ΤΟ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ - ΤΗΣ ΕΚΜΗΔΕΝΙΣΗΣ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΖΩΝΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΙ ΑΛΛΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ (15 Ιουλίου 2018)
Με φόντο τη δημιουργία το 1829 του ελληνικού κράτους στο ΝΔ άκρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας - επονομαζόμενης επίσης «Μεγάλου Ασθενούς», την αυτονομία κι εν συνεχεία ανεξαρτητοποίηση της Σερβίας κ.ά. νοτιοανατολικών ευρωπαϊκών περιοχών (τον εντωμεταξύ κάπως καθησυχαστικό για την οθωμανική πλευρά ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897), καθώς και τους βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, η εν λόγω Ισλαμική Αυτοκρατορία κλονίστηκε έντονα κι αισθάνθηκε τον κίνδυνο ακόμα και του διαμελισμού της. Αυτό εξάλλου συνάγεται κι από τη Βικιπαίδεια, η οποία αναγράφει: «Η Οθωμανική Αυτοκρατορία αδυνατούσε να… διαχειριστεί... τον αυξανόμενο εθνικισμό των διαφόρων λαών της». Τότε ήταν που αφού πρώτα οι Μεγάλες Δυνάμεις "ψαλίδισαν" για λογαριασμό τους, εκτός από τις προαναφερόμενες ευρωπαϊκές κτήσεις, τη Β. Αφρική και Μ. Ανατολή. Εν συνεχεία με τη δική τους αρωγή ή /και προτροπή αναπτύχθηκε ο τουρκικός εθνικισμός, ο οποίος συνοδεύτηκε από ανελέητες σφαγές Αρμενίων, Γεωργιανών κι Ελλήνων στη Μικρά Ασία. Έτσι, με γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις οι Τούρκοι "ξεμπέρδεψαν" με τις διάφορες μειονότητες, αρχικά τα έτη 1914-1916, τη βοηθεία και των συμμάχων τους Γερμανών (οι οποίοι πιθανόν βρήκαν επίσης την ευκαιρία να εξοικειωθεί η διεθνής κοινή γνώμη με παρόμοιες θηριωδίες, σαν κι αυτές που συντελέστηκαν τα έτη 1938-1945), ενώ με τη συναίνεση και των υπόλοιπων Μεγάλων Δυνάμεων μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1919-1922, προχώρησε η ανταλλαγή των πληθυσμών των δύο γειτονικών χωρών που βρίσκονται εκατέρωθεν του Αιγαίου πελάγους.
Τα
ανωτέρω είναι
λίγο πολύ
γνωστά από
διάφορα ιστορικά
και μη βιβλία. Εκείνο
που όμως μάλλον δεν έχει αρκούντως συνειδητοποιηθεί είναι
ότι μαζί με άλλα έθνη, οι Έλληνες
και οι Τούρκοι χρησιμοποιήθηκαν
από τις Μεγάλες Δυνάμεις για
τις δικές τους γεωστρατηγικές
κι οικονομικές
σκοπιμότητες.
Ανατρέχοντας
στα γεγονότα
εκείνης της
εποχής, ο ελληνικός
στρατός είχε
φτάσει σχεδόν μέχρι
τις πύλες της Άγκυρας.
Έτσι, σ αυτή τη
φάση
προοιωνιζόταν
η ανασύσταση
της Βυζαντινής
Αυτοκρατορίας,
κάτι που
προφανέστατα καμμία
Μεγάλη Δύναμη
δεν
επιθυμούσε,
πόσο μάλλον θα
επέτρεπε,
αφού κάτι
ανάλογο θα
δημιουργούσε
στη ΝΑ Ευρώπη
ένα κράτος
τόσο ισχυρό
που σε λίγα
χρόνια με
μαθηματική ακρίβεια
θα
αμφισβητούσε ακόμα και τις
πολιτικές των ίδιων
των Μεγάλων
Δυνάμεων. Το
γεγονός ότι
υπήρξε
παρότρυνση εκ
μέρους των Δυτικοευρωπαίων να
αποβιβαστεί ο
ελληνικός στρατός
στη Σμύρνη, δεν
μειώνει τη σημασία της παραπάνω περιγραφόμενης και ταυτόχρονα δυσδιάκριτης ακολουθίας των γεγονότων που οδήγησαν στη Μικρασιατική
Καταστροφή, καθώς και τις για άλλη μια φορά διαλυμένες οικονομίες της περιοχής.
Οι Μεγάλες
λοιπόν
Δυνάμεις
υπολόγιζαν ("πόνταραν") στην
ευπιστία των εν Ελλάδι
πολιτικών
δυνάμεων πριν την απόβαση στη Σμύρνη,
καθώς και στη
δημιουργία εν
συνεχεία ενός
τουρκικού
κράτους, ευκολότερα επηρεαζόμενου απ ότι ένα
ανασυνταγμένο Βυζάντιο.
Κατά
συνέπεια των
ανωτέρω, με τον κίνδυνο του παραπέρα διαμελισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με τις "ευλογίες" επίσης των Μεγάλων δημιουργήθηκε η σημερινή Τουρκία, η οποία έκτοτε έφτασε στο σημείο να διαθέτει (το 2018) έναν ισχυρότατο στρατό. Από την άλλη όμως, η σημερινή συγκυρία θυμίζει
ταυτόχρονα τα γεγονότα
που συνέβησαν
πριν από ένα περίπου αιώνα, όπως π.χ. είναι αυτά με τους δύο Έλληνες
στρατιωτικούς,
συμμάχους σήμερα με
τους Τούρκους εν ΝΑΤΟ, οι οποίοι κρατούνται για σχεδόν πέντε
μήνες στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Edirne (Αδριανούπολης), χωρίς ούτε καν απαγγελία κάποιας
κατηγορίας
THE INEVITABILITY OF ASIA MINOR CATASTROPHE - THE ANNIHILATION AND DISAPPEARANCE OF THE LIVING IN TURKEY HELLENES AND OTHER MINORITY POPULATIONS (15th of July 2018)
On the background of the 1829 creation of the Hellenic state in the southwest corner of the Ottoman Empire - also called the "Great Patient", the autonomy and following indipendence of Serbia and other SE European regions (the meantime sedative for the Ottoman view Greek-Turkish War of 1897), as well as the Balkan Wars of 1912-13, the above mentioned Islamic Empire was shocked, facing even the spectrum of its dismembering. This is also deduced from Wikipedia: "The Ottoman Empire was unable to... deal with the increasing nationalism of its various peoples". It was then that the Great Powers "cut off" on their behalf, besides the above mentioned European possessions, North Africa and Middle East. Thereinafter they helped or even induced developing the Turkish nationalism, which was accompanied by merciless massacres of Armenians, Georgians and Greeks in Asia Minor. Thus, with genocides and ethnic cleansings, Turks got "unleashed" with the various minorities, initially in the years 1914-1916, with the help too of their Germans allies (who probably found also the opportunity to familiarize the international public with similar atrocities like these which took place in the years 1938-1945), while with the consent of the rest of the Great Powers too after the Greek-Turkish war of 1919-1922 the exchange of the populations of the two neighboring countries on either side of the Aegean sea proceeded.
The above are pretty much known by various historical (or other) books. What is not widely realized on both of the Aegean coasts is that Greeks and Turks were used by the Great Powers for their own geostrategic and economic feasibilities.
Looking back at the events of those times, the Greek army had reached the gates of Ankara. Thus, at this stage, the reconstruction of the Byzantine Empire was preconditioned, which however no Great Power would have liked or allow to happen, because otherwise a similar development would create in SE Europe a state so powerful that in a few years with mathematical precision would question the policies even of the Great Powers themselves. The fact that there was an encouragement by them to disembark the Greek army in Smyrna does not diminish the value of the above described, but at the same time indiscernible series of events that led to "Asia Minor Catastrophe", as well as the once again dissolved economies of the region. The Great Powers therefore dwelt upon the credibility of the Greek political forces before off shoring Smyrna, as well as the subsequent support of the creation of a Turkish state that was easier to affect than a re-established Byzantine Empire.
Consequently to the above, on the grounds of the risking a further dismembering of the Ottoman Empire, with the "blessings" of the Great Powers too, was created the today Turkey that since then (in 2018) succeeded in building a very strong army. On the other hand however, the today's conjuncture resembles the events that took place a century ago, as p. ex. with the two Greek military officers, allies today with their Turkish counterparts in NATO, to be held for almost five months and even without any charge in the high security prisons of Edirne (Adrianople)...