
Κατοχής για
δυο χρόνια (1942-1943)
πολέμησε τον
Ναζισμό με την
σημαία του Ε.Λ.Α.Σ.
Στη συνέχεια,
αναγκάστηκε να
καταφύγει όπως
χιλιάδες άλλοι
Έλληνες στην
Παλαιστίνη.
Από το 1945
έως το έτος 1948
σπούδασε
Βιολογία στις
ΗΠΑ σε πανεπιστήμιο
της Ν. Υόρκης. Προς
το τέλος του 1948 επανήλθε
στην Ελλάδα
και πολέμησε
στις τάξεις του
Δ.Ε.Σ. και μετά
την ήττα του
στρατού
τούτου, μέσω Αλβανίας
το έτος 1949
κατέφυγε ως
πολιτικός
πρόσφυγας στην
τ. Σοβιετική
Ένωση. Στη
Μόσχα σπούδασε
Παλαιοανθρωπολογία
και
Σπηλαιολογία κι
υπερασπίστηκε
τη διδακτορική
του διατριβή με το
συγγραφικό έργο: «H
Προέλευση των
Ελλήνων», με το οποίο
επιστημονικά
αποδεικνύεται
ότι «ανθρωπολογικά»
οι σημερινοί
Έλληνες είναι
απόγονοι των
αρχαίων.
Διετέλεσε
μέλος της
Ακαδημίας Επιστημών του
πανεπιστημίου
της Μόσχας και
το έτος 1965
επανήλθε στην
Ελλάδα.
Στο
πανεπιστήμιο
της Μόσχας εργάστηκε ως
καθηγητής στο
τμήμα Ανθρωπολογίας
–
Σπηλαιολογίας.
Από του έτους 1960
μέχρι του
έτους 1965
διετέλεσε
επίσης
Διευθυντής
Αρχαιολογικών
και
Ανθρωπολογικών
ερευνητικών αποστολών στη
Ρωσία,
Βουλγαρία,
Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία,
Γεωργία,
Καύκασο,
Καζακστάν,
Τουρκμενιστάν
κι
Ουζμπεκιστάν,
ενώ ως
εκπρόσωπος της
Σοβιετικής
Ένωσης,
υπέγραψε στα
Ηνωμένα Έθνη
την διακήρυξη «Περί
Ανθρωπίνων
Φυλών».
Το έτος 1963
ο τότε
Πρωθυπουργός
της Ελλάδος
Κωνσταντίνος
Καραμανλής,
μέσω της Ελληνικής
Πρεσβείας της
Μόσχας, κάλεσε
τον Αριστείδη
Πουλιανό να
επανεγκατασταθεί
στην Ελλάδα και
να προσφέρει
τις
επιστημονικές
του γνώσεις
στην Ελληνική
Πολιτεία (Σημ. ιστοσελίδας: πρβλ. επίσης βιβλίο "Ανατροπές", σελ. 313).
Αφού
τελείωσε στη Σοβιετική
Ένωση τις εκκρεμότητές
του, το έτος 1965 η
Ελληνική
Πρεσβεία στην
Μόσχα με σύντομη
διαδικασία και
αφού του
απενεμήθη η
Ελληνική Ιθαγένεια
και η Ελληνική
Υπηκοότητα
στον ίδιο και την
οικογένεια
του, ιδιότητες
οι οποίες τους
είχαν
αφαιρεθεί από
την Ελληνική
Πολιτεία λόγω της
ιδεολογικής
των δράσης,
επανεγκαταστάθηκε
στην Αθήνα
όπου ασχολήθηκε με
ανθρωπολογικές,
παλαιοανθρωπολογικές
και
σπηλαιολογικές
μελέτες (Σημ. ιστοσελίδας: πρβλ. επίσης σχετική βιντεοταινία του 1966/8).
Την άνοιξη του 1967
συλλαμβάνεται
από το τότε
στρατιωτικό καθεστώς,
φυλακίζεται
και εξορίζεται.
Ανθρωπολόγοι
από ΗΠΑ, Γαλλία
και Γερμανία
ζητούν από τους
χουντικούς την
απελευθέρωση
του, όπως κι
έγινε μετά από 8
μήνες.
Αποκλείστηκε
όμως από κάθε
κρατική θέση
μέχρι το έτος 1974.
Το φθινόπωρο
του 1968 εκλέγεται
αντιπρόεδρος του
8ου
Παγκοσμίου
Συνεδρίου
Ανθρωπολογίας
στο Τόκιο της
Ιαπωνίας (Σημ. ιστοσελίδας: πρβλ. επίσης σελ. 375, από το βιβλίο "Ανατροπές") και
το έτος 1971 ιδρύει
το
επιστημονικό και
μη
κερδοσκοπικό
Σωματείο
«ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ
ΕΤΑΙΡΙΑ
ΕΛΛΑΔΟΣ» με
έδρα την Αθήνα,
το επταμελές
συμβούλιο του
οποίου μέχρι
σήμερα
συγκροτείται
από επιστήμονες,
όπως
επιστήμονες
είναι το 80% των
μελών του.
Το 1977
ιδρύει την Υπηρεσία
Παλαιοανθρωπολογίας
– Σπηλαιολογίας
του Υπουργείου
Πολιτισμού.
Το 1979
εκλέγεται στην
Τσεχία
Πρόεδρος του
επόμενου 3ου
Πανευρωπαϊκού
Συνεδρίου
Ανθρωπολογίας (Σημ. ιστοσελίδας: πρβλ. επίσης σελ. 469, από το βιβλίο "Ανατροπές"),
το οποίο το 1982
πραγματοποίησε
τις εργασίες
του στο
Σπήλαιο Πετραλώνων,
υπό την αιγίδα
του τότε
Προέδρου της
Ελληνικής
Δημοκρατίας
Κωνσταντίνου
Καραμανλή, ο
οποίος μετέβη
και προσωπικά
στο σπήλαιο Πετραλώνων. Στο σπήλαιο
μετέβη επίσης
ο τότε
Πρόεδρος της
Γαλλίας Ζισκάρ
Ντ' Εστέν.
Αμφότεροι οι Πρόεδροι κατέγραψαν
τις εντυπώσεις
των στο βιβλίο
επισκεπτών που
τηρείτο τότε προ
της εισόδου
στο Μουσείο.
Μετά τη
μεταπολίτευση
του έτους 1974 η
Ελληνική Πολιτεία
εγκαθιστά τον
Αριστείδη
Πουλιανό
αποφασιστικά
και οριστικά
στο Σπήλαιο
Πετραλώνων και
με δική του
εποπτεία και
δικές του
προσπάθειες
και δικούς του
οραματισμούς
αρχίζουν ανασκαφές
στο χώρο του
Σπηλαίου και η
ανέγερση
κτιριακών
εγκαταστάσεων.
Από του
έτους 1981 το
Σπήλαιο
καθίσταται
επισκέψιμο και
στις 8.4.1981
υπογράφεται
μεταξύ του Ε.Ο.Τ. και της
Ανθρωπολογικής
Εταιρίας
Ελλάδος
σύμβαση
χρησιδανείου.
Εντωμεταξύ
εκλέγεται μέλος
του
Διοικητικού
Συμβουλίου της
ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ
ΕΝΩΣΗΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ
και της
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ
ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΩΝ
ΚΑΙ
ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΩΝ
ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ,
όπου τακτικά
προέδρευε ανά
δύο ή τέσσερα
χρόνια στ’ αντίστοιχα
πραγματοποιούμενα
συνέδρια των
δυο αυτών
ενώσεων.
Σήμερα
είναι ηλικίας 95
ετών κι είναι καθηγητής
πανεπιστημίου.
Διαμένει στην
Αθήνα με την σύζυγο
του Δάφνη,
συνταξιούχο
ιατρό -
γυναικολόγο, τον
υιό του
Νικόλαο, καθηγητή
Ανθρωπολογίας,
μόνιμο
υπάλληλο του
Υπουργείου
Πολιτισμού και
τα δυο εγγόνια, που
είναι τέκνα του
Νικολάου
Πουλιανού και
της συζύγου
του Ανατολής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2Ο
Η
ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ Η
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ
ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ ΣΤΟ
ΣΠΗΛΑΙΟ
ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ
Το Σπήλαιο Πετραλώνων, ως προς την παρουσίασή του (και προφανώς όχι τη φυσική του κατασκευή), είναι αποκλειστικά έργο του Αριστείδη Πουλιανού (Σημ. ιστοσελίδας: πρβλ. επίσης σχετική βιντεοταινία του 1977). Επόπτευε προσωπικά και κατεύθυνε το έργο των ανασκαφών, αφού προηγουμένως παρουσίασε όλους τους πιθανούς φυσικούς θαλάμους του Σπηλαίου και τους σχεδίασε αποτυπώνοντάς τους σε χάρτη. Αυτή η σκιαγράφηση αναπαραστάθηκε επίσης στον εξωτερικό τοίχο του κτιρίου του Μουσείου, ώστε να γίνεται άμεσα αντιληπτή από κάθε επισκέπτη (Σημ. ιστοσελίδας: πρβλ. επίσης χάρτη στο οπισθόφυλλο του βιβλίου "ο Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων" - 1982, 3, 4 κ.ο.κ., τον οποίο αφειδώς χρησιμοποιούν οι καταληψίες - ληστές που έχουν σήμερα εγκατασταθεί με έξωθεν τηλεκατευθυνόμενες οδηγίες κι παχυλές επιδοτήσεις στο σπήλαιο Πετραλώνων, τή ανοχή δυστυχώς του κατά τα άλλα "ελληνικού" Υπουργείου Πολιτισμού).
Ο
Αριστείδης
Πουλιανός ως
επιστήμονας κι
ως άνθρωπος
του πνεύματος
είχε
οραματιστεί
σχέδια σχετικά
με το σπήλαιο,
το οποίο είχε
σκοπό να το
καταστήσει το
σπουδαιότερο
σπήλαιο σ’ όλη
την Ευρώπη κι
ακόμη σ’ όλο το
γνωστό κόσμο.
Το ανέδειξε στα
πέρατα του
κόσμου. Θα μπορούσε
να καταστεί
ένας σπουδαίος
οικονομικός
παράγων για
την Ελλάδα και
ένα σοβαρό έργο
για την
ανάπτυξη της
Εθνικής Οικονομίας
και του Ελληνικού
Αρχαιολογικού
Πολιτισμού,
εάν το 2011 δεν
είχε βίαια κι
αναίτια
απομακρυνθεί από
το χώρο.
Συγκεκριμένα:
α) Θα
συνέχιζε το
ανασκαφικό
έργο, ώστε να
αποκαλυφθούν
όλοι οι μέχρι
σήμερα
άγνωστοι
φυσικοί
θάλαμοι του
σπηλαίου, να
καταστούν επισκέψιμοι
και να γίνει το
μεγαλύτερο και
το πρώτο σε
φυσικό κάλλος
σπήλαιο όλης
της Ευρώπης
και του
γνωστού
κόσμου.
β) Με δικές
του
παραινέσεις
και δικές του
οδηγίες ανεγέρθηκαν
στο χώρο του
Σπηλαίου το
κτίριο του Μουσείου,
το οποίο
περιλαμβάνει
αίθουσα όπου
εκτίθενται
αρχαιολογικά
ευρήματα, βιβλιοθήκη,
αίθουσα
συνεδριάσεων,
εργαστήριο επεξεργασίας
των
αρχαιολογικών
ευρημάτων,
γραφείο και
μικρό
διαμέρισμα.
Ανεγέρθηκαν
επίσης κτίρια κυλικείου,
έκδοσης
εισιτηρίων,
δημόσιων
τουαλετών κι άλλα τρία
κτίρια εμβαδού
250 τ. μ. το κάθε ένα,
τα οποία από
του έτους 1983
μέχρι σήμερα με
αποκλειστική
ευθύνη του
Ελληνικού
Δημοσίου και του
Ε.Ο.Τ. παρέμειναν
ημιτελή όπως
θα παραθέσω παρακάτω.
Αυτά τα τρία
κτίρια
ανεγέρθηκαν
και θα αποπερατούντο
για τους εξής
εφικτούς
προγραμματισμούς:
Σε κανένα
Ελληνικό
Πανεπιστήμιο
δεν υπάρχει
έδρα της
Επιστήμης της
Ανθρωπολογίας /
Παλαιοανθρωπολογίας
/
Σπηλαιολογίας.
Όποιος Έλληνας
επιθυμεί να
φοιτήσει σ’
αυτές τις
επιστήμες,
πρέπει να
προσφύγει σε
πανεπιστήμιο της αλλοδαπής.
Από τα τρία πιο
πάνω ημιτελή
κτίρια το ένα
θα γινόταν ξενώνας,
το άλλο εργαστήρια
και το τρίτο
αίθουσα
διδασκαλίας
των προαναφερμένων
τριών
επιστημών
Ο
Αριστείδης
Πουλιανός είχε
τη δυνατότητα,
λόγω των
διεθνών σχέσεών
του, αλλά κι ως
διοικητικό
μέλος τόσο της
Ευρωπαϊκής,
όσο και της
Διεθνούς
Ένωσης
Ανθρωπολόγων,
όπως και στα
συνέδρια που
γίνονταν κάθε δύο
ή τέσσερα χρόνια
και σε
διαφορετική
πόλη άλλου κράτους
να επηρεάσει
τους
συναδέλφους
τού κάθε μέλους
κράτους, καθώς
και να στέλνει
κάθε χρόνο με
υποτροφία του
ιδίου του κράτους
φοιτητές για
ανθρωπολογικές
γενικά σπουδές.
Ο Αριστείδης
Πουλιανός έγινε
μόνιμος
κάτοικος της
κοινότητας
Πετραλώνων,
όπου απόκτησε
και την
ιδιότητα του
κοινοτικού πολίτου
με όλα τα εκ του
νόμου
δικαιώματά
του, ασκεί δε
παράλληλα εκεί
και τα
εκλογικά του καθήκοντα (Σημ. ιστοσελίδας: προέβη εξάλλου στην αγορά 4 αγροτεμαχίων, προκειμένου ποτέ κανείς να μπορεί να πει ψευδώς ότι εγκατέλειψε την περιοχή στους επίδοξους σφετεριστές της πνευματικής και υλική του ιδιοκτησίας).
Υπενθυμίζεται ότι από του
έτους 1965
εγκαταστάθηκε
στο χώρο του
Σπηλαίου. Την άνοιξη
του 1967 συνελήφθη
από το γνωστό
χουντικό
καθεστώς,
φυλακίστηκε, εξορίστηκε
και τελικά απομακρύνθηκε
(για πρώτη φορά) από το χώρο του
σπηλαίου.
Για όλες
τις υπηρεσίες
του δεν έλαβε
καμία αμοιβή,
δαπάνησε δικά
του χρήματα,
καθώς και των
μελών της
οικογενείας
του για την
ανέγερση στο
χώρο του
Σπηλαίου των
ανεγερθέντων
κτιριακών
εγκαταστάσεων.
Ήταν συνεχώς
και κάθε ημέρα
παρών στο χώρο
του Σπηλαίου. Ο
ίδιος
υποδεχόταν τα
γκρουπ των
επισκεπτών και
με
τοποθετημένη
μεγαφωνική
εγκατάσταση σε
ελεύθερο προ
της εισόδου
του Σπηλαίου
χώρο,
ενημέρωνε και
κατατόπιζε του
επισκέπτες σε
επτά γλώσσες (Ελληνική,
Αγγλική,
Ρώσικη ,
Ιταλική,
Γαλλική, Ισπανική
κι Αραβική) για
την ιστορία
του Σπηλαίου,
τη μελλοντική
του εξέλιξη κ.ά.
Σε πέτρινη
επικλινή εδαφική
επιφάνεια, είχε
διαμορφώσει
υπαίθριο
θέατρο, όπου κατά
τους θερινούς
μήνες, οργάνωνε
θεατρικές
παραστάσεις με
δημοφιλείς
θιάσους που
μετακαλούσε από
την Αθήνα.
Επίσης στο
κτίριο του
Μουσείου,
υπήρχε μεγάλη
αίθουσα
συνεδριάσεων,
όπου τακτικά γίνονταν
οργανωμένες
επιστημονικές
εκδηλώσεις. Γενικά
το Σπήλαιο
Πετραλώνων με
την καθημερινή
φυσική παρουσία
του Αριστείδη
Πουλιανού
λειτουργούσε οικονομικά,
πολιτιστικά,
οργανωτικά με
ευρωπαϊκή και
διεθνή
προβολή,
συμβάλλοντας
στην ανάπτυξη της
τοπικής και
εθνικής
οικονομίας και
με άριστο εργατικό
προσωπικό.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ
3Ο
ΝΟΜΙΚΟ
ΚΑΘΕΣΤΩΣ
ΣΠΗΛΑΙΟΥ
ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ
ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
1. Με την υπ
αριθμόν 3733065/18.3.1977
κοινή απόφαση
του Υπουργείου
Προεδρίας της
Κυβέρνησης και
Οικονομικών,
που
δημοσιεύθηκε
στο υπ’ αριθμόν
98Δ/2.4.1977 φύλλο της
Εφημερίδας της
κυβερνήσεως
εδαφική
θαμνώδης
έκταση,
εμβαδού 184270 τ. μ.
ιδιοκτησίας
κοινότητας
Πετραλώνων και
εντός της
οποίας υπάρχει
και το σπήλαιο
Πετραλώνων
μεταβιβάζεται
με τη
διαδικασία της
αναγκαστικής
απαλλοτριώσεως,
κατά πλήρη
κυριότητα νομή
και κατοχή
στον Ελληνικό Οργανισμό
Τουρισμού (ΕΟΤ).
2. Στις 8.4.1981
αφού προηγουμένως
εκδόθηκαν και
δημοσιεύθηκαν
οι εκ του νόμου
επιβαλλόμενες
υπηρεσιακές
αποφάσεις, μεταξύ
του Ε.Ο.Τ. και του
Επιστημονικού
και μη Κερδοσκοπικού
Σωματείου
«ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ
ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ», που στην
ως άνω εδαφική
έκταση από του έτους
1974 δια του προέδρου
της εκτελούσε
ανασκαφές, υπεγράφη
σύμβαση
χρησιδανείου,
δια της οποίας
ο Ε.Ο.Τ. παραχωρεί στο
Σωματείο τη χρήση
τής ως άνω
εδαφικής
έκτασης,
εντός της
οποίας βρίσκεται
το σπήλαιο
και οι
κτιριακές
εγκαταστάσεις
που είχαν
ανεγερθεί μ’ επιμέλεια
και φροντίδα
του προέδρου
του Σωματείου
Αριστείδη
Πουλιανού, με
υποχρέωση
τούτου (του
Σωματείου), να
φυλάσσει,
συντηρεί και
να
διαχειρίζεται
την όλη εδαφική
έκταση και τις
κτιριακές
εγκαταστάσεις.
3. Με την υπ
αριθμόν Φ16/5680/31.1.1983 απόφαση του
Υπουργού Πολιτισμού
(ΦΕΚ 290/30.5.1983) η ως άνω
εδαφική
περιοχή των 184.270 τ. μ.
που βρίσκεται
το Σπήλαιο και
μια επιφάνεια
εδάφους σε
ακτίνα 500 μέτρων
πέριξ της
εισόδου του
Σπηλαίου κηρύχθηκε
αρχαιολογικός (Σημ: με αυτή την υπουργική απόφαση δρομολογήθηκε όχι η προστασία του παλαιοανθρωπολογικού χώρου του Σπηλαίου Πετραλώνων όπως θ' αναμενόταν, αλλά η αποβολή του Άρη Πουλιανού - προς δόξα των απανταχού ενεδρευόντων ανθελλήνων).
4. Με την υπ’
αριθμόν
ΥΠ.ΠΟ/ΑΡΧ/ΑΙ845/15813/948/2.4.1998
κοινή απόφαση
του Υπουργού
Ανάπτυξης και
Πολιτισμού
(ΦΕΚ 356/9.4.1998), η χρήση
της ως άνω
εδαφικής
έκτασης
εμβαδού 184270 τ. μ.
όπου βρίσκεται
το σπήλαιο
μαζί με τις
κτιριακές εγκαταστάσεις
παραχωρήθηκε
στο Υπουργείο
Πολιτισμού το
οποίο
υπεισέρχεται
στην θέση του Ε.Ο.Τ., έναντι της
Α.Ε.Ε.
5. Στις 23
Αυγούστου 1998
δημοσιεύεται
και τέθηκε σε
ισχύ ο υπ’
αριθμό 2636/1998 νόμος
δια του οποίου
σε εφαρμογή
των σχετικών διατάξεων
συνεστήθη
Ανώνυμη
Εταιρία με την
επωνυμία
«ΑΝΩΝΥΜΗ
ΕΤΑΙΡΙΑ
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
ΤΟΥ ΕΟΤ», η οποία
λειτουργεί
χάριν του
Δημόσιου
συμφέροντος με
τους κανόνες
όμως της
ιδιωτικής
οικονομίας κι
η οποία
εταιρία έχει
εκ του νόμου τη
διοίκηση, τη
διαχείριση και
την οικονομική
εκμετάλλευση
όλων των
επιχειρηματικών
μονάδων του Ε.Ο.Τ. μεταξύ των
οποίων και το
Σπήλαιο
Πετραλώνων.
Η εταιρία αυτή
με το άρθρο 9 του
νόμου 2837/2000 μετονομάστηκε
σε «ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ
ΑΚΙΝΗΤΑ Α.Ε.»
και με το
άρθρο 2 το Νόμου
3270/2004 μετονομάστηκε
σε «ΕΤΑΙΡΙΑ
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ
ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Α.Ε.», η
οποία με
μεταγενέστερο
νόμο
μετονομάστηκε
σε «ΕΤΑΙΡΙΑ
ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΤΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε.»
(ΕΤΑΔ Α.Ε.).
6. Με το
άρθρο 35 του
Νόμου 4049/2012 η ως
άνω εδαφική
έκταση των 184270 τ. μ.
όπου βρίσκεται
το Σπήλαιο
Πετραλώνων
μαζί με τις
κτιριακές
εγκαταστάσεις
μεταβιβάστηκε
κατά πλήρη κυριότητα,
νομή και
κατοχή στο
Ελληνικό
Δημόσιο, καθώς
κι η
οικονομική
αυτού
εκμετάλλευση θεωρείται
πλέον
και αυτοδικαίως
καθολικός
διάδοχος του Ε.Ο.Τ. και της
ΕΤΑΔ Α.Ε.,
δεδομένου ότι
προηγουμένως
στις 4.4.2011 η
Ανθρωπολογική
Εταιρία
Ελλάδος με την
υπ’ αριθμόν 88/2011 απόφαση της
Ολομέλειας του
Συμβουλίου της
Επικρατείας
που ελήφθη
κατά
πλειοψηφία αποβλήθηκε
από τον χώρο
του Σπηλαίου
των Πετραλώνων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ
4Ο
Η
ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ
ΚΙ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ
ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ
ΣΥΝΘΗΚΩΝ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ
ΚΑΙ ΟΙ
ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ
ΚΑΙ
ΑΝΤΙΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ
ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ
ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΤΗΣ
ΔΗΜΟΣΙΑΣ
ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ
ΟΙ ΔΙ’ ΑΥΤΩΝ
ΑΝΕΛΕΗΤΕΣ
ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΗΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗΣ
ΕΤΑΙΡΙΑΣ
ΕΛΛΑΔΟΣ, ΤΟΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ
ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ ΤΟΥ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ
ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ ΤΟΥ
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ, ΑΠΟ
ΤΟ ΕΤΟΣ 1983 ΜΕΧΡΙ
ΣΗΜΕΡΑ. (ΣΕ
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ
ΚΑΤΑΧΩΡΕΙΤΑΙ Η
ΔΑΠΑΝΗ ΣΤΗΝ
ΟΠΟΙΑ
ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΕ
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ Ο
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΟΥΛΙΑΝΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ
ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΚΑΘΕ
ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ
ΧΩΡΙΣΤΑ: έξοδα
κι αμοιβές
πληρεξουσίων
δικηγόρων,
αμοιβές κι έξοδα
δικαστικών
επιμελητών,
γραμμάτια και
παράβολα, τέλη
κι εισφορές
υπέρ τρίτων
κλπ).
Όπως
είναι γνωστό
τον Σεπτέμβριο
μήνα του έτους 1974
συγκροτήθηκε
το νέο
ελληνικό
πολιτικό κόμμα
με τον τίτλο
«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΚΙΝΗΜΑ» (ΠΑΣΟΚ),
το οποίο
μεταξύ άλλων
εξαγγελιών που
δεν εφάρμοσε
ποτέ ήταν ότι
όταν το ΠΑΣΟΚ
έλθει στην
διακυβέρνηση
της χώρας, θα
διώξει από την
Ελλάδα όλες
τις βάσεις του
θανάτου, η
Ελλάδα θα
φύγει από την
Ευρωπαϊκή
Ένωση γιατί
ΕΟΚ και ΝΑΤΟ
είναι το ίδιο
συνδικάτο, ότι
η Ελλάδα
ανήκει στους
Έλληνες, ότι θα
καθιερώσει ως
πάγιο εκλογικό
σύστημα την Απλή
Αναλογική, το
οποίο σύστημα
θα το
κατοχυρώσει
Συνταγματικά,
ότι το ΠΑΣΟΚ θα
είναι
Κυβέρνηση κι ο
λαός στην
Εξουσία. Έτσι
προχώρησε στη
δημιουργία των
γνωστών
τοπικών
κλαδικών
κομματικών
οργανώσεων, οι
οποίες
ασκούσαν την
τοπική
κυβερνητική
εξουσία.
Το ΠΑΣΟΚ
κέρδισε τις
Βουλευτικές
εκλογές τον
Νοέμβριο του
έτους 1981 και από
1/1/1982 ανέλαβε τη
διακυβέρνηση
της Ελλάδας. Έκτοτε
(κάτι που
πάντως
συνεχίζεται μέχρι
και σήμερα)
άρχισε ένας
χωρίς προηγούμενο
διωγμός της
Ανθρωπολογικής
Εταιρίας
Ελλάδος, του
Προέδρου της
Αριστείδη
Πουλιανού, του
υιού του
Νικολάου
Πουλιανού και
άλλων συγγενικών
του προσώπων.
Στις 26/8/1983 ο
Γενικός
Γραμματέας του Ε.Ο.Τ. Νίκος
ΣΚΟΥΛΑΣ, υποβάλλει
στην
Εισαγγελία
Αθηνών μηνυτήρια
αναφορά,
εναντίον του
Αριστείδη
Πουλιανού και του Παναγιώτη Λαμπρία για
τα ποινικά
αδικήματα σε
βαθμό
κακουργήματος,
της
πλαστογραφίας
μετά χρήσεως
επί σκοπώ
οφέλους κατ’
εξακολούθηση,
της
υπεξαίρεσης
ιδιαίτερα
μεγάλης αξίας,
κατάχρησης
εμπιστοσύνης
σε βάρος του
δημοσίου, της
απάτης σε
συνδυασμό με
τον Νόμο 1608/1950 και
της ηθικής
αυτουργίας σε
απιστία στην
υπηρεσία,
αδικήματα τα
οποία είχαν
σχέση με την
παρουσία της
Α.Ε.Ε. στο
Σπήλαιο
Πετραλώνων,
ενώ
προηγουμένως
από τις 30/11/1982 μέχρι
την 11/1/1983 με την υπ’
αριθμόν 2170/18.11.1982
διαταγή του
Υφυπουργού
Οικονομικών
διενεργείται
από την 6η
Επιθεώρηση Δ. Δ.
Θεσσαλονίκης
(οδός
Δωδεκανήσου αριθμός
7), οικονομικός
και
διαχειριστικός
έλεγχος της
Ανθρωπολογικής
Εταιρίας
Ελλάδος από
την σύστασή
της (1971) μέχρι την 7
Ιανουαρίου 1983, ο
οποίος
διαχειριστικός
έλεγχος κατέληξε
στο υπ’ αριθμόν
πρωτ. 282/11.1.1983 έγγραφό της. Το
πόρισμα αυτού
του
οικονομικού ελέγχου,
η 6η
Επιθεώρηση το
υποβάλλει στο
Γενικό
Λογιστήριο του
Κράτους και
στην
Επιθεώρηση Δ. Δ.
και Ν.Π.Δ.Δ. στην
οδό Κολωνού
αριθμός 2 (Αθήνα).
Από τον
οικονομικό και
διαχειριστικό
έλεγχο αποδεικνύεται
πλήρως ότι ούτε ο Άρης Πουλιανός, ούτε κανένα μέλος της
οικογένειάς του
όχι μόνο δεν
διέπραξαν κανένα ποινικό
αδίκημα, αλλά
δαπανήσανε κι
εξ ιδίων περί
τα 20.000.000 δραχμές
για τις
ανασκαφές και
για την
ανέγερση των
πέντε
κτισμάτων στον
χώρο του
Σπηλαίου Πετραλώνων.
Επί της
προαναφερόμενης
μηνυτήριας
αναφοράς
αρχικά
εκδίδεται το
υπ’ αριθμόν 5279/1985 Βούλευμα
του Συμβουλίου
Πλημμελειοδικών
Αθηνών, το
οποίο
αποφάνθηκε ότι
δεν πρέπει να ασκηθεί
καμμία
κατηγορία (Δαπάνη 3000 ευρώ).
Ο Ε.Ο.Τ. ασκεί
ΕΦΕΣΗ κατά του
Βουλεύματος
αυτού και το
Συμβούλιο
Εφετών εκδίδει
το υπ’ αριθμόν 1534/1986 Βούλευμα, δια
του οποίου
τελεσίδικα
επικυρώνεται
το προηγούμενο
πρωτόδικο
Βούλευμα (Δαπάνη 4.000 ευρώ).
Ο Ε.Ο.Τ. ασκεί ΑΝΑΙΡΕΣΗ
κατά του τελευταίου
Βουλεύματος, η
οποία ΑΝΑΙΡΕΣΗ
απορρίπτεται
με την υπ’
αριθμό 289/1987 απόφαση του
Αρείου Πάγου (Δαπάνη 5000
ευρώ).
1) Αρχές
Μαρτίου 1983 η
τοπική κλαδική
κομματική
οργάνωση του
ΠΑΣΟΚ που
αποτελείτο από
15 περίπου νέους
κατοίκους της
Κοινότητας Πετραλώνων,
μεταξύ των
οποίων κι ο
Πρόεδρός της, σ’
εφαρμογή του
προεκλογικού
συνθήματος «ότι
το ΠΑΣΟΚ θα
είναι
Κυβέρνηση κι ο
λαός στην
Εξουσία»
ΠΑΡΑΝΟΜΑ
προβαίνουν σε
δυναμική
κατάληψη του
χώρου του
Σπηλαίου και
των κτιριακών
εγκαταστάσεων,
το οποίο
λειτουργούσε
κανονικά με 13
εργαζόμενους
της
Ανθρωπολογικής
Εταιρίας
Ελλάδος και
προκαλούνται
επεισόδια. Η
τοπική
αστυνομική
δύναμη απλώς
παρακολουθεί
τα γεγονότα και
δεν
επεμβαίνει.
2) Στις 18.5.1983,
ο Ε.Ο.Τ. με την
πίεση τοπικών
κομματικών του
ΠΑΣΟΚ παραγόντων,
με την υπ’
αριθμόν 514573
απόφασή του
κατήγγειλε
ΠΑΡΑΝΟΜΑ
εγγράφως την
από 8.4.1981 σύμβαση
χρησιδανείου την
οποία είχε συνάψει
με την Α.Ε.Ε., ενώ όλα
τα μέλη της
τοπικής
κλαδικής
οργάνωσης του
ΠΑΣΟΚ που
ενήργησαν την
ως άνω
κατάληψη του
Σπηλαίου,
γίνονται
αμέσως
υπάλληλοι του
Ε.Ο.Τ.
Η
Ανθρωπολογική
Εταιρία
Ελλάδος δια
του Προέδρου
της προσφεύγει
στην
Δικαιοσύνη κι
αρχικά εκδίδεται
η υπ’ αριθμόν 3183/1984
Απόφαση του
Συμβουλίου της
Επικρατείας,
δια της οποίας
κρίθηκε ότι η
από 8/4/1981 σύμβαση
μεταξύ του ΕΟΤ
και της Α.Ε.Ε. την
οποία και
κατήγγειλε
κατά τα ανωτέρω
ο Ε.Ο.Τ. είναι
σύμβαση
χρησιδανείου
παράγει ιδιωτικού
δικαίου
διαφορές και
όχι δημόσιου
δικαίου και
συνεπώς
αρμόδια
Δικαστήρια για
να κρίνουν την
εγκυρότητα της
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ
είναι τα
πολιτικά
Δικαστήρια (Δαπάνη 3000
ευρώ).
Στη
συνέχεια
επισπεύσει της
Ανθρωπολογικής
Εταιρίας
Ελλάδος
εκδίδονται
κατά σειρά η υπ’
αριθμόν 7371/1989 απόφαση του
Πολυμελούς
Πρωτοδικείου
Αθηνών (Δαπάνη
3.000 ευρώ), η υπ’
αριθμόν 8980/1990
απόφαση του
Εφετείου
Αθηνών (Δαπάνη
3000 ευρώ), η υπ’
αριθμόν 1670/1991
απόφαση του
Αρείου Πάγου (Δαπάνη 4000
ευρώ), η υπ’
αριθμόν 469/1994
απόφαση του
Εφετείου
Πειραιώς (Δαπάνη 4000 ευρώ) και η υπ’
αριθμόν 1632/1995 απόφαση
του Αρείου
Πάγου (Δαπάνη
5.000 ευρώ) δια των
οποίων
αποφάσεων κρίθηκε
αμετάκλητα ότι
η
προαναφερόμενη
από τον Ε.Ο.Τ. καταγγελία της
ως άνω
σύμβασης
χρησιδανείου
είναι
καταχρηστική και
κατά νομική
συνέπεια
ΑΚΥΡΗ.
Όμως ο Ε.Ο.Τ. ΠΑΡΑΝΟΜΑ
αρνήθηκε να
παραδώσει τη
χρήση του
Σπηλαίου στην
Α.Ε.Ε., η οποία
προσφεύγει εκ
νέου στη Δικαιοσύνη
και εκδίδεται
η υπ’ αριθμόν 8507/1996
απόφαση του
Πρωτοδικείου
Αθηνών (Δαπάνη
3000 ευρώ), η οποία
καθίσταται
τελεσίδικη και
αμετάκλητη με
την υπ’ αριθμόν 3798/1997
απόφαση του
Εφετείου
Αθηνών (Δαπάνη
4.000 ευρώ), με την
οποία
διατάσσεται ο Ε.Ο.Τ. να παραδώσει
τη χρήση του
Σπηλαίου στην
Α.Ε.Ε., ο οποίος
όμως Ε.Ο.Τ.
ΠΑΡΑΝΟΜΑ
αρνείται να
συμμορφωθεί με
την ως άνω
δικαστική
απόφαση, οπότε
η Α.Ε.Ε. με
αναγκαστική
εκτέλεση της
ως άνω
δικαστικής αποφάσεως
στις 27 Ιουνίου
του 1997 με την υπ
αριθμόν 470/18.5.1997
έκθεση
αποβολής και
εγκατάστασης
του δικαστικού
επιμελητού
Πρωτοδικείου
Θεσσαλονίκης
Δημητρίου
Μιλάνου
επανεγκαθίσταται
στο Σπήλαιο (Δαπάνη 3000
ευρώ).
Η Α.Ε.Ε.
σύμφωνα με
τους όρους της
από 8.4.1981 σύμβασης
προσλαμβάνει
νέο
εργατοϋπαλληλικό
προσωπικό και
οι μέχρι τότε
από τον Ε.Ο.Τ.
προσληφθέντες
και όλοι
καταληψίες του
χώρου από το
έτος 1983,
εργαζόμενοι στο
Σπήλαιο
απομακρύνονται
από τον χώρο
και μετατρέπονται
σε αργόσχολους
υπαλλήλους αρχικά
του Ε.Ο.Τ. και
λίγο μετέπειτα
του ΥΠ.ΠΟ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5Ο
ΑΠΗΝΟΥΣ
ΔΙΩΓΜΟΥ
Μετά την εγκατάσταση της Α.Ε.Ε. στο χώρο του Σπηλαίου (18.5.1997) το Ελληνικό Δημόσιο κυρίως το Υπουργείο Πολιτισμού με παράνομες αποφάσεις του Υπουργού Πολιτισμού και των διαφόρων δημόσιων υπηρεσιών του αρχίζει, ένας νέος χωρίς προηγούμενο διωγμός της Α.Ε.Ε., του Προέδρου της Αριστείδη Πουλιανού, του υιού του Νικολάου Πουλιανού και της συζύγου του Δάφνης Πουλιανού, με αποκλειστικό σκοπό να απομακρυνθούν όλοι από τον χώρο του Σπηλαίου Πετραλώνων, όπως θα εκθέσω παρακάτω:
Με αδικοπρακτικές συμπεριφορές του ιδίου του Υπουργού Πολιτισμού και των Δημόσιων υπαλλήλων του Υπουργείου με το πρόσχημα ότι ασκούν τα δημόσια καθήκοντα τους, παίρνουν υπηρεσιακές αποφάσεις από βαρεία αμέλεια μέχρι τα όρια του ενδεχόμενου δόλου, και προκαλούν σε μένα περιουσιακή ζημία, θίγουν την τιμή και την υπόληψη μου, προσβάλλουν την προσωπικότητα μου, όπως αναλυτικά παρακάτω θα εκθέσω.
Μετά την ως άνω εξέλιξη της υποθέσεως ο τότε Υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος με την κομματική πίεση των τοπικών κομματικών οργάνων: Νομάρχη Χαλκιδικής, Δήμαρχο Ν. Τρίγλιας, Προϊστάμενο Εφορείας παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας Βόρειας Ελλάδος, Γραμματέα τοπικής νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ Ν. Χαλκιδικής, προέδρου κοινότητας Πετραλώνων κλπ, αρχίζει να μετέρχεται νέα ΠΑΡΑΝΟΜΑ μέσα για την απομάκρυνση της Α.Ε.Ε. από τον χώρου του Σπηλαίου.
Ο Υπουργός
Πολιτισμού
Ευάγγελος
Βενιζέλος πριν
ακόμη η Α.Ε.Ε.
προβεί σε
αναγκαστική
εκτέλεση της
ως άνω υπ’
αριθμόν 8507/1996
τελεσίδικης
απόφασης του
Πρωτοδικείου
Αθηνών εκδίδει τις υπ’
αριθμόν 12629/208/16.5.1997
και 12804/343/19.5.1997
πράξεις και
προβαίνει σε
σφράγιση του
Σπηλαίου,
απαγορεύοντας παράνομα
την πρόσβαση
των μελών της
Α.Ε.Ε. στην
περιοχή του Σπηλαίου (πρβλ. και 29782 / 27.6.1997).
Αυτές όμως οι πράξεις
μετά από
προσφυγή της
Α.Ε.Ε.
ΑΚΥΡΩΘΗΚΑΝ με
τις υπ’ αριθμό 350/1998, 759/7-12-1998 και 2129/1998
αποφάσεις του
Συμβουλίου της
Επικρατείας (Δαπάνη
για κάθε μια
χωριστά 3.000 ευρώ
και σύνολο 9.000
ευρώ). Με τις
αποφάσεις
αυτές έγινε
δεκτό ότι
ισχυούσης της
από 8.4.1981 σύμβασης
μεταξύ του Ε.Ο.Τ. και της Α.Ε.Ε., η
τελευταία έχει
δικαίωμα
αποκλειστικής
διαχείρισης
του Σπηλαίου,
του
περιβάλλοντος
χώρου και των
συνοδευτικών
εγκαταστάσεων.
Κατά τη
διάρκεια της
ανωτέρω
εκκρεμοδικίας
με την
Κυβερνητική
εξουσία του
Υπουργού
Πολιτισμού Ευάγγελου
Βενιζέλου
εκδόθηκε ο
νόμος 2557/1997 (Α.271/24.12.1997) σε
εκτέλεση του
οποίου, ο ως άνω
Υπουργός εκδίδει το
υπ’ αριθμόν
ΥΠ.ΠΟ/Α/ΠΑΛΛΑ/Φ/03/22727/405/14.5.1998 δεύτερο Πρωτόκολλο
Διοικητικής
Αποβολής της Α.Ε.Ε.
από τον χώρο
του Σπηλαίου,
το οποίο
ακυρώθηκε ως ΠΑΡΑΝΟΜΟ
μετά από
προσφυγή της
Α.Ε.Ε. με τις υπ’
αριθμόν 705/1997
και 3576/2002
αποφάσεις του
Συμβουλίου της
Επικρατείας (Δαπάνη
για κάθε μια
από αυτές 3000 ευρώ
και σύνολο 6.000
ευρώ).
Ο
Υπουργός Πολιτισμού
Ευάγγελος
Βενιζέλος
δημοσιεύει τον
Ν. 3207/2003 (Α302) και με το
άρθρο 10 παρ. 28 του
οποίου
προσετέθη
στην ως άνω παρ. 13
του άρθρου 9 του
Ν2557/1997, σε εκτέλεση
του οποίου
εκδίδει ως
υπουργός Πολιτισμού
σε βάρος της
Α.Ε.Ε. το υπ'
αριθμόν ΥΠ.ΠΟ/ΑΠΑΛΛ/Φ01-6/2639/40/16.1.2004
τρίτο (κατ' εξακολούθηση)
Πρωτόκολλο
Διοικητικής
Αποβολής της
Α.Ε.Ε. από τον
χώρο του
Σπηλαίου, κατά
του οποίου η
Α.Ε.Ε. προσέφυγε
για ακύρωσή
του στο
Συμβούλιο της
Επικρατείας,
το οποίο κατ’
αρχήν με
απόφασή του 21-1-2014 διέταξε
την αναστολή
της εκτέλεσης
τούτου (Δαπάνη
2.000 ευρώ).
Στη
συνέχεια η Πενταμελής σύνθεση
του τμήματος,
με την υπ’
αριθμόν 2546/2005
απόφαση του,
λόγω της
σπουδαιότητας
του ανακύψαντος
ζητήματος,
παρέπεμψε την
υπόθεση για
εκδίκαση στην
Επταμελή
σύνθεση του
τμήματος (Δαπάνη 2000 ευρώ),
το οποίο με την
υπ’ αριθμόν 2979/2009 απόφασή
του παρέπεμψε
την υπόθεση
στην Ολομέλεια
του Συμβουλίου
της
Επικρατείας (Δαπάνη 3000
ευρώ, το οποίο
με την υπ’
αριθμόν 88/2011
απόφασή του
κατά
πλειοψηφία (Δαπάνη 5000
ευρώ) έκρινε
ότι το
προσβαλλόμενο Πρωτόκολλο
Διοικητικής
Αποβολής έχει
εκδοθεί σύμφωνα
με τις
ισχύουσες
συνταγματικές
διατάξεις βάσει επίσης του αρ. πρωτ. Π2542 / 4.4.2011 του ΣτΕ, η Α.Ε.Ε. με την
υπ’ αριθμόν 791/2011 έκθεση
αποβολής κι
εγκατάστασης
του δικαστικού
επιμελητού
Πρωτοδικείου
Θεσσαλονίκης
Ηλία Τσίπου,
αποβλήθηκε
από το χώρο
του Σπηλαίου.
Όμως για
να ενεργήσει ο
συγκεκριμένος
Υπουργός Πολιτισμού
με τους ποιο
πάνω τρόπους,
αποδεδειγμένα
με τα δημόσια
έγγραφα τα
οποία
ενδεικτικά θα τα
προσάγουμε
κατά την
συζήτηση της
υπό κρίση
αγωγής μας,
πιέστηκε με
φορτικότητα από
τα τοπικά
κομματικά στελέχη
του ΠΑΣΟΚ
Νομού
Χαλκιδικής, σε
σημείο να
εμφανίζεται σε
προγραμματισμένες
κομματικές
συγκεντρώσεις
σε αίθουσα του
Δήμου Ν. Τρίγλιας
και να
υπόσχεται ότι
θα βρει τρόπο
να απομακρύνει
την Α.Ε.Ε. από τον
χώρο του
Σπηλαίου Πετραλώνων
(Σημ. ιστοσελίδας: ενώ κατ' ιδία ομολογία έχει
φροντίσει να
μη ανανεωθεί
στην Α.Ε.Ε. η
άδεια
ανασκαφών).
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6ο
ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ
ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΗΣ
ΠΑΡΟΥΣΑΣ
ΑΓΩΓΗΣ
Στις 27.6.1997 η Ανθρωπολογική
Εταιρία
Ελλάδος με
αναγκαστική εκτέλεση
της ως άνω υπ’
αριθμόν 8507/1996 τελεσίδικης απόφασης
του
Πρωτοδικείου
Αθηνών, επανεγκαθίσταται
στο Σπήλαιο
και τις
κτιριακές
εγκαταστάσεις
του.
Η Α.Ε.Ε.
σύμφωνα με
τους όρους της
από 8.4.1981 σύμβασης
προσλαμβάνει
άμεσα 12
εργαζόμενους
με σύμβαση
εξαρτημένης
εργασίας
αορίστου
χρόνου για τις
ανάγκες λειτουργίας
του Σπηλαίου.
Ο Ε.Ο.Τ. με
σκοπό να
αναγκαστεί η
Α.Ε.Ε. να
εγκαταλείψει
το Σπήλαιο
αρνείται να
καλύψει τις
δαπάνες
λειτουργίας
του Σπηλαίου,
όπως είχε
υποχρέωση από
την ως άνω
σύμβαση και έτσι
τις δαπάνες
αυτές τις
κάλυψε ο
Αριστείδης
Πουλιανός με
δικά του
χρήματα.
Στις 24.3.1998
ασκεί σε βάρος
του Ε.Ο.Τ. στο
Πολυμελές
Πρωτοδικείο
Θεσσαλονίκης,
για λογαριασμό
της Α.Ε.Ε., την με
αριθμό
κατάθεσης 10756/24.3.1998
αγωγή,
αξιώνοντας να
της καταβάλλει
ο Ε.Ο.Τ. τα έξοδα
λειτουργίας
του Σπηλαίου
από 27/6/1997 μέχρι 24/3/1998
ανερχομένου
του ποσού
τούτου σε 28.080.057
εκατομμύρια
δραχμές ή 72.000
ευρώ. Επί της
αγωγής αυτής
εκδίδεται
αρχικά η υπ’
αριθμόν 23863/1998
προδικαστική
απόφαση (Δαπάνη 3.000 ευρώ)
και στη
συνέχεια η υπ’
αριθμόν 21118/2003
οριστική
απόφαση του
Δικαστηρίου
τούτου, δια της
οποίας η
Ανώνυμη Εταιρία
«ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ
ΑΚΙΝΗΤΑ Α.Ε.» ως
διάδοχος του Ε.Ο.Τ., δυνάμει
των νόμων 2636/1998 και
2837/2000 υποχρεώθηκε
να καταβάλλει
στην Α.Ε.Ε. το
ποσό των 72.833,67 ευρώ πλέον
νόμιμους
τόκους
υπερημερίας και
δικαστική
δαπάνη 3000 ευρώ. Η
ως άνω
δικαστική
απόφαση
κατέστη
τελεσίδικη και
αμετάκλητη,
με την υπ’ αριθμόν
2549/2004 απόφαση του
Εφετείου
Θεσσαλονίκης (Δαπάνη 3.000
ευρώ). Το
επιδικασθέν
ποσό στην
πραγματικότητα
θα το εισέπραττε
ο ίδιος, αφού με
δικά του
χρήματα είχαν
καλυφθεί τα
λειτουργικά
έξοδα του
Σπηλαίου για
το χρονικό
διάστημα 27.6.1997
μέχρι 24.3.1998.
Και ενώ
εκκρεμούσε
δικαστικά η
προηγούμενη
υπόθεση ο
«ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ
ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ» ( Ε.Ο.Τ.)
εκδίδει
ΠΑΡΑΝΟΜΑ τις
υπ’ αριθμόν 534553/9.9.1998
και 534738/9.10.1998 δυο
πράξεις τις
οποίες
απέστειλε στην
Ι΄ Δ.Ο.Υ. Αθηνών,
στην
αρμοδιότητα
της οποίας
υπαγόταν φορολογικά
η
Ανθρωπολογική
Εταιρία
Ελλάδος, με
αίτημα να
βεβαιώσει και
να φροντίσει η ίδια
Δ.Ο.Υ. να
εισπράξει, για
λογαριασμό
του, από την Α.Ε.Ε.
το ποσό των 69.100.000
δραχμών η 72.000
ευρώ, το οποίο
δήθεν όφειλε η
Α.Ε.Ε. προς τον Ε.Ο.Τ. από την
διαχείριση του
Σπηλαίου για το
χρονικό
διάστημα από 15.4.1998
έως 2.12.1998.
Η Ι΄ Δ.Ο.Υ.
Αθηνών
βεβαιώνει το
ως άνω χρέος σε
βάρος της Α.Ε.Ε.
και το καταχωρεί
στο TAXIS του
Σωματείου, το
οποίο χρέος
μέχρι σήμερα
δηλαδή επί 20
χρόνια φέρεται
καταχωρημένο
στο TAXIS.
Πρόκειται
πράγματι για
εξευτελισμό
της δημόσιας
εκτελεστικής
εξουσίας, όπως
θα εκθέσουμε
βάσιμα
παρακάτω.
Η έκδοση
των ως άνω δυο
πράξεων του Ε.Ο.Τ. και η
καταχώριση
αυτών στο TAXIS της
Ανθρωπολογικής
Εταιρίας
Ελλάδος, ήταν
παράνομες,
διότι στις 23.8.1998
εκδόθηκε και
τέθηκε σε ισχύ
ο νόμος 2636/1998, αφού
σε εκτέλεση
των σχετικών
διατάξεών του
συνεστήθη η «Ανώνυμη
Εταιρία
Αξιοποίησης
των Ακινήτων και
των
Επιχειρηματικών
Μονάδων του Ε.Ο.Τ.», μεταξύ
των οποίων είναι
και το Σπήλαιο
Πετραλώνων.
Η ανώνυμη
αυτή εταιρία
με την αλλαγή
των επωνυμιών
της εκ του
νόμου και
αυτοδικαίως
κατέστη διάδοχος
της
οικονομικής
διαχείρισης
και της
οικονομικής
εκμετάλλευσης
όλων των
επιχειρηματικών
μονάδων του Ε.Ο.Τ. Συνεπώς
όταν στις 9.9.1998 και
9.10.1998 ο Ε.Ο.Τ. εξέδωσε
τις δυο ως άνω
πράξεις και η
Ι΄ Δ.Ο.Υ. των
Αθηνών
καταχώρησε το
ως άνω χρέος
στο TAXIS της
Α.Ε.Ε., είχε τεθεί
σε ισχύ ο ως άνω
νόμος και το
δικαίωμα αυτό
το είχε η ως άνω
ανώνυμη
εταιρία.
Στις 4.1.1999 ο ΕΟΤ δια
του Γενικού
Γραμματέα
Μιχαήλ Κυριακίδη
υποβάλει στην
Εισαγγελία
Πλημμελειοδικών
Θεσσαλονίκης,
κατά του
Προέδρου της
Α.Ε.Ε. Αριστείδη
Πουλιανού την
υπ’ αριθμό
πρωτοκόλλου 21/4.1.1999
μηνυτήρια
αναφορά σε
βαθμό
κακουργήματος
και με την
κατηγορία της
υπεξαίρεσης
του ως άνω ποσού
των 69.100.000
εκατομμυρίων
δραχμών ή 72.000
ευρώ.
Με την υπ’
αριθμόν 444/21.5.2002
εντολή της 2ης
Τακτικής
Ανακρίτριας
του
Πρωτοδικείου
Αθηνών, διατάσσεται
και εκδίδεται
από το Υπουργείο
Οικονομικών ο
με αριθμό πρωτ.
6948/15.10.2002 δεύτερος
οικονομικός
και
διαχειριστικός
έλεγχος της
Α.Ε.Ε. από τον
οποίο
προκύπτει ότι
η Α.Ε.Ε. δεν
οφείλει στον Ε.Ο.Τ. κανένα
χρηματικό
ποσό.
Στην
συνέχεια
εκδίδεται το
υπ’ αριθμόν 17/2003
Βούλευμα του
Συμβουλίου
Εφετών Αθηνών (Δαπάνη 5000
ευρώ), δια του
οποίου το
Συμβούλιο
ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ να
μην γίνει
κατηγορία κατά
του Αριστείδη
Πουλιανού αφού
η Α.Ε.Ε. δεν
οφείλει κανένα
ποσό στον Ε.Ο.Τ. ,
ενώ αντίθετα ο
ΕΟΤ οφείλει
στην Α.Ε.Ε. το
ποσό που
κρίνεται με
την ως άνω υπ’
αριθμόν 23863/1998
προδικαστική
απόφαση του
Πολυμελούς Πρωτοδικείου
Θεσσαλονίκης
και στη
συνέχεια με την
υπ’ αριθμόν 21118/2005
οριστική
απόφαση του
ιδίου που
κατέστη
τελεσίδικη και
αμετάκλητη,
με την υπ’
αριθμόν 2549/2005 απόφαση
του Εφετείου
Θεσσαλονίκης.
Όμως η Ι΄
Δ.Ο.Υ. Αθηνών
είχε
καταχωρήσει το
ως άνω δήθεν
χρέος της Α.Ε.Ε.
προς τον Ε.Ο.Τ. στο ΤΑΧΙΣ της
Α.Ε.Ε. και ενώ
όφειλε είτε ο
Ε.Ο.Τ., είτε η Ι΄
Δ.Ο.Υ., είτε η
διάδοχος του
ΕΟΤ Ανώνυμη
Εταιρία να
ενεργήσει
άμεσα για τη
διαγραφή του
χρέους από το
ΤΑΧΙΣ, επειδή
έχουμε ένα
σάπιο από την
ρίζα του δημόσιο
– διοίκηση και
ένα υψηλού
κινδύνου για
τους πολίτες
γραφειοκρατικό
σύστημα, η μη
διαγραφή του
χρέους από το
ΤΑΧΙΣ
ενδεικτικά
έχει μέχρι
σήμερα τις εξής
αρνητικές συνέπειες
για τον
Αριστείδη
Πουλιανό και
την Α.Ε.Ε.:
Η
Ανθρωπολογική
Εταιρία
Ελλάδος έχει
έδρα την Αθήνα
κι υπαγόταν
στην
αρμοδιότητα
της Ι΄ Δ.Ο.Υ.
Αθηνών. Κάποια
ημέρα ο
προϊστάμενός
της, διαπίστωσε
στο ΤΑΧΙΣ ότι η
Ανθρωπολογική
Εταιρία
Ελλάδος,
εξακολουθούσε (τάχα)
να οφείλει
στον ΕΟΤ, το ως
άνω ποσό, δια
του οποίου
είχε κατά τα
ανωτέρω, ο Πρόεδρός
της Αριστείδης
Πουλιανός
μηνυθεί και
είχε εκδοθεί
το ως άνω υπ’
αριθμόν 17/2003
απαλλακτικό
βούλευμα.
Ο προϊστάμενος
λοιπόν της Ι΄ Δ.Ο.Υ.
Αθηνών ασκεί
μήνυση στην
Εισαγγελία
Πλημμελειοδικών
Αθηνών κατά
του Προέδρου της
Α.Ε.Ε. Αριστείδη
Πουλιανού, δια
τη μη καταβολή
του ως άνω
ποσού. Από το
Μονομελές Πλημμελειοδικείο
Αθηνών
εκδίδεται η υπ’
αριθμόν 49679/2005
καταδικαστική
απόφαση (Δαπάνη 1000 ευρώ),
η οποία όμως
ακυρώνεται σε
δεύτερο βαθμό
από το
Τριμελές
Πλημμελειοδικείο
Αθηνών με την
υπ’ αριθμόν 38729/2006 οριστική
τελεσίδικη και
αμετάκλητη
απόφαση (Δαπάνη 2000 ευρώ),
δια της οποίας κηρύσσεται
αθώος ο
κατηγορούμενος
Αριστείδης
Πουλιανός,
διότι όπως
ρητά προκύπτει
από την
απόφαση αυτή, η
Ανθρωπολογική
Εταιρία
Ελλάδος δεν
οφείλει κανένα
χρηματικό ποσό
στον Ε.Ο.Τ. ή στο
διάδοχό του
«ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ
ΑΚΙΝΗΤΑ».
Κάποια
στιγμή άλλαξε
ο προϊστάμενος
της Ι΄ Δ.Ο.Υ.
Αθηνών και
διαπίστωσε κι
αυτός (μέσω
ΤΑΧΙΣ) ότι η
Ανθρωπολογική
Εταιρία Ελλάδος,
οφείλει προς
τον Ε.Ο.Τ. ή το
διάδοχο του
«ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ
ΑΚΙΝΗΤΑ» το ποσό
των 373.839,77 ευρώ: Στο
ποσό αυτό έχει
ανέλθει το
αρχικό ποσό
των 69.100.100 εκατομμυρίων
δραχμών ή 72.000
ευρώ, για το
οποίο είχαν εντωμεταξύ
εκδοθεί το ως
άνω υπ’ αριθμόν 17/2003
Βούλευμα του
Συμβουλίου
Εφετών Αθηνών
και η υπ’
αριθμόν 38729/2006
απόφαση του
Τριμελούς
Πλημμελειοδικείου
Αθηνών.
Στη συνέχεια ο νέος
προϊστάμενος
κρίνει επίσης
ότι για την
καταβολή του
ποσού αυτού,
ευθύνεται κι ο
Πρόεδρος του
υπόχρεου Σωματείου
και δίνει
εντολή
κατάσχεσης
της ατομικής
ακινήτου
περιουσίας του
Προέδρου του
Σωματείου
Αριστείδη
Πουλιανού κι
εκδίδεται το
υπ’ αριθμόν 6311/2009 σχετικό
πρόγραμμα
αναγκαστικού
πλειστηριασμού.
Ο Αριστείδης
Πουλιανός
ασκεί ΑΝΑΚΟΠΗ κατά
του προγράμματος
πλειστηριασμού
κι εκδίδεται η
υπ’ αριθμόν 3110/2009
τελεσίδικη και
αμετάκλητη
απόφαση του
Μονομελούς
Πρωτοδικείου
Αθηνών (Δαπάνη
1000 ευρώ), δια της
οποίας
ακυρώνεται το
παραπάνω
πρόγραμμα
αναγκαστικού
πλειστηριασμού.
Το 2010 η Ι΄ Δ.Ο.Υ.
Αθηνών συγχωνεύθηκε
με την Δ΄ Δ.Ο.Υ.
Αθηνών.
Η προϊστάμενη
της Δ΄ Δ.Ο.Υ. Αθηνών
διαπίστωσε κι
αυτή ότι στο
ΤΑΧΙΣ φαίνεται
πως η
Ανθρωπολογική
Εταιρία
Ελλάδος
οφείλει στον Ε.Ο.Τ. από το έτος
1998 και κατόπιν
στη διάδοχό
του «ΕΤΑΙΡΙΑ
ΑΚΙΝΗΤΩΝ
ΔΗΜΟΣΙΟΥ» το
ποσό των 545.450 ευρώ
και δια του υπ’
αριθμόν 7911/14.2.2014
κατασχετηρίου
τής επιβάλλει
κατάσχεση σε
όλους τους
τραπεζικούς λογαριασμούς
του Προέδρου
του Σωματείου
Αριστείδη
Πουλιανού του
Νικολάου και
δη:
1.
Κατάστημα
Εθνικής
Τραπέζης
Ελλάδος επί
της οδού Σόλωνος
(151) Αθήνα,
ατομικός του
λογαριασμός
καταθέσεων
ταμιευτηρίου,
με αριθμό 151/636311-36 και
διαθέσιμο
υπόλοιπο την 28.3.2014 τα
48.340,00 ευρώ και το
οποίο ποσό
δεσμεύθηκε.
2. Κατάστημα
Εθνικής
Τραπέζης
Ελλάδος επί
της Λεωφόρου
Μεσογείων (721)
Αθήνα, λογαριασμό
καταθέσεων
ταμιευτηρίου
με τρεις συνδικαιούχους
106/949007-87 και
διαθέσιμο
υπόλοιπο ποσό
κατά την 28.2.2014 τα 3.462,80
ευρώ το οποίο
δεσμεύθηκε
κατά το 1/3 δηλαδή
1.154,62 ευρώ.
3. Κατάστημα
Εθνικής
Τραπέζης
Ελλάδος
Κεντρικό (040) Αθήνα,
λογαριασμός
καταθέσεων
ταμιευτηρίου
με αριθμό 040/785588-57 όπου
καταβάλλεται η
σύνταξη μου, ως
καθηγητού
πανεπιστημίου
και στον οποίο
φέρονται τρεις
συνδικαιούχοι
και με
υπόλοιπο στις
28.2.2014 ποσό 6.457,49 ευρώ
από το οποίο
δεσμεύθηκαν 541,45
ευρώ.
4. Κατάστημα
Εθνικής
Τραπέζης
Ελλάδος Ν.
Καλλικράτειας
Νομού
Χαλκιδικής (434)
λογαριασμός
καταθέσεων
ταμιευτηρίου
434/748152-71 με δυο
συνδικαιούχους
και διαθέσιμο
υπόλοιπο κατά
την 28.2.2014 25,52 ευρώ το
οποίο δεσμεύθηκε
κατά το ½ δηλαδή
12,75 ευρώ. Γενικό
σύνολο το ποσό
των 50.544,82 ευρώ.
Κατά της
κατάσχεσης
αυτής ο Α.
Πουλιανός
ασκεί, ενώπιον
του Μονομελούς
Πρωτοδικείου
Αθηνών
ΑΝΑΚΟΠΗ, επί
της οποίας
εκδίδεται από
το Δικαστήριο,
η υπ’ αριθμόν 3527/2015
τελεσίδικη και
αμετάκλητη
απόφαση (Δαπάνη 1000 ευρώ),
δια της οποίας
ακυρώνεται η
κατάσχεση και
μετά την τελεσιδικία
της απόφασης
αυτής η Δ΄ Δ.Ο.Υ.
Αθηνών πράγματι
αποδεσμεύει τους
ως άνω
τραπεζικούς
λογαριασμούς.
Όμως, εκ
της
προηγούμενης
παράνομης και
υπαίτιας συμπεριφοράς
της
προϊσταμένης
της Δ΄ Δ.Ο.Υ.
Αθηνών και της,
δια του υπ'
αριθμόν 7911/14.2.2014
κατασχετηρίου
επιβολής
κατάσχεσης
στους
τραπεζικούς
μου λογαριασμούς
και της
αφαίρεσης από
αυτούς του
συνολικού
ποσού των 50.544,82
ευρώ υπέστην
ισόποση ζημία
η οποία μέχρι
και σήμερα δεν
έχει αποκατασταθεί.
Έτσι... και
πάλι «Ελλάς το
μεγαλείο σου» που
τελειωμό δεν
έχει.
Μέχρι σήμερα
κι αφού
παρήλθαν 4
σχεδόν χρόνια
από την
κατάσχεση και
την αφαίρεση
των ως άνω
ποσών από την
κατοχή του
Αριστείδη
Πουλιανού και
τρία χρόνια
από την έκδοση
της
προαναφερομένης
υπ’ αριθμόν 3527/18.6.2015
απόφασης του
Μονομελούς Πρωτοδικείου
Αθηνών, τα
κατασχεθέντα
ως άνω ποσά δεν
έχουν ακόμα
επιστραφεί με
την αιτιολογία
ότι από
την Εθνική
Τράπεζα έχουν
καταβληθεί
στην ΕΤΑΔ Α.Ε.
(οπότε δηλ. η Εθνική
Τράπεζα δεν τα
έχει στην
κατοχή της).
Η Νομική
Υπηρεσία της
ΕΤΑ Α.Ε. εκδίδει
πράξη η οποία
εγκρίθηκε από
το Συμβούλιό
της να
επιστραφεί και
να καταβληθεί
το παραπάνω κατασχεθέν
ποσό στον Αριστείδη
Πουλιανό. Όμως,
το Λογιστήριο
της ΕΤΑΔ Α.Ε.
αρνήθηκε την
αντίστοιχη
καταβολή με
τον ισχυρισμό
ότι το ως άνω
ποσό κατέληξε
στα Ταμεία του Ε.Ο.Τ. και όχι στα
δικά της.
Η
Ανθρωπολογική
Εταιρία
Ελλάδος,
άσκησε ενώπιον
του Πολυμελούς
Πρωτοδικείου
Θεσσαλονίκης
κατά του
Ελληνικού
Οργανισμού
Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.)
και της
Εταιρίας
Τουριστικής
Ανάπτυξης Α.Ε.
(ΕΤΑ Α.Ε.) την με
αριθμό
καταθέσεως 18796/12.5.2011
αγωγή,
αξιώνοντας την
καταβολή
χρηματικού
ποσού. Κατά την
εκδίκαση της
αγωγής αυτής ο
πληρεξούσιος
δικηγόρος για
λογαριασμό της
ενάγουσας Α.Ε.Ε.
εκ παραδρομής
και χωρίς να
υπάρχει νόμιμη
υποχρέωση, κατέβαλα
ως δικαστικό
ένσημο το ποσό
των 5.739,73 ευρώ.
Επί της αγωγής
αυτής, εκδόθηκε
από το
παραπάνω
Δικαστήριο η
υπ’ αριθμόν 5802/2013
απόφαση, δια
της οποίας
απορρίφθηκε η
αγωγή ως αόριστη,
ασκήθηκε έφεση
κατά της
απόφασης αυτής
η οποία έγινε
δεκτή και σαν
υπόθεση
εκκρεμεί ακόμη
η έκδοση
οριστικής απόφασης.
Όμως με
την παραπάνω
υπ’ αριθμόν 5802/2013 απόφαση
του Πολυμελούς
Πρωτοδικείου
Θεσσαλονίκης,
κρίθηκε ότι το
ως άνω
δικαστικό
ένσημο
καταβλήθηκε,
αδικαιολόγητα
χωρίς να υπάρχει
δηλαδή νομική
υποχρέωση και
διατάχθηκε η
επιστροφή του
ποσού αυτού
στην Α.Ε.Ε., το
οποίο ποσό και
πάλι δεν έχει επιστραφεί
μέχρι σήμερα.
Δια του πληρεξουσίου
νομικού της
δικηγόρου η
Α.Ε.Ε. υπέβαλλε
αίτηση με όλα
τα απαραίτητα
έγγραφα στην
αρμόδια Α΄ Δ.Ο.Υ.
Θεσσαλονίκης,
αιτούμενη την
επιστροφή του
ως άνω ποσού. Η αρμόδια
υπάλληλος της
Εφορίας, αφού
συμβουλεύθηκε
το ΤΑΧΙΣ
δήλωσε ότι δεν
μπορούν να
επιστρέψουν τα
χρήματα, διότι
η Α.Ε.Ε. οφείλει
στον Ε.Ο.Τ. από
του έτους 1998 το
ποσό των 545.000 ευρώ. Την
επόμενη ημέρα
ο πληρεξούσιος
νομικός της
Α.Ε.Ε.
προσκόμισε
στην Α΄ Δ.Ο.Υ.
Θεσσαλονίκης
την ως άνω
μηνυτήρια
αναφορά του ΕΟΤ,
τον ως άνω
αναφερόμενο
διαχειριστικό
έλεγχο, το υπ’
αριθμόν 17/2003
Βούλευμα του
Συμβουλίου
Εφετών Αθηνών
και την υπ’
αριθμ. 38729/2006
απόφαση του
Τριμελούς
Πλημμελειοδικείου
Αθηνών, για να
αποδείξει πως
με δικαστικές
αποφάσεις
κρίθηκε ότι η
Α.Ε.Ε. δεν
οφείλει το ως
άνω ποσό προς
τον Ε.Ο.Τ. Η
προϊσταμένη
της Α΄ Δ.Ο.Υ.
Θεσσαλονίκης
αδιαφόρησε (;) για
τις ως άνω
δικαστικές
αποφάσεις και
μέχρι σήμερα
δεν επιστρέφει
το ως άνω ποσό
των 5.379,13 ευρώ στην
Ανθρωπολογική
Εταιρία
Ελλάδος.
Εκτός από
τις παραπάνω
αναφερόμενες
σε βάρος του Αριστείδη
Πουλιανού
αναφορές, από
της επανεγκαταστάσεως
της Α.Ε.Ε. στις 27.6.1997
στον χώρο του
Σπηλαίου ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ
ασκήθηκαν και
τα παρακάτω :
1) Στις 15.11.2000 η
Δήμαρχος της Ν.
Τρίγλιας
Αικατερίνη Καραολάνη,
κομματικό
στέλεχος του
ΠΑΣΟΚ, στην
περιφέρεια του
οποίου
υπάγεται το
Σπήλαιο
Πετραλώνων, υποβάλλει
στην
Εισαγγελία
Πλημμελειοδικών
Χαλκιδικής, ως
νόμιμος
εκπρόσωπος του
Δήμου, κατά του
Προέδρου της
Α.Ε.Ε. Αριστείδη
Πουλιανού
μηνυτήρια
αναφορά για
υπεξαίρεση
χρηματικού
ποσού. Το
πρωτόδικο
Τριμελές
Πλημμελειοδικείο
Θεσσαλονίκης
με την υπ’
αριθμόν 5913/29.3.2004
απόφασή του (Δικαστική
δαπάνη 3.000 ευρώ),
έκρινε ένοχο
τον κατηγορούμενο
Αριστείδη
Πουλιανό.
Μετά από
ασκηθείσα κατ’
αυτής της
αποφάσεως
έφεσης, το
Τριμελές
Εφετείο
Θεσσαλονίκης
εκδίδει την υπ’
αριθμόν 2428/2005
ΑΘΩΩΤΙΚΗ
απόφαση (Δαπάνη 4.000 ευρώ).
2) Στις 21.8.2006 η
Πολυξένη
Βελένη,
υπάλληλος του
Υπουργείου Πολιτισμού
(αναπληρώτρια τότε
προϊσταμένη
της Εφορείας
Παλαιοανθρωπολογίας
Βόρειας
Ελλάδος και
νυν Γενική
Διευθύντρια
Αρχαιοτήτων),
καταθέτει στην
Εισαγγελία
Πλημμελειοδικών
Θεσσαλονίκης
μηνυτήρια
αναφορά κατά
του Προέδρου της
Α.Ε.Ε. Αριστείδη
Πουλιανού, για
υπεξαίρεση
ποσού από την
διαχείριση του
Σπηλαίου από 1.8.2006
έως 21.8.2006.
Εκδίδεται από
το Β΄
Μονομελές
Πλημμελειοδικείο
Θεσσαλονίκης η
υπ’ αριθμόν 48947/14.11.2011
ΑΘΩΩΤΙΚΗ
απόφαση (Δαπάνη
1000 ευρώ).
3) Στις 22.9.2006
υποβάλλεται
από την ίδια ως
άνω αρχαιολόγο
- διευθύντρια
κατά του
Αριστείδη
Πουλιανού, νέα
μηνυτήρια
αναφορά για
υπεξαίρεση
χρηματικού
ποσού από την
διαχείριση του
Σπηλαίου. Ακολούθως
εκδίδεται το
υπ’ αριθμόν 167/2013
ΑΠΑΛΛΑΚΤΙΚΟ
ΒΟΥΛΕΥΜΑ του
Συμβουλίου
Εφετών
Θεσσαλονίκης (Δαπάνη 3000
ευρώ).
4) Από τον
Προϊστάμενο της
Εφορείας
Παλαιοανθρωπολογίας
Βόρειας
Ελλάδος
Ανδρέα Ντάρλα
ασκήθηκε στην
Εισαγγελία
Πλημμελειοδικών
Θεσσαλονίκης
μηνυτήρια
αναφορά κατά του
Αριστείδη
Πουλιανού, για
παράνομες
οικοδομικές
εργασίες στο
χώρο του
Σπηλαίου. Εκδίδεται
η υπ’ αριθμόν 7061/2012
ΑΘΩΩΤΙΚΗ
απόφαση του Α΄
Τριμελούς
Πλημμελειοδικείου
Θεσσαλονίκης (Δαπάνη
1000 ευρώ).
5) Ο
Νομάρχης
Χαλκιδικής
Αργύριος
Λαφαζάνης,
ισχυρό
κομματικό
στέλεχος του
ΠΑΣΟΚ με την υπ’
αριθμόν 08.3/316/14.2.2006
απόφασή του
επιβάλλει σε
βάρος της
Ανθρωπολογικής
Εταιρίας
Ελλάδος πρόστιμο
15.000 ευρώ. Η
απόφαση
ακυρώνεται επί
της ουσίας με
την υπ’ αριθμόν 1590/2008
αμετάκλητη
απόφαση του
Τριμελούς Διοικητικού
Πρωτοδικείου
Θεσσαλονίκης (Δαπάνη 1000
ευρώ).
6) Στο χώρο
του Σπηλαίου
σε απόσταση 40
μέτρων από την
είσοδο του
Σπηλαίου και
του κτιρίου
έκδοσης
εισιτηρίων,
λειτουργεί
μόνο για τις
ανάγκες των
επισκεπτών και
μόνο τις ώρες
λειτουργίας
του Σπηλαίου
μικρό κυλικείο
για όρθιους πελάτες
στο οποίο
πωλούνται
εμφιαλωμένα
νερά, προκατασκευασμένα
σάντουιτς,
τοστ, καφέδες,
τσάι κλπ.
Για το
κυλικείο αυτό
σε διάφορες
χρονολογίες,
από τις
δημόσιες
υπηρεσίες
ασκήθηκαν κατά
του Αριστείδη
Πουλιανού ως
Προέδρου της
Α.Ε.Ε. δέκα (10)
ποινικές
διώξεις διότι
αυτό κατά τους
ισχυρισμούς
των διωκτικών
αρχών λειτουργούσε
χωρίς άδεια
της
προϊστάμενης
αρχής, κι
εκδόθηκαν
αντίστοιχα οι
υπ’ αριθμόν: 5856/2007, 58157/2001
2036/2001, 3064/2001, 43161/2002, 17952/2009, 21496/2002, 11014/2008,
46655/2005 τελεσίδικες
και ήδη
αμετάκλητες
αθωωτικές
αποφάσεις του
Μονομελούς
Πλημμελειοδικείου
Θεσσαλονίκης
και η υπ’
αριθμόν 15954/2003
αμετάκλητη
αθωωτική
απόφαση του
Τριμελούς
Πλημμελειοδικείου
Θεσσαλονίκης (Δικαστική
δαπάνη για
κάθε μια
χωριστά 500 ευρώ
και συνολικά
το ποσό των 10.000
ευρώ).
7) Η
Εφορεία
Παλαιοανθρωπολογίας
–
Σπηλαιολογίας
Βόρειας
Ελλάδος
καταθέτει στην
Εισαγγελία
Πλημμελειοδικών
Θεσσαλονίκης
σε βάρος του Αριστείδη
Πουλιανού κι
εργαζομένων
στο Σπήλαιο,
μηνυτήριες
αναφορές για
τους λόγους
που
αναφέρονται
στις υπ’
αριθμόν 9969/2004, 1594/2003, 23531/2000,
644/2005 και 14783/2013
μηνύσεις, για
τις οποίες
εκδίδονται αμετάκλητες
αθωωτικές
αποφάσεις του
Μονομελούς
Πρωτοδικείου
Θεσσαλονίκης (Δαπάνη
για κάθε μια
χωριστά 500 ευρώ
και συνολικά 2500 ευρώ).
8) Ο Ανδρέας
Ντάρλας ως
προϊστάμενος
της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας
– Σπηλαιολογίας
Βόρειας
Ελλάδος,
άσκησε
μηνυτήρια
αναφορά στην
Εισαγγελία
Πλημμελειοδικών
Θεσσαλονίκης κατά
του Αριστείδη
Πουλιανού και
του Νικολάου
Πουλιανού για
παράνομες
ανασκαφές στο
Σπήλαιο Πετραλώνων
για την οποία
εκδόθηκε το υπ’
αριθμόν 1132/2011
αμετάκλητο αθωωτικό
Βούλευμα του
Συμβουλίου
Πλημμελειοδικών
Θεσσαλονίκης
(Δαπάνη 3.000 ευρώ).
Γενικά
από την
επανεγκατάσταση
της Α.Ε.Ε. 27.6.1997
μέχρι την
ημερομηνία αποβολής
της από το
Σπήλαιο 4.4.2011 ο
Αριστείδης
Πουλιανός έχει
οδηγηθεί σε
ποινικά
Δικαστήρια της
χώρας ως
κατηγορούμενος
αμέτρητες
φορές, χωρίς να
υπάρχει ούτε
μια
καταδικαστική
απόφαση ποινικού
Δικαστηρίου
εναντίον του.
Η
κομματική όμως
οργάνωση του
ΠΑΣΟΚ σε
τοπικό, νομαρχιακό
κι ελλαδικό
επίπεδο, ήθελε
το Σπήλαιο
Πετραλώνων ν’
αποτελεί ένα
μόνιμο
κομματικό
εργαλείο για
την
εξυπηρέτηση
αποκλειστικά
και μόνο
κομματικών
συμφερόντων.
Η πρόθεση
αυτή
εκδηλώνεται
τόσο από τις
αποφάσεις κομματικών
παραγόντων,
όσο και
με
δημοσιεύσεις
στον
εβδομαδιαίο
και ημερήσιο
τύπο.
Ενδεικτικά
και μόνο
αναφέρομαι σε
δυο
δημοσιεύσεις
της Εφημερίδας
«ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ»
(μια της 15
Ιουνίου 1994, και
μια της 16
Ιουλίου 1997),
καθώς και μια
τρίτη από το «ΔΡΟΜΟ
ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ»
στις 17.9.2016, όπου δημοσιεύονται
τα εξής
αντίστοιχα
κείμενα:
1)
«Αρνούνται να
δώσουν στον
Πουλιανό το
Σπήλαιο Πετραλώνων
και το Μουσείο
Πετραλώνων,
παρά την
τελεσίδικη
δικαστική
απόφαση».
2) «ΚΑΤΑ
ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ ΤΟ
ΠΑΣΟΚ». Από το
γραφείο τύπου
της
Νομαρχιακής
Επιτροπής του
ΠΑΣΟΚ
Χαλκιδικής,
λάβαμε την
παρακάτω
επιστολή «Μετά την
εγκατάσταση
του Άρη
Πουλιανού για
δεύτερη φορά
στον
Αρχαιολογικό
χώρο του
Σπηλαίου
Πετραλώνων η
Νομαρχιακή
Επιτροπή του
ΠΑΣΟΚ
Χαλκιδικής,
ζητά από την
Κυβέρνηση να
διαταχθεί
άμεσα η
αποβολή του
Άρη Πουλιανού
από το Σπήλαιο κλπ».
3) «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΚΑΙ
ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ» - «ο Άρης
Πουλιανός
ήθελε να ναι
ελεύθερος,
Σκοτώστε τον».
Εξάλλου, η
Δήμαρχος της Ν.
Τρίγλιας
Αικατερίνη Καραολάνη,
πρωτοκλασάτο
στέλεχος του
ΠΑΣΟΚ:
α) Στις 27.4.1999 με
αριθμό πρωτ. 1400
έγγραφό της
προς τον
Γενικό
Γραμματέα του Ε.Ο.Τ. απαιτεί και
αξιώνει μεταξύ
άλλων την
απομάκρυνση
της Α.Ε.Ε. και του
Άρη Πουλιανού
από το Σπήλαιο
Πετραλώνων
και προς τον
σκοπό αυτό
έχει και την
συμπαράσταση
του Υπουργού
Πολιτισμού
Ευάγγελου
Βενιζέλου με
τον Υφυπουργό
Οικονομικών
και Βουλευτή
του Νομού
Χαλκιδικής
Χρήστου Πάχτα, καθώς
και την κ. Βασιλοπούλου,
τ. προϊσταμένη
της Εφορίας
παλαιοανθρωπολογίας
– Σπηλαιολογίας
και ακολούθως
κι αυτή Γενική
Διευθύντρια
Αρχαιοτήτων.
β) Στις 14.3.2011 με
το υπ’ αριθμ. πρωτ.
1273 έγγραφό της
προς τον
Γενικό
Γραμματέα
Περιφέρειας
Κεντρικής Μακεδονίας
ζητά εκ νέου
απομάκρυνση
της Α.Ε.Ε. και του
Άρη Πουλιανού
από το σπήλαιο.
γ) Στις 6.4.2011 με
το με υπ’ αριθμό
πρωτ. 1994 έγγραφό
της, προς τον
Υπουργό
Πολιτισμού
Ευάγγελο
Βενιζέλο, τον
Έλληνα
πρωθυπουργό,
τον Γενικό
Γραμματέα
Περιφέρειας
Κεντρικής
Μακεδονίας
Βασίλειο
Βασιλόπουλο,
από τους οποίους
ζητά να
φροντίσουν το
ταχύτερο για την
απομάκρυνση
της Α.Ε.Ε. από τον
χώρο του
σπηλαίου
Πετραλώνων.
ΕΠΕΙΔΗ
όλες οι
προαναφερόμενες
σε βάρος του Αριστείδη
Πουλιανού ποινικές
διώξεις, οι
οποίες
κατέληξαν σε
έκδοση
απαλλακτικών
Βουλευμάτων ή
αθωωτικών
δικαστικών
αποφάσεων,
είχαν από
μέρους των
δημόσιων διωκτικών
αρχών, ως
κίνητρο την
καθ’
οιονδήποτε
τρόπο
απομάκρυνση
της
Ανθρωπολογικής
Εταιρίας
Ελλάδος κυρίως
του ιδίου του
Αριστείδη
Πουλιανού, από
τον χώρο του
Σπηλαίου ενώ η
διωκτική αυτή
συμπεριφορά εκδηλώθηκε
αποκλειστικά
και μόνο, όπως
προκύπτει και
από τα δημόσια
έγγραφα, από το
έτος 1982 και
μετέπειτα
χωρίς καμία
διακοπή μέχρι
και σήμερα με
συνέπεια να
θίγεται και να
προσβάλλεται
μέχρι τα βαθειά
γεράματά του
(είναι ηλικίας 95
ετών) το
επιστημονικό του
κύρος, η
προσωπική του
και κοινωνική
ζωή, η διεθνής
αναγνώριση του
επιστημονικού του
έργου, να
θίγεται το
αναγνωρισμένο
διεθνές ήθος του,
η πνευματική του
καλλιέργεια
και να
εξευτελίζεται από
τις αποφάσεις
της Ελληνικής
πολιτείας και
στην δίωξη του
αυτή να
υπάρχουν ταπεινά
κίνητρα.
Χαρακτηριστικά
αναφέρει πως: «Όταν το
έτος 1965, με
πρόσκληση της
επίσημης
Ελληνικής
πολιτείας και
δη με
προσωπική
πρόσκληση του
τότε
πρωθυπουργού
της χώρας,
επέστρεψα από
το πανεπιστήμιο
της Μόσχας της
άλλοτε
Σοβιετικής Ένωσης
δεν μπορούσα
να διανοηθώ
ότι η ίδια η
πολιτεία από
το έτος 1982 και
μέχρι σήμερα,
θα έδειχνε στο
πρόσωπο μου
και στην
επιστημονική
μου σκέψη, τόσο
σκληρή και
απάνθρωπη
συμπεριφορά».
ΕΠΕΙΔΗ
αρμόδιο κατά
τόπο και καθ’
ύλη Δικαστήριο
να εκδικάσει
την υπό κρίση
υπόθεση, είναι
το Δικαστήριο
σας,
αφού οι
παράνομες σε
βάρος του
συμπεριφορές
του Ελληνικού
Δημόσιου
έγιναν κυρίως
από την
Εφορεία
παλαιοανθρωπολογίας
Βόρειας
Ελλάδος που
εδρεύει στην
Θεσσαλονίκη (οδός
Ναυαρίνου
αριθμός 28
Καλαμαριά) και
από τις
μηνυτήριες
αναφορές του προϊστάμενου
της υπηρεσίας
αυτής, Ανδρέα
Ντάρλα, Ελένης Βελένη,
Αστυνομικών
Τμημάτων, γι’
αυτό το λόγο κι
όλα τα ποινικά
και αστικά
δικαστήρια
έγιναν στα
Δικαστήρια της
Θεσσαλονίκης
και μερικά μόνο
εξ αυτών στα
Δικαστήρια των
Αθηνών.
Να
διευκρινιστεί
ως προς
την καθ’ ύλη και
κατά τόπο
αρμοδιότητα
του
Δικαστηρίου σας
και κατά
εφαρμογή των
άρθρων 6 και 7 του
Κ.Δ.Δ. ότι την
προαναφερομένη
από 4.1.1999
μηνυτήρια
αναφορά την προκάλεσε
και την επιμελήθηκε
η Διεύθυνση
Τουρισμού του Ε.Ο.Τ. Κεντρικής
και Δυτικής
Μακεδονίας με
έδρα την
Θεσσαλονίκη, οδός
Δωδεκανήσου
αριθμός 7, η
οποία
Διεύθυνση ασκούσε
όλες τις
υπηρεσίες
σχετικά με την
λειτουργία του
Σπηλαίου
Πετραλώνων. Η
ίδια υπηρεσία
προκάλεσε την
από 4/1/1999
μηνυτήρια
αναφορά κι
εκδόθηκε το υπ’
αριθμόν 17/2003
Βούλευμα του
Συμβουλίου
Εφετών Αθηνών,
καθώς και την
απόφαση για
καταχώρηση στο
ΤΑΧΙΣ από την
Ι΄ Δ.Ο.Υ. Αθηνών
ότι η
Ανθρωπολογική
Εταιρεία Ελλάδος
οφείλει
χρηματικό ποσό
με τα γνωστά
αποτελέσματα.
Από
παραδεκτή
εκτίμηση του
παρόντος
δικογράφου της
αγωγής,
προκύπτει ότι
με
αποκλειστική
παράνομη και
υπαίτια σε
βαθμό βαρείας
αμέλειας μέχρι
των ορίων του
ενδεχόμενου
δόλου, η
συμπεριφορά
των δημόσιων
υπαλλήλων του
Ελληνικού
Δημοσίου, του Ελληνικού
Οργανισμού
Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.),
των Ν.Π.Δ.Δ., με των
στην Θεσσαλονίκη
εδρευόντων
υποκαταστημάτων
της τοπικής
Αυτοδιοίκησης
Νομού
Χαλκιδικής,
των Νομικών
Προσώπων
Δημοσίου
Δικαίου, των
Αστυνομικών
Οργάνων του
τοπικού
Αστυνομικού
Τμήματος του
Δήμου Καλλικράτειας
και του Δήμου Ν.
Μουδανιών, ο
Αριστείδης
Πουλιανός
οδηγήθηκε ως
κατηγορούμενος
σε ποινικά
Δικαστήρια της
Θεσσαλονίκης
και της Αθήνας,
χωρίς ποτέ να
κριθεί ένοχος
και να
καταδικαστεί
σε οποιαδήποτε
ποινή.
Αντιθέτως, σ’
όλες τις
υποθέσεις,
χωρίς καμία
εξαίρεση
κηρύχθηκε
αθώος.
Εκδηλώθηκαν
παράνομες
ενέργειες
συγκεκριμένου
πολιτικού
κόμματος που
κατά καιρούς
αποκαλύπτουν
την πρόθεση να
αποβληθεί με
κάθε παράνομο
τρόπο από το
Σπήλαιο
Πετραλώνων ο
Αριστείδης
Πουλιανός,
ώστε αυτό να
περιέλθει στον
έλεγχο πλέον συγκεκριμένων
καθαρά
κομματικών
προσώπων και
παραγόντων,
τόσο τα δια του
τύπου
δημοσιεύματα,
όσο και οι
έγγραφες
αναφορές
τοπικών
κομματικών φορέων
με την
ιδιότητα των
οργάνων της
τοπικής
αυτοδιοίκησης
Ν. Τρίγλιας
Χαλκιδικής,
στα διοικητικά
όρια της οποίας
υπάγεται και
το Σπήλαιο.
ΕΠΕΙΔΗ
κάθε δημόσιος
υπάλληλος,
κατά την
άσκηση των
καθηκόντων
του, πρέπει να
παρέχει στον
πολίτη υψηλού
επιπέδου
υπηρεσίες, να
συμμορφώνεται
με τις
δικαστικές
αποφάσεις και
να σέβεται το
Δημόσιο χρήμα.
Για να
επιτευχθούν οι
αρχές αυτές
κάθε δημόσιος
υπάλληλος
ανεξάρτητου
βαθμού
Ιεραρχίας
πρέπει να έχει
ήθος, άρτια
κατάρτιση του
αντικειμένου
της υπηρεσίας
του και να
διέπεται από
τις αρχές της
καλής πίστης
(ευθύτητα,
εντιμότητα και
καλή εν γένει
συμπεριφορά).
Να έχει
την ικανότητα
για κάθε
θεωρητική
άποψη του
αντικειμένου
της υπηρεσίας
του και
να την
εμπλουτίζει με
τα πρακτικά
συμπεράσματα
της εμπειρίας.
Από παραδεκτή
αντικειμενική
εκτίμηση όλων
των
πραγματικών
περιστατικών
και των νόμιμων
ισχυρισμών που
εκτίθενται στην
παρούσα υπό
κρίση αγωγή, καθώς
και όλων των
εγγράφων δημόσιων
και ιδιωτικών,
αποδεικνύεται
πλήρως, ότι
όλοι οι
δημόσιοι
υπάλληλοι κατά
την άσκηση των
καθηκόντων
τους, σε
ουδεμία των
προαναφερομένων
αρχών
ανταποκρίθηκαν
και δη οι
προϊστάμενοι
της Ι και Δ΄ Δ.Ο.Υ.
Αθηνών της Α΄ Δ.Ο.Υ.
Θεσσαλονίκης
του Ε.Ο.Τ., της
ΕΤΑΔ του
Ελληνικού Δημοσίου
γενικά, με
αποτέλεσμα να
έχουν κατάσχει
παράνομα όλους
τους
τραπεζικούς
λογαριασμούς
του ενάγοντος,
να έχουν
εισπράξει απ’
αυτούς όλες
τις καταθέσεις
του, να έχουν
εκδοθεί δικαστικές
αποφάσεις, δια
των οποίων
κρίθηκε το παράνομο
των
κατασχέσεων,
να έχει
επιδώσει δέκα (10)
εξωδίκους σε
όλους τους
προαναφερόμενους,
ακόμη και στην
νομική υπηρεσία
του
Πρωθυπουργού
της Χώρας, για
τις οποίες (εξωδίκους)
δαπανήθηκε το
ποσό των 5.000 ευρώ και
μέχρι σήμερα
να μην του
έχουν επιστραφεί
τα χρήματα,
διότι στο
Ελληνικό
Δημόσιο με τις
υπηρεσίες του ψάχνει
να βρει ποίοι
είναι υπόχρεοι
για την
επιστροφή των χρημάτων
και ποίος
είναι υπόχρεος
για την
διαγραφή του
χρέους της Α.Ε.Ε.
από το TAXIS.
Για άλλη μια
φορά
διατυπώνεται η άποψη
ότι το
Ελληνικό
δημόσιο με την
Κυβερνητική,
Διοικητική
κι Εκτελεστική
του εξουσία είναι
σάπιο από τη
ρίζα του.
ΕΠΕΙΔΗ
κατά του
εναγόμενου
δημοσίου
υπάρχει απαίτηση
χρηματικής
ικανοποιήσεως
προς αποκατάσταση
της ηθικής
βλάβης που
υπέστη από τις
άδικες και
υπαίτιες των
αναφερομένων
στην υπό κρίση
αγωγή δημόσιων
υπαλλήλων του,
κατά την
άσκηση από αυτούς
των
καθηκόντων
και δι’ αυτών
επελθούσης
βαρύτατης
προσβολής της
προσωπικότητάς
του (άρθρο 57 ΑΚ)
αφού η προσβολή
αυτή περιήλθε
σε γνώση
αόριστου
αριθμού προσώπων.
Υπάρχει σε
κάθε περίπτωση
μειωτική επέμβαση
στη σφαίρα της
προσωπικότητας
με την οποία
διαταράχθηκε η
κατάσταση σε
μια ή
περισσότερες
εκδηλώσεις της
σωματικής,
ψυχικής ή
πνευματικής
και κοινωνικής
προσωπικότητας
κατά τα
χρονικά σημεία
της προσβολής.
Το
Δικαστήριό σας
για τον
προσδιορισμό
του ύψους της
ηθικής βλάβης του
κατά το άρθρο
926ΑΚ πρέπει να
συνεκτιμηθούν
με βάση τους
κανόνες της
κοινής πείρας
και λογικής, το είδος
της προσβολής,
ο βαθμός του πταίσματος
των δημόσιων
υπαλλήλων, η
κοινωνική και
περιουσιακή
κατάσταση του,
όπως όλα τα
παραπάνω
εκτίθενται στο
ιστορικό της
παρούσης
αγωγής. Το ύψος
δε της
χρηματικής του
ικανοποιήσεως
πρέπει να ανέλθει
στο ποσό των 100.000
ευρώ.
ΕΠΕΙΔΗ το
εναγόμενο
Δημόσιο, δια
της παράνομης
και υπαίτιας
αδικοπρακτικής
συμπεριφοράς
των δημόσιων
υπαλλήλων –
οργάνων του
κατά την
άσκηση παρ’
αυτών των
δημοσίων
καθηκόντων,
προκάλεσαν στον
ενάγοντα
περιουσιακή ζημία
ύψους 172.284,55 ευρώ,
την οποία το
εναγόμενο
Ελληνικό
Δημόσιο
υποχρεούται
στην
αποκατάσταση
της ζημίας του
αυτής, το ύψος
της οποίας
προκύπτει από
το άθροισμα
των δικαστικών
επί μέρους
δαπανών των
οποίων γίνεται
επίκληση για κάθε
εκδίκαση και
έκδοση
αποφάσεων
(εντός των
παρενθέσεων).
ΕΠΕΙΔΗ αρμόδιο
καθ’ ύλη και
κατά τόπο
είναι το
Δικαστήριο σας.
ΕΠΕΙΔΗ η
υπό κρίση
αγωγή
προστατεύεται
από την Ευρωπαϊκή
Σύμβαση για
την προστασία
των Ανθρώπινων
Δικαιωμάτων
του Ανθρώπου
και των
θεμελιωδών Ελευθεριών
και δη σε
εφαρμογή του
άρθρου 6 και
λοιπών
σχετικών
διατάξεων της
σύμβασης αυτής,
για τα
δικαιώματα που
έχει κάθε
πρόσωπο για δίκαιη
δίκη.
Η υπό
κρίση υπόθεση
λόγω των
ιδιαιτέρων
συνθηκών (ο
ενάγων είναι
ηλικίας 95 ετών) κι
έχουν
αφαιρέσει
παράνομα από
την κατοχή του
και διαχείρισή
του, όλα τα
χρήματα των
τραπεζικών του
λογαριασμών
και τίθεται σε
κίνδυνο η
προσωπική του
ζωή και
επιβίωση αφού
δεν έχει την
οικονομική
δυνατότητα να
αντιμετωπίσει
αυτές (τις συνθήκες).
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΖΗΤΩ
Να γίνει
δεκτή η
παρούσα αγωγή του.
Να υποχρεωθεί
το εναγόμενο
Ελληνικό
Δημόσιο για
τους λόγους
που αναλυτικά εκτίθενται στην
παρούσα αγωγή του
να καταβάλλει
στον Αριστείδη
Πουλιανό:
1) Το ποσό
των 116.000
ευρώ για
δικαστικές
δαπάνες που κατεβλήθησαν
κατά την
εκδίκαση
συνολικά 55
δικαστικών
υποθέσεων των
πολιτικών,
ποινικών (μαζί
με τα Βουλεύματα)
και
διοικητικών
δικαστηρίων
της Χώρας, όπως
αναλυτικά εκτίθεται
ανωτέρω στην
υπό κρίση
αγωγή του.
2) Το ποσό
των 50.544,82 ευρώ για
την
περιουσιακή
ζημία που έχει
υποστεί από
την
προαναφερομένη
κατάσχεση των τραπεζικών
του
λογαριασμών.
3) Το ποσό
των 5.739,73 ευρώ για
την επιστροφή
τού
προαναφερομένου
δικαστικού
ενσήμου από
την Α΄ Δ.Ο.Υ.
Θεσσαλονίκης, όπως
προκύπτει από
την υπ’ αριθμόν
5802/2013 απόφαση του
Πολυμελούς
Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης
(ποσό το οποίο κατεβλήθη
εξ ιδίων).
4) Το ποσό
των 100.000 ευρώ για
χρηματική
ικανοποίησή του
λόγω ηθικής
βλάβης και
προσβολής της
προσωπικότητάς
του, της τιμής
και της υπόληψής
του, όπως
αναλυτικά εκτίθεται
στην υπό κρίση
αγωγή και
συνολικά το
ποσό των 272.284,55 ευρώ.
Όλα
τα αιτούμενα
ποσά να
καταβληθούν με
το νόμιμο τόκο
υπερημερίας
από την άσκηση
της υπό κρίση
αγωγής μέχρι
εξοφλήσεως.
Να
καταδικαστεί
το εναγόμενο
Ελληνικό
Δημόσιο στη
δικαστική
δαπάνη.