Άλλη μια πανηγυρική
αθώωση του Άρη Ν. Πουλιανού (Φεβρουάριος 2010)
Σε Δικαστήριο της Πτολεμαΐδας
αναγκάστηκε να μεταβεί στις 20-1-2010 ως κατηγορούμενος από την Χαλκιδική
ο Άρης Πουλιανός, μάλιστα χωρίς συνήγορο, καθώς ο δικηγόρος του αρρώστησε
την τελευταία στιγμή. Αθωώθηκε πανηγυρικότατα.
Η Υπόθεση
Το 1977 ο Άρης Ν. Πουλιανός ανακάλυψε ένα προϊστορικό
προβοσκιδωτό στην Κοινότητα Περδίκκα Πτολεμαΐδας, το οποίο είχαν τεμαχίσει
πλειοκαινικοί Αρχάνθρωποι θηρευτές.
Αφού προέβη σε ανασκαφές του σημείου, έχτισε γύρω από το εύρημα ένα οκταγωνικό
μουσειακό κτίριο, δείχνοντας στους αρμόδιους ότι είναι δυνατόν τα μουσεία
να πηγαίνουν προς στέγαση των προϊστορικών ευρημάτων στο χώρο που ανασκάπτονται
και όχι κατ’ ανάγκη αυτά να πηγαίνουν στα μουσεία. Έτσι, ανάμεσα σε πάμπολλους
σκελετούς είναι ο μοναδικός σχεδόν ολόκληρος ελέφαντας που έχει διασωθεί στην
Ελλάδα. Η Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος για πάνω από ¼ του αιώνα ζητά
με αιτήσεις προς το Υπουργείο Πολιτισμού να συνεχίσει την ανασκαφή στην περιοχή,
αλλά εις μάτην. Οι μανδαρίνοι καταλαβαίνουν μόνο αυτοκρατορικά κινέζικα και
δεν καταδέχονται ούτε καν να απαντήσουν.
Τα ίδια χρόνια ο Πουλιανός
έχει υποβάλλει αρχιτεκτονικές μελέτες, καθώς με την πολυκαιρία το κτίριο έχει
υποστεί φθορές, οι οποίες προκλήθηκαν επίσης από αλλοδαπόυς μετανάστες που το
χρησιμοποιούσαν σαν καταφύγιο. Το 2001 μηχανικός του Υπουργείου Πολιτισμού έκανε
αυτοψία και συμφωνώντας με την ΑΕΕ υποβάλλει και αυτός μελέτη για την
επιδιόρθωση του κτιρίου, ευτυχώς με ελάχιστη οικονομική επιβάρυνση για το
Δημόσιο. Όμως για το εύρημα της ΑΕΕ συνέχισαν να αδιαφορούν οι πάντες. Το
πράγμα έφτασε στο απροχώρητο και το καλοκαίρι του 2009 ο Άρης Πουλιανός
αναθέτει σε μαστόρους της περιοχής να επισκευάσουν με δικά του έξοδα, τη στέγη
με τα κεραμίδια για να μην βρέχει πάνω στο σκελετό, μαζί με την τοιχοποιία και
τα πορτοπαράθυρα του κτιρίου.
Αμέσως η δημαρχία Πτολεμαΐδας
καταγγέλλει τον Άρη Πουλιανό και τους μαστόρους ότι χωρίς άδεια της Πολεοδομίας
επισκευάζουν το μουσείο του ελέφαντα του Περδίκκα και η υπόθεση οδηγείται
ενώπιον του κ. Εισαγγελέα. Όπως προκύπτει από έγγραφα
του Ιανουαρίου 2010 συνέβη το εξής: Η Δημαρχία αφού ξόδεψε άφθονα χιλιάρικα
για μια «νέα» μελέτη, η οποία εγκρίθηκε από όργανα του Υπουργείου Πολιτισμού
(την ώρα δηλαδή που υπήρχαν δικές του έτοιμες μελέτες), ζητά τώρα 50.000 ευρώ
από το κράτος για να επισκευάσει το κτίριο. Έτσι είναι προφανές ότι κάποιοι
στέλνουν τον Πουλιανό στο Δικαστήριο είτε γιατί τον θεωρούν εμπόδιο στο «φαγοπότι»
που προετοιμάζουν, είτε είναι παντελώς ανίκανοι να αξιολογήσουν, ιδίως εκείνοι
από την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας Β. Ελλάδος, τα αντίστοιχα
δεδομένα. Η περίπτωση να γίνεται κάποια υπόγεια συναλλαγή μεταξύ της Δημαρχίας
και του «αρμόδιου Διευθυντή» του Υπουργείου Πολιτισμού, πρέπει να αποκλειστεί
ως πιθανότητα, γιατί τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν στην Ελλάδα.
Η Δίκη
Παρουσιάζεται ο Άρης Πουλιανός στο Δικαστήριο
της Πτολεμαΐδας πρωί-πρωί της 20-1-2010.
Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου το πρώτο πράγμα που από καθέδρας ερωτά: Είναι εδώ
ο κ. Πουλιανός; Παρών κ. Πρόεδρε, τον διαβεβαιώνει ο Έλληνας ανθρωπολόγος
και πάει να καθίσει στο εδώλιο του κατηγορούμενου. Ο Δικαστής όμως του λέει
ελάτε εδώ να καθίσετε δίπλα μου και ξαναρωτά: Ποία είναι η ηλικία του ελέφαντα;
Τριών εκατομμυρίων ετών κ. Πρόεδρε απαντά ο «μέγας κακούργος».
Αθώοι οι κατηγορούμενοι εκφωνεί την απόφασή του ο κ.
Πρόεδρος.
Χολωμένοι οι αντίπαλοι,
ζαρωμένοι σε μια γωνιά του Δικαστηρίου, αξιολύπητοι μέσα στην κατάντια
τους.