Το 1977 ο ΕΟΤ (Διεύθυνση Μακεδονίας - Θράκης), λόγω της εμπειρίας μου από το σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής, μου είχε ζητήσει να προβώ σε αυτοψία τού σπηλαίου Αλιστράτης Σερρών με την προοπτική τής μελλοντικής του αξιοποίησης. Υπήρχαν τότε προτάσεις από διάφορους πανεπιστημιακούς παράγοντες να εγκατασταθεί στις εσωτερικές του διαδρομές τραινάκι και ασανσέρ για τους επισκέπτες. Απέρριψα αυτές τις προτάσεις ως πολυδάπανες, αλλά κυρίως ως καταστροφικές για το σπήλαιο Αλιστράτης.

Ύστερα από 20ετία, πέρυσι και αφού δαπανήθηκαν 2,5 δισ. δρχ. με επιδότηση της Ε.Ε. (έναντι μόνο 25 εκ. δρχ. για το σπήλαιο και μουσείο Πετραλώνων), άνοιξε το σπήλαιο για το κοινό. Τελικά, αποφεύχθηκε μεν η εγκατάσταση σιδηροτροχιών και βαγονιών, προχώρησε όμως το 1997, όπως προκύπτει από το 289/30-1-1997 έγγραφο της Νομαρχίας Σερρών, η κατασκευή φρεατίου για ασανσέρ (διαμέτρου 7 περίπου μ.) με εντονότατα αρνητικές επιπτώσεις για το μικροκλίμα του σπηλαίου (βλ. επίσης την από 26-8-1998 αυτοψία της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος) και παρόλο που το 1995 το ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, πράξη 28/25-7-95) είχε απαγορεύσει κάθε ανάλογη εργασία. Για την παρανομία αυτή πρωταρχική ευθύνη φέρει η από το Νόμο αρμόδια Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας του ΥΠ.ΠΟ.

Επειδή η περίπτωση αυτή αποτελεί ένα πρωτοφανές σκάνδαλο τόσο από νομικής, όσο και προφανώς από οικονομικής πλευράς, ως Έλλην πολίτης και ειδικός επιστήμων, σας καταγγέλλω τα ανωτέρω και τα θέτω υπ’ όψη σας για τις δικές σας ενέργειες.

Δρ. Καθηγητής Άρης Πουλιανός

Μέλος του Μονίμου Διεθνούς Συμβουλίου Ανθρωπολογικών Επιστημών (UNESCO)

Συνημ.: α) Το υπ. αρ. 289/30-1-1997 έγγραφο της Νομαρχίας Σερρών.

β) H υπ. αρ. 1449/26-8-1998 αναφορά της Ανθρ. Εταιρείας Ελλάδος.

Σήμερα 21-3-2000, ύστερα από 9 μήνες ερωτούμε κάθε αρμόδιο που έχει καταλήξει αυτή η υπόθεση;

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ