Δυστυχώς το απόλυτο τέλμα και στα συνδικαλιστικά
Οι νέοι Οργανισμοί των Υπουργείων (οι νόμοι που διέπουν τη λειτουργία τους), προωθούνται αυτές τις μέρες προς ψήφιση στη Βουλή, με πρωταρχικό στόχο τις διατυμπανιζόμενες απολύσεις (συρρίκνωση κλπ) του Δημόσιου Τομέα. Δυστυχώς ο σημερινός συνδικαλισμός εξακολουθεί να διάγει τον (ύστατο μάλλον) «ύπνο του δικαίου». Έτσι, σκόπιμα ή μη διευκολύνεται η επιβολή των επερχόμενων μέτρων, ενώ αποδυναμώνεται (χασομερώντας αφάνταστα) οποιαδήποτε προσπάθεια μετριασμού τους. (Σημ: Στο παρόν κείμενο αποφεύγεται η επίκληση σε ονόματα, με βασικότερο στόχο να μη χαθεί η ουσία). Όσον αφορά ειδικά το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, δύο βασικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα, οι οποίες ενδιαφέρουν και πιο άμεσα την πολιτισμική κληρονομιά.
Η μια συγκέντρωση σχετίζεται με την έκτακτη Γενική Συνέλευση της 28-3-2012 του Ενιαίου Συλλόγου (πρβλ. απίθανη παραπομπή σε φιλοξενούμενη ιστοσελίδα ;;!!) των υπαλλήλων του ΥΠΠΟΤ στο ξενοδοχείο Imperial (πλ. Καραϊσκάκη, Αθήνα). Το αντίστοιχο Διοικητικό Συμβούλιο εκλέχτηκε σχεδόν προ τριετίας με τη σημαία κυρίως του ΠΑΣΟΚ και τα γνωστά συνθήματα. Κατά συνέπεια τέθηκε μεταξύ άλλων και ζήτημα θεσμικής εκπροσώπησης, καθώς έκτοτε έχουν μεταβληθεί δραματικά τα δεδομένα (αφού ακόμα και ο πρωθυπουργός έχει εντωμεταξύ αλλάξει ). Όμως τα συνδικαλιστικά όργανα αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να δρομολογήσουν εξελίξεις (έστω και με παραιτήσεις), προφασίστηκαν ότι δεν υπάρχει απαρτία... Αναφέρθηκαν τα γνωστά σε όλους προβλήματα, αλλά αποφάσεις για την αντιμετώπισή τους ουσιαστικά μηδέν. Οι ομιλητές είπαν απλά τον πόνο τους. Δεν εξετάστηκε ούτε καν η περίπτωση να γίνουν συγκεκριμένες αντιπροτάσεις στον υπό κατασκευή απαράδεκτο Οργανισμό του ΥΠΠΟΤ. Κανείς δεν αναφέρθηκε στο γεγονός ότι αποτελεί φαυλότητα ο αρχισυνδικαλιστής Πρόεδρος του Σωματείου (και υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη) να εκτελεί ταυτόχρονα χρέη αρχιανακριτή του Υπουργείου (πρβλ. επίσης τη συμμετοχή του σ' όλες τις επιτροπές αξιολόγησης υπαλλήλων). Προφανές είναι ότι έτσι παραγνωρίζεται η οποιαδήποτε διάκριση των εξουσιών, μια και το ίδιο πρόσωπο αφενός εμφανίζεται να ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα των εργαζομένων, αλλ’ αφετέρου διεξάγει ΕΔΕ εναντίον τους, βάσει εντολών από… έκπτωτα ή μη (διακομματικά πάντως) εναλλασσόμενα και γνωστής ανικανότητας κυβερνητικά όργανα.
Από την άλλη, οι «αντιπολιτευόμενοι» υπάλληλοι αντί να αναδείξουν τα παραπάνω ή να προτείνουν συγκεκριμένους τρόπους αποτελεσματικής δράσης, περιορίστηκαν να λένε γενικόλογα ότι δεν θα δεχτούν το μνημόνιο ή να ρωτάνε τον Πρόεδρο φωνασκώντας από κάτω (σε ανεπίτρεπτα πια πλαίσια) τι θα ψηφίσει στις επόμενες εκλογές; Τέτοιου είδους πρακτικές αποτελούν «βούτυρο στο ψωμί» του, δίνοντας την ευκαιρία για πανεύκολες υπεκφυγές, όπως η φράση ότι κι εκείνος είναι δυσαρεστημένος και αγανακτισμένος με το ΠΑΣΟΚ ή ότι είναι Πρόεδρος όλων των εργαζομένων ανεξάρτητα από την πολιτική τους προέλευση...
Εκτός από την προτροπή για εξελίξεις ή για αντιπροτάσεις, ενδιαφέρον παρουσίασε μια καταγγελία: Πώς ένας άλλος μεγαλοσυνδικαλιστής του ΥΠΠΟΤ «ξάφρισε» 2,5 εκ. ευρώ και έχει χαθεί από προσώπου Γης; Παρόλο που ζητήθηκε να προχωρήσουν έννομες διαδικασίες απόδοσης ευθυνών και προσφυγής στην Εισαγγελία, το Δ.Σ. «προσποιήθηκε τη νήσσα» και ουδεμία παραπέρα συζήτηση έγινε…
Η δεύτερη συγκέντρωση ήταν η τακτική Γενική Συνέλευση του «Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων» της 30-3-2012 στο Κέντρο Ρουμελιωτών (Δαφνομήλη & Σίνα, Αθήνα). Ο εν λόγω Σύλλογος (παρά το βαρύγδουπο τίτλο του) συμπεριλαμβάνει αποκλειστικά και μόνο εν ενεργεία μονιμοποιημένους αρχαιολόγους του ΥΠΠΟΤ (δηλ. ούτε έκτακτους ή ωρομίσθιους, αλλ' ούτε καν πανεπιστημιακούς). Με εξαίρεση τον Γ. Γ. (Προϊστάμενο Αιτωλοακαρνανίας) που εξελέγη με το ΠΑΣΟΚ, τα υπόλοιπα μέλη τού Δ. Σ. πρόσκεινται σε διάφορα τμήματα της Αριστεράς. Πάντως πέρα από την επανάληψη γενικόλογων απόψεων, και αυτό το Δ. Σ. δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα συνηθισμένα. Π.χ. σχετικά με τα χρονίζοντα παλαιοανθρωπολογικά θέματα επικράτησε (μέσω της συγκάλυψης - αποσιώπησης) και πάλι η προάσπιση των συντεχνιακών χαρακωμάτων, ενώ παρά την ανεξέλεγκτη διάθεση εκατομμυρίων ευρώ σε διάφορους, προβλήθηκε η ανακρίβεια ότι ουδέποτε αρχαιολόγοι συμμετείχαν στην κατασπατάληση δημόσιων χρημάτων. Άραγε μόνο υπάλληλοι άλλων κρατικών Υπηρεσιών έκλεβαν, ενώ εκ των αρχαιολογικών ουδείς;
Διάφοροι άλλοι υποστήριξαν επίσης κατά κόρον την ανάγκη ανοίγματος προς την κοινωνία, ώστε να μάθουν οι Έλληνες πολίτες με τι ασχολούνται οι αρχαιολόγοι και το σημαντικό έργο που επιτελούν για τη Χώρα. Όμως κατά την ψηφοφορία και με προτροπή της Προϊσταμένης Ναυπλίου απομακρύνθηκαν από την αίθουσα προς δόξα της «επικοινωνιακής προσέγγισης» ακόμα και επί σειρά ετών πρώην μέλη του Δ.Σ. του ΣΕΑ, με την «τρομερή» αιτιολογία ότι σήμερα έχουν πλέον συνταξιοδοτηθεί. Εκείνη τη στιγμή ένα μέλος (σώζοντας και την τιμή τού Συλλόγου) πετάχτηκε πάνω φωνάζοντας: Μα τι παριστάνουμε εδώ μέσα το Κονκλάβιο; Παρόλο που υπήρχε απαρτία του ανώτατου οργάνου του ΣΕΑ (δηλ. της Γ. Σ.), επικράτησε δυστυχώς και πάλι η ολιγαρχική τυπολατρία έναντι της ουσίας. Το ίδιο πιο πάνω μέλος (σώζοντας για άλλη μια φορά την τιμή τού Συλλόγου) είχε προηγουμένως καταγγείλει στην ομιλία του ότι οι υπάλληλοι που έχουν πρόσφατα συνταξιοδοτηθεί ή μπει σε εφεδρεία, όταν πρόσκεινται σε κυβερνητικούς - καθεστωτικούς, επανέρχονται με διπλούς μισθούς ως σύμβουλοι, τις οίδε για τη συγκάλυψη ποίων παραπέρα ανομιών.
Αναφορικά με τον προωθούμενο Οργανισμό ειπώθηκε πως το Σεπτέμβριο η Διοίκηση ζήτησε από το ΣΕΑ να προβεί εντός πενθημέρου σε σχετικές προτάσεις. Ο Σύλλογος θεώρησε απαράδεκτα μικρό το πενθήμερο και αρνήθηκε να συμμετάσχει, παρόλο που εδώ και χρόνια θα ’πρεπε να έχει ήδη διαμορφώσει ολοκληρωμένη άποψη. Κανέναν δεν απασχόλησε εξάλλου ούτε το γεγονός ότι 6 μήνες μετά δεν έχει συνταχθεί μια αντίστοιχη πρόταση Οργανισμού έστω εκ μέρους της «ελίτ» των αρχαιολόγων (αν εξαιρεθεί δηλ. μόνο κάποια κριτική). Φυσιολογικά βέβαια η αντιπρόταση Οργανισμού θα έπρεπε να γινόταν με τη συμμετοχή όλων των υπαλλήλων του ΥΠΠΟΤ, αλλά και γενικότερα σε συντονισμό με τους δημόσιους λειτουργούς των υπόλοιπων Υπουργείων. Μόνο εάν όλοι οι υπάλληλοι του Δημοσίου κατορθώσουν να συνεννοηθούν θα βρουν πού συνεχίζονται οι αλόγιστες κομματικές σπατάλες, ώστε εκεί να γίνουν οι περικοπές και να μη χρειαστούν καθόλου απολύσεις. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμφέρει καθόλου μηδέ τους πολιτικάντηδές μας, μηδέ τους συνδικαλιστές τους, οπότε καλά να πάθουμε αφού ουδείς τελικά μεριμνά στ’ αλήθεια.
Κάποιο άλλο απλό μέλος, το οποίο προφανώς έχει διαγνώσει τις αδυναμίες του ΣΕΑ, πρότεινε να σχηματιστεί άμεσα μια επιτροπή με σκοπό την επεξεργασία μιας αντιπρότασης (με επώνυμες και μέσω διαδικτύου τοποθετήσεις), αλλά ο Γ. Γ. το απέκλεισε, λέγοντας ότι αυτή είναι δουλειά τού Δ. Σ., το οποίο θαααα… συντάξει (το πιθανότερο ελλιπή, μονομερή, ποτέ ή όταν θα είναι πια εντελώς αργά) τη δική του άποψη περί Οργανισμού. Εν ολίγοις μια πολύ θετική πρόταση, παρά το θερμό χειροκρότημα που δέχτηκε, έμεινε πρακτικά μετέωρη, δίχως χρονοδιάγραμμα ή παραπέρα προοπτική. Κατ’ αυτό τον τρόπο έναντι μιας ευρύτερης δημοκρατικής συζήτησης σε επίπεδο Γ. Σ., επιβλήθηκε ξανά η ολιγαρχία του Δ.Σ.
Εμείς από την πλευρά μας δεν έχουμε παρά (καυστικά) να ευχηθούμε: πάντα τέτοιες ανέμελες Γενικές Συνελεύσεις, με ή χωρίς δικαιολογίες για τις όποιες (επιεικώς) αναποτελεσματικές αστοχίες τους. Κατά τα άλλα οι συνδικαλιστές, όπως και οι καθεστωτικοί - κυβερνητικοί πολιτικοί, δεν έχουν καμμία ευθύνη για οτιδήποτε και για κανένα. Μονίμως φταίει το προϋπάρχον σύστημα και οπωσδήποτε κάποιοι άλλοι, ποτέ οι ίδιοι και για τίποτα… Ούτως ή άλλως «το φταίξιμο είναι πάντα ορφανό».