Η πιο πρόσφατη
ανασκόπηση των σημαντικότερων ανθρωπολογικών
ερευνών στην
Ελλάδα, με βασική
"αιχμή" τα
οστά των
Μαραθωνομάχων (Μάιος
2016)
Ένας συγκερασμός στιγμιότυπων από τη ζωή και το έργο του Άρη Πουλιανού (με αναφορές σε διάφορες ανοίκειες επιθέσεις που δέχεται ο ιδρυτής της ΑΕΕ εδώ και πάνω από μισό αιώνα), απαντάται σε ζωντανή ομιλία (δηλ. όχι μόνο ηχητική συνέντευξη) στο https://www.youtube.com/watch?v=T4buixfvBnQ. Το ενδιαφέρον γι' αυτή την ανάρτηση αντανακλάται στις καταγεγραμμένες 1405 επισκέψεις, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν από 4 Απριλίου μέχρι την Πρωτομαγιά του 2016, καθώς και βασικά σε δύο, μακράς πνοής, διαλογικά σχόλια που συνοδεύουν τη δίωρη αντίστοιχη εκπομπή.
Ως κεντρικό θέμα της ομιλίας, επισημαίνεται το καθήκον κάθε σύγχρονου ανθρώπου, απλού, αθλητή ή επιστήμονα σχετικά με την αναζήτηση των οστών των Μαραθωνομάχων, στα πλαίσια μιας διεθνούς συλλογικής προσπάθειας. Δυστυχώς όμως καμμία σχετική δράση δεν έχει ακόμα ξεκάθαρα διαφανεί στον ορίζοντα.
Πάντως η όποια προσπάθεια ανάγκη είναι να γίνει ανεξάρτητα από τις διάφορες διχογνωμίες που μπορεί να υπάρχουν, όπως για το εάν ο ελληνικός στρατός κινήθηκε μέσω της Κηφισιάς ή της Παλλήνης, εάν συμμετείχε το ιππικό ή όχι, κατά πόσο στην Περσέπολη είχε εκδηλωθεί τότε πραξικόπημα εναντίον του Δαρείου. Ούτε πάλι έχει μεγάλη σημασία εάν οι χρυσοφόροι Μήδοι ήταν λίγο ή πολύ περισσότεροι από 25.000. Σημασία έχει ότι ένα λιλιπούτειο κράτος αντιτάχθηκε σε μια αυτοκρατορία που διέθετε τότε τουλάχιστον 600.000 στρατό. Εξάλλου, ο ιδιοφυής Θεμιστοκλής δεν μπορεί να ήταν στρατηγός των δούλων, οι οποίοι συμμετείχαν στη μάχη (καθώς έχει ακουστεί κι αυτό), την ώρα που είναι γνωστό πως είχε εκλεγεί από τους ελευθέρους δημότες - πολίτες της μιας από τις 10 «φυλές», μάλιστα εκείνης με το όνομα Λεοντίς.
Έτσι,
εκείνο που βασικά
προέχει, σαν πανανθρώπινο
χρέος όλων μας, είναι
να αποδοθούν οι
πρέπουσες τιμές
στους ηρωικά πεσόντες,
αλλά
επίσης εν πολλοίς
λησμονημένους, Μαραθωνομάχους.