ΠΡΑΚΤΙΚΟΝ

Εν Θεσ/νίκη και εν τω εργαστήριω Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης συνελθόντες σήμερον την 6ην Ιουνίου 1968 ημέραν Πέμπτην και ώραν 11ην π.μ. οι υπογεγραμμένοι: 1) Στυλιανός Τσεκούρας Επιθεωρητής Μεταλλείων Β΄ Περιφερείας 2) Γεώργιος Μαρίνος καθηγητής Γεωλογίας - Παλαιοντολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης 3) Πέτρος Κόκκορος ομότιμος καθηγητής του αυτού Πανεπιστημίου 4) Αρης Πουλιανός καθηγητής Ανθρωπολογίας (Δ/νσις Αθήναι Εμ. Μπενάκη αριθ. 73) 5) Τάκης Ζαφειρόπουλος αντιπρόσωπος της Κεντρικής Επιτροπής του Ε.Ο.Τ. 6) Φρίξος Μανδαμαδιώτης Δ/ντής Γραφείου Τουρισμού Βορ. Ελλάδας και 7) Γεώργιος Κόρκας Μεταλλειολόγος, αποτελούντες την δια τον υπ’ αριθ. 7052/29-5-68 και 7401/ 4-5-68 Δ/γών του κ. Γεν. Γραμματέως του Υπ. Β. Ελλάδος συγκροτηθείσαν Επιτροπήν, προς ενέργειαν αυτοψίας εις το σπήλαιον Πετραλώνων επί τω τέλει του προσδιορισμού της ενδεδειγμένης θέσεως της δραστικής εισόδου προσπελάσεως εις το εσωτερικόν αυτού, επισκέφθηκαμεν την 5-6-68 τον εν λόγω σπηλαιακόν χώρον και εξετάσαντες λεπτομερώς τόσον τας διενεργηθείσας εργασίας διανοίξεως φρέατος υπό του κ. Α. Πουλιανού, όσον και τας υφισταμένας εν γένει εδαφολογικάς και λοιπάς συνθήκας, συζητήσαντες δε ωσαύτας επί μακρόν εφ όλων των δια των ως άνω εντολών του κ. Γεν. Γραμματέως Υπ. Β. Ελλάδος διευκρινητέων σημείων, αποφαινόμεθα τα κάτωθι:

1) Η οριστική είσοδος του σπηλαίου επί τω σκοπώ τουριστικής αξιοποιήσεως αυτού, ενδείκνυται όπως τοποθετηθή εις τον τομέα του επισυναπτομένου σχεδιαγράμματος.

Ο τομεύς ούτος θα συνδεθή μετά της επιφανείας δια πολυθλάστου μορφής οριζοντίου στοάς προσπελάσεως, μετά διαδοχικών στεγανών θυρών, προς παρεμπόδισιν εισόδου του αέρος εκ του εξωτερικού περιβάλλοντος εις το εσωτερικόν του σπηλαίου, ή και το αντίστροφον, όπερ θα διετάρασσε την ισορροπίαν των κλιματικών συνθηκών του εσωτερικού του σπηλαίου, με δυσμενή επίδρασιν επί των σταλακτιτών.

2) Άμα τη δημιουργία της προτεινομένης ως άνω νέας εισόδου, δέον ν΄ αποκλεισθή τόσον η παλαιά είσοδος δια μονίμου στεγανής θύρας, όσον και η φυσική οπή της πρώτης καθόδου εις το σπήλαιον, προς αποφυγήν ρευμάτων.

3) Αι μέχρι τούδε διενεργηθείσαι εργασίαι διανοίξεως φρέατος, υπό του κ. Α. Πουλιανού, δεν υπήρξαν βλαπτικαί δια το σπήλαιον.

4) Το διανοιγέν φρέαρ, πιθανώς ευρισκόμενον πλησίον της παλαιάς φυσικής εισόδου του σπηλαίου, προόρισται προς το παρόν να εξυπηρετήση τους ερευνητικούς σκοπούς τους αναφερομένους είς τας ανθρωπολογικάς ερευνάς τας αναληφθείσας υπό του κ. Α. Πουλιανού.

5) Η προέκτασις του φρέατος τούτου, εάν ήθελε συναντήση το σπήλαιον είς οιονδήποτε σημείον του δικτύου των χώρων αυτού, τότε επιβάλλεται όπως ληφθούν ευθύνη του διενεργούντας τας ερεύνας κ. Α. Πουλιανού τα ενδεδειγμένα μέτρα απομονώσεως του φρέατος, εις τρόπον ώστε να μην διαταραχθή η ισορροπία των φυσικώς επικρατουσών κλιματικών εσωτερικών συνθηκών, δια της επικοινωνίας του αέρος του σπηλαίου μετά του αέρος του εξωτερικού περιβάλλοντος.

6) Μετά την αποπεράτωσιν των ερευνητικών εργασιών μέσω του φρέατος ή εις περίπτωσιν διακοπής των εργασιών τούτων, το φρέαρ ευθύνη του κ. Α. Πουλιανού, θέλει φραχθή ασφαλώς.

7) Ο μέχρι τούδε εποπτεύων τας εργασίας Μηχανικός κ. Γ. Κόρκας, ευκταίον θα ήτο όπως συνέχιση να προσφέρη την συμβολήν του εις την υπό του κ. Α. Πουλιανού εκδηλουμένην ερευνητικήν προσπάθειαν, η οποία τόσον χρήσιμος υπήρξεν μέχρι τούδε.

Ο καθηγητής κ. Μαρίνος δηλοί ότι το Πανεπιστήμιον Θεσσαλονίκης προσφέρεται, δια της διαθέσεως των εργαστηρίων της συγγενεστέρας προς την Παλαιοανθρωπολογίαν Έδρας, ήτοι της τοιαύτης της Γεωλογίας και της Παλαιοντολογίας, να βοηθήση τα ερευνάς του κ. Πουλιανού, όστις, ελευθέρως δύναται να χρησιμοποιή τα εργαστηριακά μέσα και να μελετά τα εν αυτώ ευρήματα.

Ο κ. Α. Πουλιανός ευχαρίστησεν δια την προσφοράν.

Η Επιτροπή (υπογραφές)

Ο Πρόεδρος Τα Μέλη

Σ. Τσεκούρας Γ. Μαρίνος

Π. Κόκκορος

Α. Πουλιανός

Τ. Ζαφειρόπουλος

Φ. Μανδαμαδιώτης

Γ. Κόρκας

Σημ: Με την έκδοση του Γ.Τ.Α.Π.Θ. - 2007, και γενικότερα με τις διάφορες ενέργειές τους, οι σημερινοί διάδοχοι καθηγητές, «οπωσδήποτε κάνουν ό,τι μπορούν» για παροχή βαήθειας στις έρευνες Πουλιανού. Μήπως τελικά μόνο οι καθηγητές του ΄60 αντελήφθησαν τις δυνατότητες του Έλληνα Ανθρωπολόγου και τον εξουσιοδότησαν να συνεχίσει αντ΄ αυτών;